«Να τον δω μια φορά να ξεφτιλίζεται...» - Η αποκαλυπτική εξομολόγηση του Νίκου Γρίτση για την εποχή που εργαζόταν ως μπράβος
Ο στιχουργός του νέου τραγουδιού του Νίκου Οικονομόπουλου, "Έκπτωτος Άγγελος"
Όλοι έχουμε ακούσει το γνωστό τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη, "Το Καλύτερο Ψέμα". Κι αν όχι, έχουμε ακούσει έστω, το νέο τραγούδι του Νίκου Οικονομόπουλου, "Έκπτωτος άγγελος", που έχει γίνει viral. Μπορεί να έχουμε τραγουδήσει τους στίχους αυτών των τραγουδιών, αλλά δεν ξέρουμε, ποιος είναι αυτός, ο άνθρωπος, που τους έγραψε.
Δείτε επίσης: Νίκος Οικονομόπουλος: Η γοητευτική σύντροφός του στο μαγαζί που εμφανίζεται
Οι στίχοι και των δύο προαναφερθέντων ασμάτων ανήκουν στο δημοφιλή στιχουργό, Νίκο Γρίτση. Ο επιτυχημένος στιχουργός μετράει χρόνια στο χώρο της μουσικής, και έχει συνεργαστεί με πολύ λαμπερά ονόματα. Αυτό, που λίγοι γνωρίζουν για αυτόν είναι, ότι έχει περάσει χρόνια στη φυλακή, καθώς εργαζόταν ως μπράβος παλαιότερα. Για αυτό, μίλησε μεταξύ άλλων, σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση, που παραχώρησε στην εκπομπή, "Καλύτερα Αργά", που προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του τηλεοπτικού σταθμού Action24, και τη γνωστή δημοσιογράφο, Αθηναΐδα Νέγκα.
Η αποκάλυψη του Νίκου Γρίτση για την εποχή που δούλευε ως μπράβος
«Τα λεφτά για τον φθηνότερο ξυλοδαρμό ξεκινούσαν από 300.000 δραχμές, σαν να λέμε 1.000 ευρώ σήμερα. Ερχόταν στο γυμναστήριο, που γυμναζόμουν, κάθε πικραμένη και μου έλεγε τον πόνο της. Ότι ο τάδε δεν μου δίνει διατροφή, με χτυπάει μπροστά στα παιδιά και τα λοιπά. Τη ρωτούσα, τι θέλεις από μένα; "Να τον δω μια φορά να ξεφτιλίζεται, να φάει δύο φάπες", μου έλεγαν.
Οι συμπεριφορές των ανθρώπων με τη βία ή με τα λεφτά αλλάζουν. Μπορεί να πάει από το παρακαλετό, "σε παρακαλώ, μη με χτυπάς", "έχω βάλει καινούργια δόντια", "δεν ακούω καλά" ή "όχι εδώ, χτύπα με εκεί", μέχρι να φτάσει στο σημείο να με ρωτήσει γιατί. Αν η άλλη μου είχε πει την ιστορία της, ήξερα πράγματα και τα είχα διαπιστώσει κιόλας, "ψηνόμουν", έμπαινα στη διαδικασία και τους έλεγα γιατί τις τρώνε. Μου την έχουν στήσει και εμένα, έχω φάει κι εγώ ξύλο.
Τι δεν είναι μπραβίστικο στην Ελλάδα από το 1821 και μετά; Αποδέχομαι το politically correct "ενάντια στη βία", αλλά όλα από τη βία ξεκινάνε. Δείτε τους επιχειρηματίες με πόσους κυκλοφορούν από πίσω. Είναι ένα παιχνίδι δύναμης. Καταλαβαίνω να γίνεται, όταν υπάρχει κίνδυνος απαγωγής και τα λοιπά, αλλά τώρα σε ένα εστιατόριο να στέκονται όρθιοι τέσσερις για να φάει ένας, είναι και λίγο αντιαισθητικό.
Πλέον, δεν είμαι εκτελεστικό όργανο, προσπαθώ να την αποκηρύξω τη βία σε όλες τις εκφάνσεις μου. Παλιά έγραφα για τη βία, "με πιάνει κρίση κι άμα με πιάσει δεν μπορεί ένας ολόκληρος στρατός να με κρατήσει". Σήμερα δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να παραδειγματίσω έναν νέο για τη βία, ίσα ίσα "του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ"», εξομολογήθηκε για το παρελθόν ο γνωστός στιχουργός.
