Συγκλονίζει η Αρετή Πασχάλη για την επιλόχειο κατάθλιψη: «Aισθανόμουν ότι τελειώνει η ζωή μου»
«Δεν είχα καμία σύνδεση με αυτό το πλάσμα»
Η Αρετή Πασχάλη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Μαμά-δες» το μεσημέρι της Κυριακής 21/4. Μεταξύ άλλων η ηθοποιός μίλησε για τη σχέση της με τον σκηνοθέτη Νικορέστη Χανιώτακη, τον ερχομό του γιου του, καθώς και την επιλόχειο κατάθλιψη που πέρασε με τον μικρό Αλκίνοο.
«Όταν γέννησα, το μωράκι μας έμεινε στο νοσοκομείο γιατί έπρεπε να μείνει στη θερμοκοιτίδα, παρέμεινα με τον σύντροφό μου, ήμασταν ακόμη οι δυο μας. Την επόμενη μέρα που βγήκα από το μαιευτήριο, φόρεσα τα καλά μου, φόρεσα τα τακούνια μου, βάφτηκα, φτιάχτηκα και πήγαμε σε μια πολύ ωραία ταράτσα ενός εστιατορίου για να γιορτάσουμε τον ερχομό του Αλκίνοου», είπε αρχικά η Αρετή Πασχάλη.
Και δήλωσε στη συνέχεια: «Βέβαια ήμουν σε περίεργη κατάσταση, επειδή είχα τα ράμματα και το έπαιζα υπέρλαμπρη. Πονούσα πάρα πολύ, αλλά ήθελα να το ζήσω. Οι επόμενες μέρες ήταν πάρτι, πηγαίναμε σινεμά και βόλτες, ενώ στο ενδιάμεσο πήγαινα στο μαιευτήριο για να θηλάσω το παιδί»,
Η εξομολόγηση της Αρετής Πασχάλη για την επιλόχειο
«Έρχεται η μέρα να πάρουμε το μωρό στο σπίτι μας. Εκεί ξεκινάει για εμένα μια πάρα πολύ σκοτεινή και δύσκολη περίοδος. Μόλις μπήκα σπίτι, πήρα τη μαμά μου και έκλαιγα. Ένιωθα σαν κοριτσάκι που πήγε στο σχολείο και δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω. Το μόνο που ήμουν βέβαιη ήταν ότι θέλω τη μαμά μου να με πάρει αγκαλιά και να φροντίσει αυτό το πλάσμα, που δεν είχα καμία σύνδεση μαζί του και δεν ήξερα τι να το κάνω». πρόσθεσε η ηθοποιός για την δύσκολη περίοδο μετά τη γέννα.
Στη συνέχεια περιέγραψε με περισσότερες λεπτομέρειες την κατάσταση. «Έτσι έγινε, ήρθε η μητέρα μου στο σπίτι, άρχισα να εκδηλώνω μια πάρα πολύ υποτονική συμπεριφορά, κάθε μέρα ήταν πιο δύσκολη για εμένα», δήλωσε η Αρετή Πασχάλη για να συμπληρώσει: «Δεν μπορούσα να πάω από τον καναπέ στο κρεβάτι και το αντίστροφο. Δεν μπορούσα να πάρω το παιδί στην αγκαλιά μου, δεν μπορούσα να χαρώ, ούτε να βρω νόημα στη ζωή. Ήθελα μόνο να κλαίω».
Η Αρετή Πασχάλη κατέληξε: «Αισθανόμουν ότι τελειώνει η ζωή μου, τελειώνω ως επαγγελματίας, ότι τελειώνω ως γυναίκα, ότι δεν θα είμαι ποθητή στον άντρα μου. Έλεγα “τι είναι αυτό που έκανα, γιατί έφερα στον κόσμο ένα παιδί… Κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι έχω πρόβλημα και ζήτησα να πάω σε ψυχίατρο και σε ψυχολόγο. Το λάθος μου ήταν ότι πέρασε ένα τρίμηνο έτσι».
