Το μεσημέρι της Τρίτης 10/12 πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Κοιμητήριο Παπάγου, το τελευταίο αντίο στο Φάντομ του ελληνικού ποδοσφαίρου, Νίκου Σαργκάνη. Τραγική φιγούρα πέρα από την οικογένειά του (δείτε εδώ σπαρακτικές φωτογραφίες), ήταν και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναΐκου, Αντώνης Αντωνιάδης.
Σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση, βουρκωμένος και βρίσκοντας στήριξη στο μπαστούνι του είπε χαρακτηριστικά «Σήμερα πενθεί η Πολεμική Αεροπορία, που έχασε το δικό της Φάντομ», όπως αναφέρει η Espresso.
Ο Αντώνης Αντωνιάδης έδωσε κι αυτός μάχη με τον καρκίνο αλλά κατάφερε να βγει νικητής
Ο θρυλικός επιθετικός του Παναθηναΐκου νίκησε τον καρκίνο όχι μία αλλά δυο φορές, στο στομάχι και το έντερο. Σε συνέντευξή του, μάλιστα, στο longreads.sport24.gr, είχε πει χαρακτηριστικά:
«Τον καρκίνο τον τελείωσα! Τον είχα στο στομάχι. Βγάλαμε το στομάχι, βγάλαμε τη σπλήνα, βγάλαμε και τη χολή. Και τα τρία τα έβγαλαν στο χειρουργείο, επειδή κάνει εύκολα μετάσταση. Στην επέμβαση ήταν και ένας γιατρός του στρατιωτικού νοσοκομείου, ο Θανάσης Μουχτούρης, με τον οποίο δίναμε μαζί το 1963 στη στρατιωτική σχολή.
Ήταν δίπλα στον Δημήτρη Βουγιουκλάκη, που με χειρούργησε, και εισηγήθηκε να μού βγάλουν και τα άλλα δύο όργανα. Έκανα χημειοθεραπεία και έπειτα από οκτώ μήνες παρουσιάστηκαν ξανά κάποια ψεγάδια στο έντερο. Έγινε εισήγηση για νέα επέμβαση.
Κάλεσα τον Θανάση να έρθει στο συμβούλιο και αν έλεγε αυτός “ναι” θα την έκανα. Τούς είπε: “Έχει κάνει τόσες εγχειρήσεις, δεν θα τον βοηθήσουμε με νέα επέμβαση. Αυτός είναι γερός οργανισμός. Δεν έπινε, δεν κάπνιζε. Ήταν αθλητής. Θα του κάνουμε επιθετική χημειοθεραπεία”.
Με προειδοποίησε ότι θα μού πέσουν τα μαλλιά. “Τι με νοιάζουν τα μαλλιά, για γκόμενες θα πάω; Την υγεία μου θέλω”, απάντησα. Μού εξήγησε: “Αν αντέξει ο οργανισμός σου την επιθετική χημειοθεραπεία, καθάρισες οριστικά”.
Έπεσαν τα μαλλιά μου. Γουλί! Φρύδια δεν είχα, στις μασχάλες τίποτε. Δεν υπήρχε τρίχα πάνω μου. Μού τόνισε: “Θα σου πέσουν τα μαλλιά, αλλά αν -πρώτα ο Θεός- απαλλαγούμε από τη νόσο, θα σου ξαναβγούν και πιο έντονα”.
Έβγαλα αξονική έπειτα από έξι μήνες και δεν είχα καμία σχέση με τη νόσο. Και μού είπαν: “Τώρα από οποιαδήποτε αιτία μπορεί να πεθάνεις, εκτός από καρκίνο”. Με ταλαιπώρησε ο καρκίνος, αλλά τον νίκησα!
Όταν μού είπαν ότι εμφανίστηκε ξανά, φοβήθηκα. Είχαν -σκέψου- ήδη αφαιρέσει όλο το στομάχι μου. Δεν έχω στομάχι. Ένωσαν τα έντερα με τον οισοφάγο και αποκαταστάθηκε το στομάχι με τα έντερα. Κάνουν τη δουλειά που θα έκανε το στομάχι μου.
Βέβαια, δεν μπορώ να φάω πολύ. Τρώω πολλές φορές από λίγο. Έχασα 40 κιλά. Από 102 κιλά που ήμουν έφτασα στα 60. Ευτυχώς, τώρα κοντεύω ν’ ανέβω στα 70. Πήρα τα πάνω μου, τώρα. Τρώω καλύτερα. Αν παχύνω θα περάσουν και τα πόδια μου, θα δυναμώσουν.
Στο μεταξύ, αν δεις δεν φαίνεται καμία τομή από τα χειρουργεία. Εξαφανίστηκαν όλες, σαν να μην έχω κάνει επέμβαση είναι. Γίνεσαι πολεμιστής για να ζήσεις, όπως πολεμιστής υπήρξα και στο ποδόσφαιρο. Δεν παράτησα τη μάχη ούτε εκεί, έκανα μέχρι μπαλέτο για να επανέλθω. Πέρυσι, έγινε αυτό με τον καρκίνο και εξαφανίστηκε η νόσος.
Από την πρώτη μέρα αυτής της περιπέτειας με την υγεία μου μέχρι σήμερα είχα δίπλα μου, έναν φύλακα άγγελο. Τη γυναίκα μου την Κατερίνα. Καταλαβαίνεις κάποια στιγμή, ότι η ουσία της αγάπης βρίσκεται μέσα στην παρουσία. Εκεί τη βρίσκεις»
">
">
">
">
">
">
">