Χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας: Γνωστός πρωταγωνιστής της δεκαετίας των 90s μιλάει για το πώς ξεπέρασε την δική του «κόλαση»

Τι λέει για την δική του περιπέτεια με την Δικαιοσύνη, για τον Σταμάτη Γαρδέλη, την Ρένα Παγκράτη και άλλους ηθοποιούς

Τζώρτζια Συρίχα
Youweekly Editor
Φωτογραφία αρχείου: NDP Photo Agency
Φωτογραφία αρχείου: NDP Photo Agency

Γεννήθηκε μέσα σε καλλιτεχνικό σόι, αφού ο θείος του είναι ο γνωστός σκηνοθέτης Όμηρος Ευστρατιάδης και η μητέρα του Αλίκη, από τις πιο γνωστές μακιγιέζ. Ο Φράνκο Αλφόνσο ηθοποιός και τραγουδιστής από την λαμπερή γενιά των ηθοποιών της δεκαετίας των 90s, μιλάει στο youweekly.gr για την φιλία του με πολλούς πρωταγωνιστές του θεάτρου, αλλά και την ένδοξη εποχή της βιντεοκασέτας, το νέο του επιχειρηματικό βήμα και δίνει την δική του εκδοχή εάν και κατά πόσο μπορεί κάποιον να τον επηρεάσει ψυχολογικά η δημοσιότητα.

Ακολουθώντας μια νέα πορεία πια στην προσωπική και επαγγελματική ζωή του, σαν επιχειρηματίας του νυχτερινού μαγαζιού «Cumparsita», που κάνει opening το Σάββατο 9/12, με ένα λαμπερό πρόγραμμα στην οδό Πειραιώς, ο Φράνκο Αλφόνσο αφήνει πίσω το παρελθόν και «σκαλίζει» στην μνήμη του τις ένδοξες στιγμές της βιντεοκασέτας, την γνωριμία του με τον Σταμάτη Γαρδέλη, ζητάει συγνώμη από την Ρένα Παγκράτη, ενώ γυρνάει την πλάτη στον εφιάλτη που έζησε πριν από μερικά χρόνια στην φυλακή.

«Αφού δεν πήγα και εγώ τότε στο ψυχιατρείο δεν θα πάω ποτέ!»

Φράνκο Αλφόνσο
Φωτογραφία αρχείου: NDP Photo Agency

Ανήκεις στην γενιά των ηθοποιών που έγιναν γνωστοί, την χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας. Έπαρση απέκτησες ποτέ λόγω της δημοσιότητας;

Δεν μπήκα ποτέ σε αυτό το τριπάκι της έπαρσης με την δημοσιότητα, ίσως ήμουν πιο προσγειωμένος επειδή μεγάλωσα μαζί με σπουδαίους ηθοποιούς, που έτρωγαν και έπιναν στο σπίτι μου, επομένως όταν βρέθηκα σε αυτό τον χώρο δεν μου έκανε εντύπωση. Επίσης πιστεύω ότι δεν είναι θέμα εποχής, φταίνε οι άνθρωποι για οτιδήποτε μας συμβαίνει, άλλοι είναι πιο δυνατοί και άλλοι πιο αδύναμοι σαν χαρακτήρες.

Η Ρένα Παγκράτη για παράδειγμα ήταν από τους αδύναμους χαρακτήρες... Μετά από τόση φήμη που γεύτηκε, έφυγε μόνη και απένταρη. Αυτό ήταν μεγάλο κρίμα. Δεν την έπαιρνε κανένας για δουλειά και στο τέλος αυτοκτόνησε. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε;

Στην δική της περίπτωση είμαστε όλοι ένοχοι, και εγώ ο ίδιος. Την απαξιώσαμε. Την Ρένα Παγκράτη, δεν πρέπει να την αγγίζει κανείς μας. Ήταν ένα πολύ γλυκό πλάσμα, μία ευαίσθητη ψυχή, που ένιωσε την απόρριψη απ' όλους, γι' αυτό πιστεύω ότι δεν πρέπει να μιλάει κανένας μας. Ήμουν κι εγώ μέρος του συνόλου που την απαξιώσαμε και αναλαμβάνω το μερίδιο που μου αναλογεί. Έλεγε ο θείος μου να πάρουμε τη Ρένα, και πεταγόταν κάποιος άλλος που έλεγε: «Πάλι τα ίδια και τα ίδια;». Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου, σαν αλαζόνας που ήμουν και εγώ τότε, να συμφωνώ με αυτόν που είπε αυτή τη βλακεία, κάτι που δεν μου συγχώρησα ποτέ μεγαλώνοντας. Γι' αυτό τώρα τιμώ και σέβομαι περισσότερο τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου.

