Η Δώρα Χρυσικού ήταν καλεσμένη την Παρασκευή 9/2 στην εκπομπή Mega Καλημέρα με την ηθοποιό να μιλάει μεταξύ άλλων για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, τι σήμαινε για εκείνη το να ζει ανά τρίμηνο, αλλά και για το μεγαλύτερο φόβο που ένιωσε.
Σήμερα η ηθοποιός δηλώνει καλά και υγιής και πάνω από αισθάνεται ευγνώμων που έχει βγει από το σκοτεινό μονοπάτι, που πέρασε και συνεχίζει στη ζωή της έχοντας πάρει σπουδαία μαθήματα για τη συνέχειά της.
Δείτε επίσης: Δώρα Χρυσικού: «Αν κάτι μού στέρησε ο καρκίνος, είναι η…» – Η συγκλονιστική εξομολόγηση της
Οι δηλώσεις της Δώρας Χρυσικού για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο
«Η αλήθεια είμαι πως το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν ο φόβος. Φοβόμουν ότι θα πεθάνω! Αυτό ήταν το πρώτο. Τα στάδια της θεραπείας ήταν πολλά. Ήμουν πολύ τυχερή γιατί το σώμα μου ανταπεξήλθε καλά. Καθόλου δεδομένο. Όσο απομακρύνεσαι από τη νόσο και νιώθεις καλά, ο φόβος μεταλλάσσετε σε κάτι άλλο και είναι ο φόβος για την υποτροπή.
Λες πέρασε ένα διάστημα καλό, αλλά λες ‘α είμαι καλά; ή θα έχω μια υποτροπή της νόσου. Αλλά νομίζω πως οι άνθρωποι που έχουν τη δική μου ψυχοσύνθεση, που θέλω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και να προσπαθώ να φιλτράρω κάθε δυσκολία από κάτι θετικό, νιώθουν μεγάλη ευγνωμοσύνη. Είμαι μαχήτρια δεν το βάζω εύκολα κάτω.
Νιώθω πως μου δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία και σκέφτομαι πως θα την εκμεταλλευτώ. Έμαθα για εμένα πως είμαι τελικά ένας πάρα πολύ δυνατός άνθρωπος. Αυτό είναι κάτι που οι οικείοι μου το διαβλέπουν, δεν είχαν αμφιβολία εγώ όμως επειδή έχω μεγάλες μεταπτώσεις διάθεσης, δεν είχα ισοτιμία σε σχέση με τα σημαντικά και τα λιγότερο σημαντικά», είπε η Δώρα Χρυσικού.
«Αφαιρέθηκαν όλα… μήτρα, ωοθήκες, σάλπιγγες! Ένα αγέννητο παιδί μου έσωσε τη ζωή»
«Στη δική μου περίπτωση, αυτό που έγινε είναι, ότι επειδή ο γιατρός μου κατάλαβε πως κάτι υπήρχε εκεί πέρα, κάναμε μια λαπαροσκοπική αφαίρεση της μιας ωοθήκης και βρέθηκε στη βιοψία ότι είχα ορώδη καρκίνο τον ωοθηκών. Κι εκεί πια, έπρεπε να προβώ στην επέμβαση που λέγεται ολική υστερεκτομή, κατά την οποία αφαιρέθηκαν όλα τα εσωτερικά όργανα, η μήτρα, οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες και κάποια επιπρόσθετα που έπρεπε στη δική μου περίπτωση.
Είναι μια επώδυνη επέμβαση, ανοίγουν όλη την κοιλιά οι γιατροί, μέχρι το στήθος. Πέραν της τομής, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι επί της ουσίας, η γυναίκα μπαίνει σε μια απότομη και αιφνίδια εμμηνόπαυση. Αυτό σημαίνει νεύρα, αλλαγή διάθεσης, πρόβλημα στη σεξουαλική επαφή. Τα απόνερα της επέμβασης είναι πολύ πάρα σοβαρά. Μέσα από αυτή την ιστορία συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να κάνω παιδί, και αυτό που λέω πάντα είναι ότι ένα αγέννητο παιδί μου έσωσε τη ζωή. Αυτό είναι μαγικό. Αν ήθελα παιδί, θα το έκανα με άλλους τρόπους.
Είναι μεγάλος πόνος το να θες να φέρεις μια ζωή στον κόσμο και να μη μπορείς για κάποιο λόγο. Στάθηκα τυχερή γιατί βρήκα τη νόσο νωρίς, χωρίς να έχει προχωρήσει. Εγώ ήμουν ένας εξαιρετικά δυνατός οργανισμός, ήμουν πάρα πολύ τυχερή και σε αυτό είχα μόνο την πτώση μαλλιών και την κόπωση που φέρνει μια χημειοθεραπεία.
Για το ψυχολογικό κομμάτι, πήρα την απόφαση ότι θα το παλέψω με όση δύναμη έχω. Αυτό που με βοήθησε είναι το ότι δούλευα. Ο μεγάλος βραχνάς ήταν σίγουρα η χημειοθεραπεία, αυτό που ακόμα μου δημιουργεί θέμα είναι ότι ορμονολογικά είμαι εντελώς απορυθμισμένη. Μετά τις χημειοθεραπείες έκανε δυο χρόνια ορμονοθεραπεία…. Τώρα κλείνω τον κύκλο των φαρμάκων.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις εμπιστοσύνη στον γιατρό σου. Εγώ είχα μία πάρα πολύ τραυματική εμπειρία με έναν γυναικολόγο-ογκολόγο. Η συμπεριφορά του με έφερε σε τέτοιο σημείο κατάρρευσης που δεν ήρθε ούτε όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο. Η συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου και ο τρόπος που μου παρουσίασε την επέμβαση, όσα μου είπε και ο τρόπος που με αντιμετώπισε… Νομίζω ότι όσο ζω δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ο γιατρός που απευθύνθηκα μετά είχε να κάνει διπλή δουλειά ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου», είχε πει η Δώρα Χρυσικού πριν από μήνες στο Όλα για τη ζωή μας.