Γιάννης Βούρος: «Το πιο δύσκολο πράγμα που κλήθηκα να διαχειριστώ στη ζωή μου ήταν η γέννηση του γιου μου»

«Ο Στέφανος ήταν δάσκαλος για εμάς»

Γιώργος Κακογιάννης
Youweekly Editor
Φωτογραφία: NDP Photo Agency
Φωτογραφία: NDP Photo Agency

Ο Γιάννης Βούρος παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή I Love ΣουΚου και τη δημοσιογράφο Νάντια Ρηγάτου. Μεταξύ άλλων ο ηθοποιός μίλησε για τις κατακτήσεις του, τις θεατρικές παραγωγές του, αλλά και τη σχέση με τον μεγαλύτερο γιο του Στέφανο, που γεννήθηκε χωρίς δάχτυλα.

«Το πιο δύσκολο πράγμα που κλήθηκα να διαχειριστώ στη ζωή μου ήταν η γέννηση του γιου μου, Στέφανου. Βέβαια με όλα αυτά που κάνει, τείνει να γίνει πιο γνωστός από εμένα. Πλέον, περπατάμε στον δρόμο και μιλάνε στον Στέφανο, αυτό είναι καμάρι μου», είπε αρχικά ο Γιάννης Βούρος.

Για να συμπληρώσει αμέσως μετά: «Εκεί πρέπει να διαχειριστείς κάτι αντίστοιχο. Ξαφνικά σου προκύπτει ένα παιδί που ξεφεύγει από τα αυτονόητα και τα στεγανά. Όταν γεννιέται ένα διαφορετικό παιδί, πρέπει να διαφοροποιήσεις και τον τρόπο που πρέπει να μεγαλώσει, γίνεσαι παιδοψυχολόγος και ψυχαναλυτής. Αυτή ήταν μια περίοδος διδαχής για εμάς. Ο Στέφανος ήταν δάσκαλός μας. Όταν κατάλαβα ότι στο δημοτικό ο Στέφανος γίνεται αρχηγός στις παρέες, ησύχασα».

Δείτε επίσης: Γεννήθηκε χωρίς δάχτυλα και τα βίντεό του στο Tik Tok έχουν προκαλέσει φρενίτιδα - Χαμός με τον γιο του Γιάννη Βούρου, Στέφανο

Ο Γιάννης Βούρος για τις θεατρικές παραγωγές και τις κατακτήσεις του

Όσο για τις θεατρικές παραγωγές που ανέλαβε και δεν πήγαν καλά, είπε: «Έχω μετανιώσει για θεατρικές παραγωγές που έκανα και έχασα χρήματα. Κυρίως αυτό που με πλήγωσε ήταν ότι επένδυσα σώμα και ψυχή και δεν ανταποκρίθηκε ο κόσμος. Το χιούμορ σώζει».

Ο Γιάννης Βούρος μίλησε και για τις κατακτήσεις του στις γυναίκες: «Τα γράμματα από θαυμάστριες ερχόντουσαν στο σπίτι σε μεγάλες σακούλες των σκουπιδιών, μέχρι και ο ταχυδρόμος μου έλεγε να πάω να τα πάρω από το ταχυδρομείο. Όταν παντρεύτηκα με την Άννα στο Παγκράτι, είχαν μαζευτεί έξω από την εκκλησία όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια της περιοχής. Σχεδόν χωρίς σακάκι πήγα».