Η Άννα Αδριανού παραχώρησε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο για το περιοδικό «Λοιπόν» και μεταξύ άλλων μίλησε για την απώλεια του πατέρα της, η οποία την επηρέασε σε τέτοιο βαθμό ώστε απέκτησε ένα σοβαρό αυτοάνοσο. Είπε ακόμη πως εδώ και πολλά χρόνια επισκέπτεται τακτικά ψυχολόγο, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να την βοηθήσει σε εκείνη την φάση της ζωή της, επομένως στράφηκε σε ομοιοπαθητικό.
Υπενθυμίζουμε πως σε παλαιότερη συνέντευξή της, η ηθοποιός είχε αποκαλύψει ότι ήταν πολύ κοντά με τον πατέρα της. «Ήταν φανταστική η σχέση με τον πατέρα μου και νομίζω η μεγαλύτερη τύχη. Πέθανε στην αγκαλιά μου. Ζήσαμε και μαζί γιατί τον τελευταίο χρόνο, είχε ένα κινητικό πρόβλημα κι έμεινε μαζί μας. Εδώ ήταν ο χώρος του. Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει άλλος άνθρωπος που να μου δώσει τόση μεγάλη ευτυχία, αισιοδοξία, αγάπη, ευτυχία και χαρά» – δείτε εδώ όσα είχε πει.
Η συνέντευξη της Άννας Αδριανού στο περιοδικό για το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπισε
- Το θέατρο για εσάς λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, ωστόσο εσείς χρειαστήκατε ποτέ την βοήθεια ψυχολόγου για ένα προσωπικό σας πρόβλημα;
Ναι βεβαίως και κάνω συνεδρίες. Το έχω κάνει στο παρελθόν και το κάνω και τώρα κατά καιρούς. Είναι απαραίτητο για τον εαυτό μας, για την ψυχή μας.
- Ο ψυχολόγος σας βοήθησε και στην απώλεια του πατέρα σας;
Σε αυτό ειδικά όχι. Στην απώλεια με βοήθησε στο να την αποδεχτώ. Με βοήθησε στο να βρω εγώ τι κάνω λάθος ώστε να αποδεχτώ την απώλεια αυτή. Όταν έφυγε ο πατέρας μου δεν έτρεξα στον ψυχολόγο, αλλά με βοήθησε ένας εξαιρετικός ομοιοπαθητικός γιατρός.

- Μέσω της ομοιοπαθητικής καταφέρατε να αντιμετωπίσετε το αυτοάνοσο που είχατε πάθει;
Ναι, πήγα σε έναν εξαιρετικό ομοιοπαθητικό και μόλις με είδε, μου είπε: «Ποιον χάσατε πριν δυο χρόνια;», χωρίς να ξέρει τίποτα.
- Είχατε παραλύσει; Τι ακριβώς είχατε πάθει;
Δεν είχα παραλύσει, αλλά μάτωναν τα πέλματά μου και δεν μπορούσα να περπατήσω. Ψυχολογικά δεν ήθελα να πάω παρακάτω μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Για μένα ο πατέρας μου ήταν τα πάντα! Φίλος, συνάδελφος, φιλόσοφος, δάσκαλος τα πάντα όλα!