«Λύγισε» η Μπέσσυ Αργυράκη: «Είναι αβάσταχτο, δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να το ξεπεράσω»
Δάκρυσαν μέχρι και οι παρουσιαστές
Δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής «Breakfast@Star» και τον δημοσιογράφο, Πάνο Παπαδόπουλο έκανε η Μπέσσυ Αργυράκη. Η τραγουδίστρια αναφέρθηκε στις δύσκολες ώρες που περνάει από απόγευμα της Τετάρτης 24/1 όταν έφυγε από τη ζωή το πολυαγαπημένο της σκυλάκι, ο Τσάρλι, τον οποίο είχε υιοθετήσει από αδέσποτο και θεωρούσε μέλος της οικογένειάς της.
Τα όσα ανέφερε ήταν συγκλονιστικά, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως πέρα από την ίδια, «λύγισαν» μέχρι και οι παρουσιαστές που την παρακολουθούσαν να μιλάει για αυτή την απώλεια. Η Μπέσσυ Αργυράκη σημείωσε αρχικά: «Να πούμε πως όταν χάνεις ένας σκυλάκι, είναι σαν να χάνεις ένα μέλος της οικογένειάς σου, και δεν είναι υπερβολή αυτό. Άλλοι μπορεί να πουν, “Εδώ γίνεται χαμός στον κόσμο, χάνονται παιδιά”, που ισχύει, αλλά ο καθένας στο σπίτι του έχει μέλη της οικογένειάς του. Οι άνθρωποι που είναι καλόψυχοι, σίγουρα το θεωρούν μέλος. Πόσο θα 'θελα όσοι παίρνουν σκυλί να το σέβονται και να του φέρονται σαν μέλος της οικογένειας. Είναι τυχερά αυτά τα σκυλιά, και είναι τυχεροί οι άνθρωποι που τα δέχονται στο σπίτι και με μεγαλοψυχία τα ανατρέφουν».
Δείτε επίσης: Βαρύ πένθος για τη Μπέσυ Αργυράκη - «Αντίο αγγελούδι μου»
Δάκρυσε η Μπέσσυ Αργυράκη μπροστά στην απώλεια
Και συνέχισε: «Σίγουρα όλοι μπορούν να με καταλάβουν. Είναι αβάστακτο το θέμα, δεν μπορείς να το διαχειριστείς, αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει και αν ποτέ θα μπορέσω να το ξεπεράσω. Προς το παρόν όπου και να κοιτάξω στο σπίτι μου βλέπω το σκυλάκι, ακούω κάποιο θόρυβο και νομίζω ότι θα τρέξει να με συναντήσει για να πάμε βόλτα. Ξαπλώνω και νιώθω ότι θα έρθει δίπλα μου. Η κατάσταση είναι αφόρητη. Λένε ότι ο χρόνος είναι μεγάλος γιατρός και όλοι βασιζόμαστε σε αυτόν. Το ίδιο θέλω να πιστεύω και εγώ. Θέλω να πιστεύω ότι ο “Τσαρλούκος” θα πάει με τους αγγέλους στον ουρανό γιατί ήταν ένα πολύ καλό σκυλάκι, τρυφερό και αγαπησιάρικο. Ένα τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό αυτές τις μέρες και ταιριάζει στην περίπτωση είναι το “Ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά, όμως για μένα θα 'σαι εδώ. Είσαι παντού και πουθενά”. Τον Τσάρλι τον είχα βρει στον δρόμο και τον πήρα σπίτι. Τον αγάπησα πολύ και πλέον το σπίτι είναι άδειο».
