Ο Γιάννης Μπέζος, το βράδυ της Δευτέρας 19/5, βρέθηκε ως καλεσμένος στην εκπομπή «Στιγμές» και προχώρησε σε μία εξομολόγηση σχετικά με την προσωπική του ζωή, τον γάμο του με τη Ναταλία Τσαλίκη, για την κόρη που έχουν αποκτήσει μαζί, αλλά και για την δουλειά του, τους ρόλους και τις προτάσεις του.

Η συνέντευξη του Γιάννη Μπέζου στις «Στιγμές»

«Γνωριστήκαμε πριν από 40-41 χρόνια, σε μία παράσταση, ήταν μία λαϊκή όπερα στο θέατρο Λυκαβηττού. Είμαστε συνταξιδιώτες στον χρόνο της ζωής. Ομάδα δεν θα έλεγα ότι είμαστε, αλλά έχεις έναν συνομιλητή να μοιραστείς έναν κοινό χρόνο. Τον χρόνο της ζωής, την κοινή αγωνία, την χαρά, τον τρόπο που θρηνείς πράγματα, την κόρη μας, το κοινό επάγγελμα, τις κοινές αγωνίες...

Ο Γιάννης Μπέζος με την σύζυγό του Ναταλία Τσαλίκη
Ο Γιάννης Μπέζος με την γυναίκα του Ναταλία Τσαλίκη το 2005

Πολλές φορές υπήρξαμε και μαζί θεατρικά, αλλά δεν επιδιώκουμε κιόλας. Αν τύχει γίνεται αυτό. Μοιραζόμαστε τα προβλήματα που υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, που δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις προβλήματα και πρέπει να έχεις, αρκεί να μην σε βάζουν από κάτω και να σηκώνεσαι το πρωί και να χαίρεσαι και όχι να λες πότε θα βραδιάσει ξανά να κοιμηθούμε», είπε αρχικά για την σύζυγό του και έπειτα εξομολογήθηκε για την κόρη τους, Ηρώ:

Η Ναταλία Τσαλίκη με την κόρη της Ηρώ Μπέζου
Η Ναταλία Τσαλίκη μαζί με την κόρη της Ηρώ Μπέζου 02/09/2024

«Η Ηρώ εδώ και πολλά χρόνια ακολουθεί τα βήματά μας. Δεν είμαστε καθόλου αυστηροί μαζί της. Δεν θέλω να συμβουλεύω τους ανθρώπους, γιατί δεν νομίζω κανείς δεν ακούει συμβουλές, όπως δεν ακούγαμε κι εμείς. Οι νέοι αρνούνται τις συμβουλές, κάνουν ότι ακούνε. Απλώς οι άνθρωποι θέλουν παραδείγματα. Δεν ήμασταν από πάνω της συμβουλευτικοί, ούτε τίποτα, απλά παρακολουθούσαμε την πορεία».

Όσον αφορά στην υποκριτική, την επιτυχία του και τις προτάσεις που δεχόταν, αποκάλυψε σε άλλο σημείο: «Η αναγνωρισιμότητα ξεκίνησε πριν την ιδιωτική τηλεόραση. Το 1991 ήμουν ήδη πρωταγωνιστής στο θέατρο, είχε περάσει μια δεκαετία με σταθερά βήματα μέχρι να φτάσω εκεί. Τότε βγήκα στην ιδιωτική τηλεόραση, γιατί είχαν προηγηθεί και κάποιες δουλειές στη δημόσια. Η πρώτη μου δουλειά στην ιδιωτική ήταν οι Απαράδεκτοι. Δεν κατάλαβα τίποτα, όπως ζούσα έτσι συνέχισα να ζω, τα ίδια έλεγα. Το μόνο που άλλαξε ήταν οι προτάσεις, οι διαθέσεις των ανθρώπων. Δέχθηκα απίστευτα ανόητες προτάσεις και φυσικά και το θέμα το οικονομικό. Επί της ουσίας δεν άλλαξε τίποτα».