Δήμητρα Γαλάνη: «Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω παιδί, παρά...» - Η εξομολόγηση για την προσωπική της ζωή

«Πού πας τώρα 70 χρονών;»

Γιώτα Πεπαρίδη
Youweekly Editor
NDP/ Φωτογραφία αρχείου
NDP/ Φωτογραφία αρχείου

Η δημοφιλής και ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό τραγουδίστρια (δείτε εδώ τα τρυφερά σχόλια, που της κάνουν στο Twitter), Δήμητρα Γαλάνη, δε συνηθίζει να παραχωρεί συνεντεύξεις και να μιλάει "ανοιχτά" για τη ζωή της. Αν και τα τελευταία χρόνια, φαίνεται, ότι έχει κάνει κάποιες εξαιρέσεις.

Μάλιστα, πρόσφατα παραχώρησε μία βαθιά εξομολογητική συνέντευξη, παρέα με την καλή της φίλη και συνάδελφό της, Παυλίνα Βουλγαράκη, στο ένθετο "Κ" της "Καθημερινής". Μεταξύ άλλων, εξομολογήθηκε το λόγο για τον οποίο δεν έκανε παιδιά, αλλά και για τα νεανικά της χρόνια.

Η αποκαλυπτική συνέντευξη της Δήμητρας Γαλάνη για τα νεανικά της χρόνια, αλλά και το λόγο που αποφάσισε να μην κάνει παιδιά

«Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω παιδί, παρά τους έρωτες που έζησα. Δεν ήθελα αυτή την υποχρέωση. Ήθελα να είμαι ανεξάρτητη κι ακόμα έτσι είμαι. Αλλάζω χώρο και τόπο αμέσως μόλις το αισθανθώ, μόλις νιώσω ότι τελειώνει ένας κύκλος», είπε αρχικά για το γεγονός, πως δε δημιούργησε οικογένεια.

«Αυτό μπορεί να γίνει σε κάθε φάση ηλικιακή στη ζωή μου. Άλλος θα το 'λεγε τρέλα. Πού πας τώρα 70 χρονών; Αυτή την πολυτέλεια του να αισθάνεσαι πότε τελειώνει ένας κύκλος σου τη δίνει αυτή η ανεξαρτησία. Αν είχα παιδί, δεν θα το είχα αυτό. Ερωτεύτηκα κάποτε παράφορα, αλλά παιδί δεν έκανα», πρόσθεσε ακόμη η δημοφιλής τραγουδίστρια.

γαλάνη οικογένεια

«Η πιο έντονη στιγμή ήταν το ’81, τότε που ξεκινούσε όλη αυτή η περίφημη «αλλαγή», η οποία αισθητικά και ουσιαστικά με διέλυε. Έφυγα και έζησα δύο χρόνια στο Παρίσι. Στην καλύτερη φάση της καριέρας μου, το διανοείσαι; Τα παράτησα και έφυγα

Ζούσα κι έπαιρνα ό,τι είχε να μου δώσει η πόλη. Το Παρίσι ήταν πάντα ένα μούλτι-κούλτι μέρος. Την καλύτερη τζαζ την άκουγες εκεί. Πολιτιστικά ήταν σε πτώση και βέβαια αυτό είχε αντίκτυπο και στο τραγούδι. Σκέψου πολύ αφαιρετικά τη φάση που περάσαμε αργότερα με τα ριάλιτι, μία αποσύνθεση.

Δεν ήθελα όμως να γυρίσω πίσω. Θυμάμαι είχα πει σε μία συνέντευξη τότε: φεύγω, γιατί βαρέθηκα να πληρώνω τόσο ακριβά αυτόν τον ήλιο. Θα έφευγα τρέχοντας και τώρα αλλά είμαι μεγάλη πια, δεν μπορώ να το κάνω», σημείωσε για τα νεανικά της χρόνια στην πόλη του φωτός.

«Το φευγιό εκείνο με απελευθέρωσε, ξεπέρασα τις αναστολές μου. Ήμουν εκεί στα 30, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάθεις κρίση στα 30. Όταν φύγεις από τις πάρα πολύ βαρετές ανάγκες των 20, φτάνεις στα 30 μετέωρος. Δεν ξέρω γιατί αυτή η δεκαετία των 20 περνάει τόσο αργά. Λες: ας τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Ειδικά αν είσαι τύπος που θέλεις να εξελιχθείς, πλήττεις θανάσιμα στα 20», κατέληξε για τις εμπειρίες που απέκτησε.