Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Τους είπα “Δεν είμαι καλά, σβήνω”» - Η συγκλονιστική περιγραφή για τις δύο ανακοπές
Η πρώτη ήταν στα χέρια της Βίκυς Σταυροπούλου
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ήταν ο αποψινός καλεσμένος στο Ενώπιος Ενωπίω με τον Νίκο Χατζηνικολάου. Ο ηθοποιός, που βρέθηκε για πρώτη φορά σε αυτή τη θέση, μίλησε με λεπτομέρειες για την πρόσφατη περιπέτεια που αντιμετώπισε με την υγεία του και τον οδήγησε στο νοσοκομείο με έμφραγμα και διπλή ανακοπή.
Ευγνώμων πλέον για τη ζωή που του δόθηκε, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης δήλωσε: «Δόξα τω Θεώ αναρρώνω καλά, όπως δείχνουν τα πράγματα. Ήταν μια τρομερή περιπέτεια, ξαφνική όπως είναι όλα αυτά τα πράγματα. Κεραμίδα. Ένα βράδυ άρχισα να πονάω, ευτυχώς όλα λειτούργησαν υπέρ μου και δεν ήμουν μόνος μου. Η Βίκυ ήταν επάνω και μιλούσαμε στο τηλέφωνο, σε τριπλή επικοινωνία, με τη φίλη μας, την Ελένη Κούρκουλα, για την παράσταση. Ξαφνικά τους είπα “παιδιά, δεν αισθάνομαι καλά”. Δεν κατάλαβαν στην αρχή ότι είναι κάτι σοβαρό αλλά εγώ είχα αρχίσει να αισθάνομαι πολύ άσχημα».
Δείτε επίσης: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Επέστρεψα απαλλαγμένος από τον φόβο του θανάτου» - Γενέθλια για τον ηθοποιό
«Τους είπα πως “Δεν είμαι καλά, σβήνω”, ευτυχώς η Ελένη είπε “πάρτε αμέσως το 166”, το 166 ήρθε πολύ γρήγορα και με πήγαν στο νοσοκομείο πολύ γρήγορα. Εκτός από το έμφραγμα, έπαθα και δυο ανακοπές. Δηλαδή έπαθα μια ανακοπή στο σπίτι, από την οποία επέστρεψα πολύ γρήγορα στα χέρια της Βίκυς και έπαθα μια δεύτερη ανακοπή στο νοσοκομείο», συνέχισε την περιγραφή του ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
Με την προσευχή έμεινε ήρεμος ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
«Ευτυχώς μου έκαναν ΚΑΡΠΑ εκεί οι γιατροί, με επανέφεραν και άρχισα να τρέχω κανονικά. Άρχισαν με ένα φορείο να με τρέχουν προς το χειρουργείο, μου έλεγε η γιατρός “πάθατε ανακοπή” και εγώ άκουγα όλο το “All that jazz”, στο κεφάλι μου: “Bye bye love, bye bye happiness”», ανέφερε αμέσως μετά ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
«Να πω όμως και αυτό γιατί είναι μια ομολογία που οφείλω να την κάνω. Σε όλη τη διάρκεια και στο ασθενοφόρο και στο νοσοκομείο, για να είμαι ήρεμος, προσευχόμουν. Έλεγα δηλαδή την προσευχή που λέω κάθε μέρα και στο θέατρο και στο σπίτι μου. Αυτό μου δημιουργεί μια ηρεμία και αυτό πραγματικά με βοήθησε πάρα πολύ. Ο γιατρός μου είπε ότι ήμουν τόσο ήρεμος, που το συζητούσαν με τους υπόλοιπους γιατρούς, δεν το συναντούν συχνά. Αυτό το οφείλω στην προσευχή μου. Και δεν ήταν προσευχή για να μην πεθάνω», τόνισε κλείνοντας την περιγραφή του στον Νίκο Χατζηνικολάου ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
