Ήταν Οκτώβρης του 2021 όταν ο γνωστός ηθοποιός, Μιχάλης Οικονόμου, υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του, επίσης ηθοποιό, Γιώργο Μακρή, προχωρώντας τη σχέση τους ένα βήμα παρακάτω και περνώντας μια πολύ ιδιαίτερη και ευχάριστη στιγμή οι δυο τους σαν ζευγάρι.
Λίγα χρόνια μετά και πιο συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2024, το ζευγάρι πραγματοποίησε και τον γάμο του με κουμπάρο τον Αντίνοο Αλμπάνη και μάλιστα πριν από 5 μέρες γιόρτασε την πρώτη του επέτειο, έχοντας δημιουργήσει πια μια υπέροχη οικογένεια που απαρτίζεται από τρεις: τον Μιχάλη, τον Γιώργο και τον μικρό του γιο, Νικηφόρο.
Ο Μιχάλης Οικονόμου, λοιπόν, σε μια αφοπλιστική εξομολόγησή του στην εκπομπή Καλύτερα Αργά μίλησε για την ζωή πια με τον μικρό Νικηφόρο και για το πως η ίδια η κοινωνία πλέον αντιμετωπίζει την οικογένειά του.
Η εξομολόγηση του Μιχάλη Οικονόμου
«Επειδή είμαστε και οι δυο ηθοποιοί κατά καιρούς μπορεί να δημιουργείται ένας ανταγωνισμός πάντως μέσα στο σπίτι δεν ξυπνάμε με την ταμπέλα του ηθοποιού. Και ο Γιώργος και εγώ χαιρόμαστε πάρα πολύ για τις επιτυχίες, ο ένας του άλλου και στηρίζουμε όσο μπορούμε. Ελπίζω να ισχύει αυτό δηλαδή, δεν ξέρω αν έχει παράπονο από μένα ο Γιώργος σε αυτό το κομμάτι. Είμαστε μαζί 10 χρόνια. Το παιδί δίνει έναν ανώτερο σκοπό ή τα διαλύει όλα. Πιστεύω ότι η υγεία της οικογένειας δεν είναι μόνο να υπάρχει προσοχή πάνω στο παιδί αλλά και το ζευγάρι να είναι δεμένο.
Πριν το νομοσχέδιο ένιωσα ότι βάλλομαι από παντού κι ότι πολλά χέρια με ήθελαν στα πλατό τους καθαρά για τηλεθέαση, για να βγει κάτι πιπεράτο. Από την άλλη τώρα που έχουμε κι ένα παιδί 6,5 χρονών είναι μέσα στην ιστορία μου όλο αυτό, δεν μπορώ να μιλήσω για μένα και να μην μιλήσω για την οικογένειά μου»
«Ο μικρός ανοίγει το στόμα του και λέει ότι έχει δυο μπαμπάδες. Κάναμε όμως και ένα ραντεβού με τις δασκάλες τώρα στο νήπιο και τους είπαμε “είμαστε αυτοί που είμαστε”. Ήταν κάτι που δεν το είχαν αντιμετωπίσει ξανά αλλά είχαν ανοιχτά μυαλά για να το διαχειριστούν συμπεριληπτικά. Έτσι τους πήγαμε διάφορα βιβλία, υπήρχε συνεχή επαφή και στη γιορτή της μητέρας – εκεί συγκινήθηκα πολύ – η δασκάλα του Νικηφόρου η κυρία Νικολέτα το άνοιξε το θέμα, τους είπε ότι υπάρχει η γιορτή της μητέρας αλλά και του πατέρα. Στη γιορτή της μητέρας τους είπε ο καθένας να ζωγραφίσει ό,τι θέλει για όποιον θέλει. Ο Νικηφόρος ήταν ελεύθερος να ζωγραφίσει για ότι θέλει, οπότε πήραμε εμείς ένα εξτρά δώρο.
Με τον γιο μου πηγαίνουμε τις Κυριακές στην εκκλησία και κοινωνούμε
Υπάρχουν χιλίων ειδών οικογένειες. Είχαμε χρόνο να αποφασίσουμε αν θέλουμε παιδί κι εκεί κατάλαβα ότι από πάντα ήθελα να γίνω πατέρας. Οι φίλοι μου μου έλεγαν ότι θα είμαι καλός μπαμπάς. Τελικά όταν ήρθε το παιδί πήραμε ένα χρόνο και το δουλέψαμε μέσα μας και καταλάβαμε πολύ γρήγορα ότι αυτό το παιδί θέλουμε να μεγαλώσει στην αγκαλιά μας κι έχουμε πολύ απόθεμα να του προσφέρουμε.
Βιώσαμε και οι δυο ένα είδος εγκυμοσύνης, ψυχολογικά, με την είσοδο του παιδιού στην ζωή μας, αλλά όταν σε οδηγεί η αγάπη κι ακούς και το παιδί, που από μικρό σου λέει τι ανάγκες έχει… Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου, την οικογένειά μου γιατί υπήρξαμε σε μια στιγμή που άλλαξαν κάποια πράγματα στην κοινωνία. Η κοινωνία έχει προχωρήσει, τα νομοσχέδια πια μας στηρίζουν».
">
">
">
">
">
">
">
">