Ο Γιώργος Κωνσταντίνου μίλησε στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα» και τη δημοσιογράφο Φανή Πλατσατούρα με αφορμή την παράσταση «Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρην». Ο καταξιωμένος ηθοποιός αναφέρθηκε στη μακροζωία του, στις δύσκολες στιγμές που συνάντησε στα 90 του χρόνια, αλλά και στον τρόπο που έγινε πρωταγωνιστής.

«Πάντα έλεγα ότι τα πάντα είναι θέμα τύχης. Και το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχω είναι τύχη, δεν είμαι μικρός. Στα 90 μου είμαι σίγουρος ότι αν δεν έκανα θέατρο και δεν ζούσα για αυτό, δεν θα ζούσα καθόλου, δεν θα υπήρχα. Ξέρετε πώς λέμε τη σκηνή; Κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Μπορεί να ερχόμαστε από τραγική κίνηση, αρρώστιες, πόνους και βγαίνουμε στη σκηνή άλλοι άνθρωποι», δήλωσε αρχικά ο Γιώργος Κωνσταντίνου.

Ο ηθοποιός συμπλήρωσε με χιούμορ πως το μυστικό της μακροζωίας δεν είναι μόνο να κάνεις αυτό που αγαπάς, αλλά να είσαι ηθοποιός συγκεκριμένα

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου για τις δυσκολίες στη ζωή του και το… προφιτερόλ

«Δυστυχώς έχει μία μεγάλη συννεφιά η ιστορία της ζωής μου, πέρασα μέσα από Κατοχές, εμφυλίους, μεγάλες δυστυχίες. Είναι σαν έναν άνθρωπο που αρρώστησε, μπορεί να είναι μια χαρά τώρα αλλά η σκιά μένει. Μπορώ να πω ότι η ζωή που πέρασα μου έδωσε δύναμη να αντέξω στις δυσκολίες», δήλωσε αμέσως μετά ο Γιώργος Κωνσταντίνου.

Όσον αφορά το περιβόητο «προφιτερόλ» που παρήγγειλε στην ταινία «Χτυποκάρδια στο θρανίο», ο Γιώργος Κωνσταντίνου σημείωσε πως: «Κάθε φορά που μπαίνω στα ζαχαροπλαστεία μου λένε “Σίγουρα θέλετε προφιτερόλ”. Όχι, φτάνει πια! Έχουν περάσει πενήντα χρόνια από τότε που έπαιξα τη σκηνή, ήταν το εφαλτήριο για να γίνω πρωταγωνιστής. Ο κόσμος έβλεπε τον Βέγγο να τρέχει και μετά τον ήθελε να τρέχει συνέχεια, αυτό λάτρευε. Εγώ δεν ήμουν έτσι, ήμουν τελείως διαφορετικός από ταινία σε ταινία και επειδή δεν ήμουν εμπορικό στοιχείο δεν ήθελαν να κάνουν ταινία μαζί μου».