«Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες» - Συναισθηματικά φορτισμένη η τελευταία σύντροφος του Αίαντα Μανθόπουλου πριν το μνημόσυνο

«Κάθε μέρα παίρνω τον καφέ μου και πηγαίνω στο κοιμητήριο και τον πίνω μαζί του»

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
Φωτογραφία αρχείου NDP Photo Agency
Φωτογραφία αρχείου NDP Photo Agency

Σήμερα, Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου, στις 12:00 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε το μνημόσυνο προς τιμήν του Αίαντα Μανθόπουλου, σαράντα ημέρες μετά τον θάνατό του (δείτε εδώ φωτογραφίες από τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του στην κηδεία του). Λίγο νωρίτερα, η σύντροφός του, Ελισάβετ Σταμοπούλου, μίλησε στην κάμερα της εκπομπής του ΑΝΤ1, Πρωινό, εμφανώς συγκινημένη.

Η ίδια εξήγησε μέσα από το κοιμητήριο στην Παιανία όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή, πως όλες αυτές οι μέρες ήταν πολύ δύσκολες για εκείνη και θα συνεχίσουν να είναι. Μάλιστα, εξομολογήθηκε πως καθημερινά επισκέπτεται τον τάφο του, περνώντας τις πρώτες ώρες της ημέρας της δίπλα του.

Η συγκινητική εξομολόγηση της συντρόφου του Αίαντα Μανθόπουλου πριν το μνημόσυνό του

«Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες όπως και οι προηγούμενες. Ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπήθηκε εξαιρετικά από εμένα, δεν μπορεί να σβήσει έτσι γρήγορα η μνήμη του από την ψυχή μου. Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει είναι μια επίπονη καθημερινότητα», είπε αρχικά.

Και συνέχισε: «Η δική μου ζωή, η οποία ήταν απόλυτα ταυτισμένη με τη δική του, γιατί συμπλέαμε μαζί σε κάθε τομέα σε κάθε σκέψη, πραγματικά τινάχτηκε στον αέρα. Τινάχτηκε η συντροφικότητά μας, η αγάπη μας και ό,τι χτίζαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Για εμένα έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό, σαν να λείπει ένα μεγάλο κομμάτι από τον εσωτερικό μου κόσμο και ακόμα δεν μπορώ να το αναπληρώσω. Κάθε μέρα παίρνω τον καφέ μου και πηγαίνω στο κοιμητήριο και τον πίνω μαζί του, γιατί θέλω να νιώθω ότι είμαι κοντά του, γιατί είναι κάτι που το κάναμε πάντα. Η πρώτη και η τελευταία κουβέντα ήταν μαζί μου».

«Ήταν κεραυνός εν αιθρία, δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση, η διάθεσή του ήταν και σχετικά καλή, οπότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάτι συνέβαινε. Ήταν σε μία πρόοδο στη ζωή του, άρα δεν δικαιολογούνταν αυτό, ούτε είχαμε καθόλου σημάδια», κατέληξε.