Καλεσμένος στην πρώτη εκπομπή του «Η ζωή σου όλη» με τη Χριστίνα Βίδου ήταν ο Άγγελος Πεντάρης. Ο νεαρός μουσικός που γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση και τετραπληγία, μίλησε ανοιχτά για τη ζωή του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και τη δύναμη που τον έκανε να μη σταματήσει ποτέ να ονειρεύεται.
Ο Άγγελος Πεντάρης περιέγραψε πώς συνειδητοποίησε από μικρός ότι θα χρειαστεί να δώσει τη δική του μάχη για πράγματα που οι άλλοι θεωρούν δεδομένα. «Στην πρώτη δημοτικού έπρεπε να κάνουμε τρεις δοκιμασίες. Όταν δεν κατάφερα καμία από τις τρεις συνειδητοποίησα ότι για να κάνω πράγματα που άλλοι τα έχουν δεδομένα, θα πρέπει να δουλέψω πολύ πιο σκληρά. Πήρα την απόφαση εκείνη τη μέρα, 6 χρονών, ότι εγώ θα το κάνω», είπε χαρακτηριστικά.
Άγγελος Πεντάρης – Το bullying και η αντίδρασή του
Ο ίδιος μίλησε και για τη στιγμή που, παιδί ακόμα, δέχτηκε bullying στο γήπεδο, αλλά αρνήθηκε να φύγει: «Ήρθε ένα παιδί και με έσπρωξε. Δεν έφυγα. Ήρθε ξανά και με κλώτσησε, για να φύγω. Του είπα ότι δεν πάω πουθενά. Δεν είναι δικό του το γήπεδο και δεν μπορεί να με διώξει».
Η στάση του αυτή, όπως εξήγησε, ήταν σταθερή στην πορεία του. Όπως είπε μάλιστα, «το να με λυπούνται είναι ό,τι χειρότερο, είναι χειρότερο κι απ’ το bullying». Ο Άγγελος Πεντάρης συμπλήρωσε: «Αν κάποιος με λυπάται χωρίς να με ξέρει, δεν ξέρει τι λυπάται. Αν με γνωρίσει, θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει λόγος να με λυπάται καθόλου. Ζω μια καθημερινότητα που μου αρέσει, νιώθω γεμάτος».
Ο Άγγελος εξήγησε πως η αγάπη και η αναγνώριση που δέχεται έχουν αξία μόνο όταν προέρχονται από ανθρώπους που τον γνωρίζουν πραγματικά. «Όταν άνθρωποι που δεν ξέρω προσωπικά μου λένε μπράβο, μπαίνει απ’ το ένα αυτί και βγαίνει απ’ το άλλο. Αν ανοίξω το κινητό μου και έχω 1000 μπράβο από ανθρώπους που δεν ξέρω, θα κάνω την ίδια προπόνηση, θα κουραστώ το ίδιο. Τα “μπράβο” από τους δικούς μου ανθρώπους μετράνε πολύ και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στη σημασία της επικοινωνίας γύρω από την αναπηρία: «Δεν μ’ αρέσει όταν βλέπω γονείς να τραβούν τα παιδιά τους μακριά από εμένα. Γιατί να μη με ρωτήσει; Αν έχει καλή πρόθεση, δεν υπάρχει λόγος να θυμώσω. Η περιέργεια είναι σημαντικό πράγμα, πρέπει να το έχουμε και ως παιδιά και ως ενήλικες».