Εσύ συνεργάστηκες και γνωρίζεις καλά τον Σταμάτη Γαρδέλη. Γιατί λες ότι κατέληξε σε ψυχιατρείο;

Δεν ξέρω τι τον επηρέασε τόσο πολύ. Πριν από έναν μήνα περίπου, που τον είδα, βγήκαμε έξω, γελάσαμε πολύ. Ήταν μια χαρά, συζητήσαμε για το παρελθόν, γιατί είχα πολλά χρόνια να τον δω, είπαμε τα δικά μας. Ήταν πολύ ήρεμος και χαλαρός, δεν είχε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες που είχε βγει στην Φαίη Σκορδά, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και κάναμε πλάκα, μου έλεγε μάλιστα ότι μετά από την συνέντευξή του αυτή τον είχαν δει μέχρι και από το Άγιο Όρος και τον έπαιρναν τηλέφωνο.

Μίλησες μαζί του μετά το ψυχιατρείο;

Όχι, γιατί κρίνοντας από τον εαυτό μου, όταν έχω σοβαρά προβλήματα που με επηρεάζουν, δεν τα μοιράζομαι προς τα έξω, ούτε θέλω να φορτώνω κάποιον με αυτά. Τα συζητάω με πολύ κοντινά μέλη της οικογένειάς μου και είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που τα γνωρίζουν.

Κι εσύ όμως πέρασες μια δύσκολη φάση στην ζωή σου και βρέθηκες στην φυλακή...

Ναι, είχα, όμως, το κουράγιο να συνεχίσω και να μην τα παρατήσω. Δεν σου κρύβω πως είμαι εγωιστής. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να με δουν και να πουν ότι είμαι ένα ερείπιο ή ότι έχω «τελειώσει». Εκείνη την εποχή που βρέθηκα στην φυλακή, πέρασα απ' την κόλαση. Πλέον όμως δεν με αγγίζει τίποτα, το έχω αφήσει πίσω μου δεν νομίζω ότι τώρα πια θα πάω στο ψυχιατρείο, αφού δεν πήγα τότε. (γελάει). Βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή εγώ άντεξα, όλοι οι άνθρωποι λειτουργούν ανάλογα. Άλλωστε, οι καλλιτέχνες είμαστε ευαίσθητοι. Δεν ξέρω πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος μία άσχημη κατάσταση, όπως να σου παίρνουν το σπίτι και δεν μπορώ να κρίνω.

Σε αυτή τη φάση της ζωής μου έχω επικεντρωθεί στην «Cumparsita». Ουσιαστικά, πρόκειται για την αναβίωση ενός ιστορικού καμπαρέ που μεσουρανούσε την δεκαετία του 1950. Την ιδέα μου την έβαλε η Ζωζώ Σαπουντζάκη, η οποία εμφανιζόταν εκεί με ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτή την επιτυχία, σκοπεύουμε να επαναλάβουμε, καθώς πέρα από το δυνατό team που τρέχει το συγκεκριμένο project, θα γίνουν θεματικές βραδιές που θα συζητηθούν.

Φράνκο Αλφόνσο Ζωζώ Σαπουντζάκη
Με την Ζωζώ Σαπουντζάκη
Φωτογραφία αρχείου: NDP Photo Agency

Ο εφιάλτης που έζησε μέσα στη φυλακή

Πέρασε οκτώ μήνες εφιαλτικούς μέσα στη φυλακή, «ένα κώμα» -όπως αποκαλεί ο ίδιος την περιπέτειά του- μετά από τη σύλληψή του που φερόταν ως μέλος διεθνούς κυκλώματος εμπορίας και διακίνησης ναρκωτικών, μία υπόθεση για την οποία αθωώθηκε. Από τότε ξεκίνησε μια νέα ζωή, παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο την Όλγα Κανλή και απέκτησαν το πρώτο τους παιδί.

