Η Ναυσικά Γαβριλάκη, ή αλλιώς Nafsika, η οποία είναι μια από τους 12 φιλανίστ που θα διεκδικήσουν την θέση του εκπροσώπου της Ελλάδας στη φετινή Eurovision Δείτε ποιοι είναι οι υπόλοιποι 11 – βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Στούντιο 4 της ΕΡΤ, και έκανε πολλές αποκαλύψεις για τον εαυτό της. Υπενθυμίζουμε ότι το τραγούδι που έχει επιλέξει για τον μεγάλο διαγωνισμό είναι το “Unhurt Me” σε σύνθεση και στίχους της ίδιας μαζί με τον Δημήτριο Κουμπή.

Κάτι που λίγοι γνωρίζουν για την Nafsica είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που την βλέπουμε στην μουσική βιομηχανία της Ελλάδας ενώ, πάρα πολλοί είναι οι ακροατές που την γνωρίζουν από τα 00’s και μεγάλωσαν μαζί της, χωρίς να το ξέρουν.

Συγκεκριμένα, η τραγουδίστρια σε ηλικία μόλις 10 ετών, τραγούδησε το “Κάνω όνειρα” το οποίο έγινε top hit της εποχής και συγκέντρωσε πολλές ακροάσεις. Το εν λόγω τραγούδι, γραμμένο από τον Γιώργο Θεοφάνους και κυκλοφόρησε το 2002, ενώ λίγο αργότερα η ίδια έβγαλε και δίσκο που κυκλοφόρησε σε όλη την Ελλάδα.

Τι αποκάλυψε η Nafsika στο Στούντιο 4

Το τραγούδι “Unhurt me” και το νόημα από πίσω

«Όταν έμαθα ότι ήμουν μέσα στους 12 ήμουνα σε πτήση από Αθήνα για Κύπρο γιατί έχω ένα show, και με το που ήμουν στην πτήση, έπρεπε να βάλουμε τα κινητά σε λειτουργία πτήσης, τότε ανακοινώθηκαν. Οπότε με το που προγειώθηκα, βλέπω 150 κλήσεις με το που το άνοιξα. Στην αρχή έπαθα ένα μικρό σοκ. Αλλά όταν το είδα ότι πέρασα, στην αρχή δεν το πίστευα, και μετά απλά χάρηκα. Ένιωσα τεράστια υπερηφάνια.

Η αλήθεια είναι έχω φανταστεί την εμφάνιση μου στην Eurovision, αλλά θα περιμένω να την συζητήσω με τους ειδικούς για να πουν και αυτοί πως το σκέφτονται. Όταν άκουσα πρώτη φορά ολοκληρωμένο το τραγούδι ένιωσα πολύ όμορφα γιατί αυτό το τραγούδι είναι πολύ όμορφο, και τραγούδι που μιλάει στο συναίσθημα.

Δηλαδή άμα ακούσεις τον στίχο μιλάει πάρα πολύ για τον εαυτό σου, να ανακαλύψεις τον εαυτό σου, να βρίσκεις τα πατήματα σου σε αυτόν τον κόσμο, και αυτό είναι το μήνυμα που με κέρδισε πιο πολύ. Ο στίχος που με αγγίζει πιο πολύ είναι το “unhurt me” γι αυτό το έβαλα και τίτλο γιατί νομίζω ότι όλοι πρέπει να πούμε στον εαυτό μας ότι εμείς πληγώνουμε τον εαυτό μας, και μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να το ανατρέψουμε»

Η επιτυχία σε μικρή ηλικία

«Δεν είμαι καινούργια στην μουσική βιομηχανία ας το πούμε και έτσι. Μου φαίνεται πάρα πολύ περιέργο να βλέπω τον εαυτό μου μικρή, γιατί θυμάμαι ακριβώς εκείνη τη μέρα που γυρίστηκε το βίντεοκλιπ. Θυμάμαι τα πάντα, εκεί ήμουν 10 χρονών. Νομίζω ότι έχω την ίδια φωνή μέχρι και σήμερα. Η ιστορία είναι ότι πάντα τραγουδούσα μόνη μου στο σπίτι, οι γονείς μου είχαν πάρει χαμπάρι ότι μου αρέσει πολύ.

Η μητέρα μου ασχολιότανε αρκετά, στο ξεκίνημα της ζωής της και μετά σταμάτησε λόγω του ότι παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Εμένα με ανακάλυψαν οι γονείς μου ουσιαστικά. Μετά με πήγαν σε ένα ωδείο και έκανα εκεί τα πρώτα μου βήματα. Στο Ηράκλειο της Κρήτης όλα αυτά, έχω γεννηθεί γέννημα και θρέμα.

Πως βρέθηκα στις ειδήσεις; Τραγουδούσα μόνη μου στο ωδείο στους διαδρόμους, και ο καθηγητής μου ανακάλυψε ότι μπορούσα να τραγουδήσω διάφορα δύσκολα κομμάτια. Κάλεσε τα κανάλια, και με βγάλανε στις ειδήσεις τότε της εποχής εκείνης. Τραγουδούσα το My Heart της Σελίν Ντιόν, Μαρία Κάρει κ.α.

Εκεί ήμουν 8,5-9 χρονών, έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα είχε βγει ο δίσκος, ήμουν στο στούντιο με τον Γιώργο Θεοφάνους και την γυναίκα του. Κάλεσαν τους γονείς μου και τους ρώτησαν πρώτα αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα αν είστε οκ με αυτό. Οι γονείς μου με καθίσανε προς τιμήν τους και με ρωτήσανε οι ίδιοι, μου λένε ότι είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη για ένα παιδάκι, δεν ξέρουμε αν θέλεις. Και τους είπα θα τραγουδάω κάθε μέρα; τέλεια».

Το bullying που δέχτηκε

«Όταν δημοσιεύθηκε πλέον ο δίσκος υπήρχε μεγάλη αντίδραση. Όταν ήμουν στα παρασκήνια, δεν ήξεραν τίποτα. Η επόμενη ημέρα ήταν περίεργη γιατί υπήρχε bullying κι αντίδραση κι αυτό οφείλεται στο ότι τα παιδιά δεν είναι έτοιμα να ξεχωρίσει κάποιο όταν είναι στην ίδια τάξη. Είναι φυσικό. Βλέποντάς το σαν ενήλικας είναι διαφορετικά τα πράγματα. Όσο ήμουν μικρή και το ζούσα, ήταν λίγο σαν επίθεση χωρίς να ξέρω το γιατί.

Τα παιδιά, που ήταν πάρα πολύ φίλοι μου και περνούσαμε χρόνο μαζί, ξαφνικά την επόμενη ημέρα που δημοσιεύτηκε το τραγούδι δεν μου μιλούσαν καθόλου, ούτε μου έλεγαν καλημέρα. Δεν δέχτηκα αρνητικό σχόλιο, αλλά μία απομόνωση. Ήμουν πολύ κοινωνικό παιδί. Ήθελα πολύ την έγκριση και την αγάπη των συγγενών και του κόσμου. Με αυτήν την απομόνωση έλεγα ότι μήπως κάνω κάτι λάθος και τραγουδώ;».