Λάκης Λαζόπουλος: «Ακόμα και τα τελευταία πέντε λεπτά που πέθαινε, την έκανα να...» - Η συγκινητική αναφορά στη μητέρα του

«Η μάνα μου ερχόταν στο θέατρο, είχε μια τσάντα, έβγαζε τη φωτογραφία του πατέρα μου, δήθεν να ακούει καλύτερα»

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
Λάκης Λαζόπουλος: «Ακόμα και τα τελευταία πέντε λεπτά που πέθαινε, την έκανα να...» - Η συγκινητική αναφορά στη μητέρα του

Ο Λάκης Λαζόπουλος, το μεσημέρι της Δευτέρας 19/2, βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής του MEGA, Ελένη, ως καλεσμένος, και συζήτησε με τον Ελένη Μενεγάκη για όλους και για όλα (δείτε εδώ το σχόλιο που της έκανε και την έφερε σε δύσκολη θέση).

Έκανε, μάλιστα, μία συγκινητική αναφορά στη μητέρα του, η οποία έχει φύγει από τη ζωή. Αποκάλυψε την συνήθεια που είχε να μιλάει στον σύζυγό της, παρόλο που εκείνος είχε "φύγει" πρώτος, αλλά και την τελευταία δική τους συζήτηση πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.

Η εξομολόγηση του Λάκη Λαζόπουλου για τη μητέρα του

«Έπιανα τη μάνα μου που μίλαγε και της έλεγε "που μιλάς μάνα;" και μου έλεγε "στον μπαμπά". Λέω "συγγνώμη, διακόπτω". Δεν είχε λογική. Η μάνα μου ερχόταν στο θέατρο, είχε μια τσάντα, έβγαζε τη φωτογραφία του πατέρα μου, δήθεν να ακούει καλύτερα που ήταν έξω από την τσάντα. Το καταλαβαίνεις;», είπε αρχικά και συνέχισε:

«Ακόμα και τα τελευταία πέντε λεπτά που πέθαινε, την έκανα να γελάσει και πέρασε πολύ ωραία. Την έκανα να γελάσει όχι με κάποιο ψεύτικο αστείο. Της έλεγα "Ρε μάνα, τι θα γίνει; Θα αποφασίσεις τι θα κάνεις; Πληρώνω συνέχεια τον βαρκάρη στον Αχέροντα, πάει, σε φέρνει… Πάει, σε φέρνει… Θα πας; Δεν θα πας; Να ξέρουμε τι θα κάνουμε". Μου λέει "Εσύ πώς με βλέπεις;”. Και της λέω "Νομίζω ότι είσαι ημιζώντανη", κάτι που είχα πει σε ένα τσαντίρι. Και μου λέει "Ημιζώντανη, θα δω, αλλά νομίζω ότι πάω", δηλαδή με πλάκα. Είχε χιούμορ».

«Δεν γίνεται χωρίς γέλιο να πας πουθενά. Είναι τόσο ανηφορικός ο δρόμος της ζωής, που αν έχεις και καταθληπτικούς ανθρώπους στη ζωή, θες να γυρίσεις πίσω και να πέσεις. Αν είναι να ανέβεις το βουνό, πρέπει κάποιος να σε κρατάει ζωντανό, να γελάς. Δεν γίνεται αλλιώς, γιατί είναι ανηφορικός ο δρόμος», κατέληξε.

Δείτε επίσης: «Από μικρό παιδί βλέπω το ίδιο όνειρο, ότι πεθαίνω...» - Η εξομολόγηση του Λάκη Λαζόπουλου για το θάνατο