Ο Φράνκο Αλφόνσο είχε μιλήσει στις 26/1/2013 γι' αυτή την περιπέτεια στην εφημερίδα News, και στην δημοσιογράφο Τζώρτζια Συρίχα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Την πρόταση γάμου στην Όλγα την έκανα μπαμ μπαμ... Μόλις είδα ότι ταιριάζαμε είπα στη βράση κολλάει το σίδερο, γιατί να το τραβούσα; Την ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα, είχε έρθει στο γραφείο μου με έναν κοινό φίλο, είχα πολύ κόσμο εκείνη τη μέρα, και μετά ξαναήρθε να μιλήσουμε για μια ταινία με επιμονή του φίλου μου. Αυτό ήταν... κολλήσαμε!».

Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να την παντρευτείς μέσα σε τρεις μήνες;

Η ταύτιση που είχα μαζί της και ο τρόπος που με προσέγγισε. Ένιωσα ζεστασιά κοντά της, συναισθήματα που δεν μπορώ να σου τα περιγράψω. Η Όλγα κατάγεται από οικογένεια χημικών, δουλεύει και αυτή ως χημικός. Σαν ηθοποιός ασχολείται περιστασιακά.

Περιμένετε και το πρώτο σας παιδί;

Ναι, και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι για αυτό.

Με τι ασχολείσαι τώρα;

Έχω γραφείο παραγωγής ταινιών, διαφημιστικών σποτ και μια εταιρεία, την Making move Greece, ένα site που προσκαλεί ξένους παραγωγούς να έρθουν στην Ελλάδα για να κάνουν ταινίες.

Έχεις περάσει από όλα, ηθοποιός, τραγουδιστής... Ποιο ήταν εκείνο που σε τράβηξε περισσότερο;

Όλα μου πρόσφεραν συγκινήσεις. Ο κινηματογράφος είναι η καψούρα μου. Από 4 χρόνων βρίσκομαι σε αυτόν το χώρο, έτρεχα από πίσω από τον θείο μου τον Όμηρο Ευστρατιάδη. Μέσα στις κάμερες, με τους ηθοποιούς κοντά, όλα αυτά ήταν πολύ οικεία σε εμένα και ποτέ δεν είχα την πρεμούρα να κυνηγήσω το επάγγελμα. Ήμουν πιτσιρικάς και ήταν άλλες εποχές, ανέμελες. Ξεκίνησα επαγγελματικά το τραγούδι στα 25, πάντα μου άρεσε να τραγουδάω, το άφησα το 2009 γιατί η νύχτα πήρε την κάτω βόλτα. Γέμισε ο τόπος τραγουδιστές. Ντρεπόμουν να τρέχω σε οντισιόν και να παρακαλάω. Έβγαλα 3 CDs, είχα κάνει έναν πολύ καλό δίσκο αλλά με χάλασε το ότι έπρεπε να δίνω χρήματα για να ακούγεται. Το θεωρώ υποκριτικό και ξεφτίλα όλο αυτό.

Σε πίκρανε αυτή η δουλειά γενικότερα;

Αυτές οι δουλειές έτσι είναι. Μου απέφερε κάποια λεφτά, αλλά δεν νομίζω ότι γενικότερα οι καλλιτέχνες φημίζονται για τον τρόπο που χειρίζονται τα χρήματά τους, easy come, easy go. Εγώ είμαι πολύ σπάταλο άτομο. Δεν στενοχωρήθηκα καθόλου που βγήκα έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Το έκανα συνειδητά. Πάντα σε αυτήν τη δουλειά μου άρεσε να δουλεύω backstage.

Λόγω της συγγένειάς σου με τον Όμηρο Ευστρατιάδη, άνοιξαν για εσένα πιο εύκολα οι πόρτες;

Όχι. Ο θείος μου δεν με προώθησε καθόλου. Δεν ήθελε να γίνω ηθοποιός, ήθελε να γίνω διευθυντής φωτογραφίας. Μόνο που το άκουγα μου γυρνούσαν τα έντερα. Στη Δραματική Σχολή πήγαινα κρυφά και τους έλεγα ότι πήγαινα στη σχολή φωτογραφίας. Την ταινία «Αγόρια στην πορνεία» τη γύριζε ο Όμηρος και εγώ για να παίξω στην ταινία έκανα οντισιόν στον διευθυντή παραγωγής. Ο θείος μου το έμαθε την άλλη μέρα ότι πήρα το ρόλο, έπαθε σοκ, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Σήμερα ασχολούμαι και έχω τρέλα με τη φωτογραφία, λειτούργησε το DΝΑ!

