Μια αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε ο Πέτρος Ξεκούκης στην εφημερίδα On Time. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, για την βαθιά του πίστη στον Θεό, αλλά και για την πρώτη φορά που τον αισθάνθηκε κοντά του, σε νεαρή ηλικία.

Δείτε επίσης: Πέτρος Ξεκούκης: «Έζησα από θαύμα! Ήμουν στον καταπέλτη του Σάμινα την ημέρα που βυθίστηκε!»

Δείτε το απόσπασμα της συνέντευξης του Πέτρου Ξεκούκη

Από νεαρός έχεις πίστη στον Θεό. Θυμάσαι την πρώτη στιγμή που είπες «ναι, υπάρχει ο Θεός»; Έγινε κάτι όταν ήσουν μικρός;

Ναι. Ένιωσα την παρουσία του Θεού. Ένα πρωινό – τότε ήμουν επτά ετών – που είχαμε πάει με τη μητέρα μου σε μια εκκλησία, ένιωσα την παρουσία του θεού. Είδα την Παναγία μπροστά μου, δίπλα μου. Και από τότε μέχρι σήμερα, που είμαι 62 ετών, συνέχεια νιώθω την παρουσία της, γι’ αυτό και της μιλάω όταν προσεύχομαι ενώπιος ενωπίω. Έχω μια επαφή με την Παναγία προσωπική. Της μιλάω σαν να είναι η μάνα μου και την αποκαλώ πολλές φορές και «Μάνα». Έτσι μιλάω με την Παναγία, αλλά και με τον Θεό. Ήμουν επτά ετών και είπα στη μητέρα μου: «μαμά, εγώ αυτή θέλω να προσκυνώ και να λατρεύω». Την ένιωσα και τη νιώθω και θα σου πω και το θαύμα που έζησα.

Όταν έγινε η μεγάλη πυρκαγιά στα Μέγαρα το 1978, είχαμε πάει με τον πατέρα μου και μαζί με άλλους προσπαθούσαμε να σβήσουμε τη φωτιά, πάλι στα Γεράνεια Όρη. Πλησίαζε η φωτιά στο μοναστήρι του Αγίου Ιεροθέου και της Παναγίας της Κυπαρισσιώτισσας, όπου είναι πλέον ηγουμένη η αδελφή μου και μονάζει εδώ και 44 χρόνια. Η τότε ηγουμένη γερόντισσα Ταβιθά μαζί με τις αδελφές – εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν πολλά εναέρια μέσα, μόνο πυροσβεστική, ο κόσμος που βοηθούσε και μια υδροφόρα του δήμου, και αποφασίσαμε να τα παρατήσουμε και να φύγουμε γιατί η φωτιά μεγάλωνε. Και τότε μας είπε η ηγουμένη, «μην ανησυχείτε, ο άγιος δεν θα αφήσει να καεί το σπίτι σου».

Έβγαλε την κάρα του αγίου Ιεροθέου και την πέταξε προς τη φωτιά. Ακούσαμε ένα δυνατό θόρυβο, είδαμε τη φωτιά να αλλάζει κατεύθυνση και γύρισε πίσω, προς την άλλη μεριά! Και δια του λόγου το αληθές, οι δυο λεύκες που υπάρχουν ακόμα εκεί για να μαρτυρούν το θαύμα στο μοναστήρι και ανθίζουν την άνοιξη. Πολλά κλωνιά τους, ψηλά, τα βλέπεις ξερά για να μαρτυρούν το θαύμα. Βλέπουμε, λοιπόν, την παρουσία της Παναγίας και γενικά του Θεού, όταν το επιτρέπει ο Θεός, ανά πάσα στιγμή. Όποιος θέλει, λοιπόν, μπορεί να ψάξει μέσα στην καρδιά του για να βρει ποια είναι η δύναμη της Παναγίας. Αρκεί να θέλει. Ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε. Εμείς απομακρυνθήκαμε από τον Θεό. Εκείνος είναι δίπλα μας. Κι όταν έρθει η δύσκολη στιγμή στη ζωή μας, τότε τον επικαλούμαστε ή την επικαλούμαστε. Στη δύσκολη στιγμή, φωνάζει ο άνθρωπος «Θεέ μου» ή «Παναγιά μου».