Η οικονομική κρίση σε βρήκε απροετοίμαστο;

Με βρήκε πανέτοιμο, δεν είχα ποτέ τα πολλά λεφτά για να χάσω. Όχι ότι περνάω καλά, χάλια περνάω αλλά προσπαθώ να κάνω παραγωγές DVDs. Πιστεύω ότι ο κόσμος ξαναγυρνά στα βιντεοκλάμπ. Σκέφτομαι να γυρίσω κάποιες ελληνικές παραγωγές, κάτι να πάει μπροστά, αλλιώς να μεταναστεύσουμε. Θέλω κάποια στιγμή να κάνω ταινία ένα κομμάτι της ζωής μου, το έχω στήσει αλλά να δω πότε θα γίνει αυτό.

Είσαι αυτοκαταστροφικό άτομο; Γιατί παρακολουθώντας την καριέρα σου έβλεπα ότι πάνω που πήγαινες να ανέβεις, εκεί χανόσουνα...

Ναι είμαι αυτοκαταστροφικός. Όσον αφορά στο κομμάτι καριέρας και δουλειάς πάνω που ανέβαινα έμπαινε ο διάολος μέσα μου και τα έκανα άνω κάτω. Έτσι φτιάχτηκα, δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Είμαι φευγάτος γενικά, μήπως στρώσω με το γάμο τώρα.

Οκτώ μήνες στη φυλακή πώς θα μου τους περιέγραφες;

Έζησα σε ένα «κώμα», σαν να με είχαν βγάλει από την πρίζα. Είχα μέσα μου μεγάλη οργή, δεν το πίστευα αυτό που μου είχε συμβεί και δεν θέλω να έχω μνήμες από εκεί. Οκτώ μήνες εφιαλτικοί.

Είχες και στο παρελθόν ανάλογη εμπειρία, στις φυλακές της Αρούμπα.

Ναι, είναι η δεύτερη φορά που ζω μια τέτοια περιπέτεια. Η πρώτη ήταν πολύ μικρή, 40 μέρες, και το θέμα λύθηκε άμεσα. Άνοιξαν τα βίντεο, είδαν τι έγινε και με άφησαν. Τη δεύτερη φορά όμως είπα: «Δεν μπορεί να μου συμβαίνει πάλι αυτό», γιατί λογικά θα νομίζουν όλοι ότι είμαι το τέρας, ο εγκληματίας. Πιστεύουν ότι είμαι ελέφαντας και πρέπει να αποδείξω ότι δεν είμαι... Μπήκα μέσα σε μια ιστορία και βρήκα τη δύναμη να παλέψω.

Πώς ήταν η ζωή σου μέσα στις φυλακές;

Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος. Ένας Γολγοθάς, ένας εφιάλτης που μακάρι να μη συμβεί σε κανέναν άνθρωπο. Δεν ήθελα να δω κανέναν, και -αν με ρωτήσεις- παρόλο που δεν ξέρω πώς είναι ο θάνατος, πιστεύω ότι η ζωή στη φυλακή είναι χειρότερη από το θάνατο. Ας είναι, όμως, αυτό το χειρότερο και το τελευταίο κακό που με βρήκε. Η ζωή μου είναι ταινία από μόνη της. Μακάρι να μπει λίγος ήλιος γιατί έφαγα πολύ σκοτάδι και δεν το αξίζω.

Δυνάμωσες σαν χαρακτήρας; Είχες κάποιους ανθρώπους κοντά σου που σου στάθηκαν;

Αναγκάζεσαι εκ των πραγμάτων να δυναμώσεις γιατί πρέπει να επιβιώσεις. Η οικογένειά μου με βοήθησε πολύ, ήταν πάντα στο πλευρό μου, και ευχαριστώ δημόσια την Αννίτα Πάνια και τον Νίκο Καρβέλα γιατί μου στάθηκαν.

Τι διδάχτηκες από αυτή την περιπέτεια;

Έχω γίνει πιο επιφυλακτικός και πιο σκληρός με όλους τους ανθρώπους. Κοιτάζω με μισό μάτι όποιον με πλησιάζει.