“Κάμερες και δημοσιογράφοι alert, για ζωντανές συνδέσεις από το πρωί!” είναι η ρητή εντολή όλων των στελεχών σήμερα από τα κανάλια, ενώ οι παπαράτσι και τα τηλεοπτικά συνεργεία θα ακροβολιστούν στα πιο απίθανα σημεία της πόλης, για να καλύψουν τον γάμο της χρονιάς, αυτόν του Νικόλαου ντε Γκρες και της Χρυσής Βαρδινογιάννη.
Θα σκεφτείτε τώρα και δικαίως, μήπως κάνουν και τίποτα άλλο δημοσιογράφοι και κάμερες, από τότε που έγινε γνωστή η σχέση; Όχι βέβαια! Αδέρφια, ξαδέρφια, πεθεροί, συμπέθεροι και όποιοι έχουν σχέση με το ζευγάρι, δεν τολμούν να πάνε πουθενά, όπου τους πετύχει κανάλι, κάνουν ζωντανές συνδέσεις. Και ενώ από την μια πεισματικά χτυπάμε το πόδι κάτω και υποστηρίζουμε ότι ο βασιλιάς πέθανε, από την άλλη πανηγυρίζουμε και λέμε ζήτω ο βασιλιάς, χτυπώντας δυνατές θεαματικότητες στην τηλεόραση!
Από το δημοσίευμα του youweekly.gr και μετά, που γράψαμε ότι ο Νικόλαος ντε Γκρες και η Χρυσή Βαρδινογιάννη ετοιμάζονται για γάμο, μετά την πρώτη τους δημόσια εμφάνιση στο τρισάγιο του τέως, ανάψαμε τέτοιες φωτιές και δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην ζούμε καρέ – καρέ την φρενίτιδα αυτής της σχέσης και του έρωτα. Διαβάστε τι γράψαμε αποκλειστικά στις 20/1!
Ο γάμος του Νικόλαου ντε Γκρες και της Χρυσής Βαρδινογιάννη είναι κάτι παραπάνω από ένα κοσμικό γεγονός
Είναι μια υπερπαραγωγή με όλα τα συστατικά ενός σύγχρονου παραμυθιού ή καλύτερα μιας high budget παραγωγής του Χόλιγουντ.
Δείτε επίσης: Βαρδινογιάννη: Η ταπεινή Χρυσή και οι επώνυμοι άντρες που ερωτεύτηκε
Από εκείνη την ημέρα στα media επικρατεί σαν τίτλος “ο γάμος της χρονιάς”, μιλώντας για ένα παραμύθι σύγχρονης αριστοκρατίας. Το κοινό τον παρακολουθεί σχολιάζει και θαυμάζει… Exclusive καλεσμένοι, χλιδή, αίγλη, μυστικότητα… Όλα τα συστατικά ενός wedding spectacle που μαγνητίζει τα media και το κοινό. Και κάπου εδώ ξεκινάει το μεγάλο παράδοξο: Από την μια ο κόσμος χαζεύει τις εικόνες, θαυμάζει, ονειρεύεται. Από την άλλη αποδομεί, σχολιάζει, κρίνει.
Η λάμψη εντυπωσιάζει. Το πολυτελές νυφικό, οι εκλεκτοί καλεσμένοι, η μαγευτική ατμόσφαιρα κάνουν το κοινό να χαζεύει τις εικόνες και να αναρωτιέται: “Πως να είναι άραγε να ζεις έτσι;” Όμως λίγες μέρες μετά, έρχεται το δεύτερο κύμα σχολίων: “Άλλος ένας γάμος εκατομμυρίων, ενώ ο κόσμος περνάει κρίση”, “Οι δυναστείες ενώνουν τις περιουσίες τους, όχι μόνο τις ζωές τους” “Αν είχαν προσκαλέσει κανένα απλό άνθρωπο θα είχε ακόμα πιο ενδιαφέρον”. Το παράδοξο είναι ξεκάθαρο: Οι ίδιοι άνθρωποι που μαγεύονται από τη χλιδή, είναι και αυτοί που θα την κρίνουν.
Τα media: Από την αποθέωση στην αποδόμηση
Το ίδιο ισχύει και στα μέσα ενημέρωσης. Σήμερα: “το απόλυτο κοσμικό event”, Αύριο: “Πόσο κόστισε… Είναι προκλητική η υπερβολική πολυτέλεια;” Μεθαύριο: Εξυμνούμε την πιο iconic ένωση της κοσμικής ελίτ, αλλά είμαστε εμείς πρώτοι που αν κάτι πάει στραβά θα βγάλουμε πρωτοσέλιδα με τίτλους “τα πρώτα σύννεφα στον γάμο”.
Και κάπως έτσι το ίδιο κοινό που αποθεώνει βρίσκει ικανοποίηση στην αποδόμηση. Γιατί πάντα είναι πιο εύκολο να θαυμάζεις κάτι που ταυτόχρονα μπορείς να κρίνεις. Τα ίδια media που αποθεώνουμε το παραμύθι είναι και αυτά που ψάχνουμε το δράμα. Γιατί το κοινό θέλει να καταναλώσει και τα δυο.
Το αέναο παράδοξο της λάμψης και της κριτικής
Στον πυρήνα αυτού του φαινομένου βρίσκεται μια βαθιά ανθρώπινη αντίφαση. Η γοητεία που ασκεί η πολυτέλεια και η αίγλη, συνυπάρχει με μια ενστικτώδη ανάγκη για κριτική και αποδόμηση. Ίσως γιατί μέσα από την κριτική το κοινό βρίσκει έναν τρόπο να γεφυρώσει το χάσμα, ανάμεσα στην δική του πραγματικότητα και τον κόσμο της ελίτ. Οι γάμοι, όπως αυτός του Νικόλαου ντε Γκρες και της Χρυσής Βαρδινογιάννη, λειτουργούν ως καθρέφτες της κοινωνίας μας, αντανακλώντας τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες αλλά και τις ανασφάλειές μας.
Η αποθέωση και η αποδόμηση είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, υπογραμμίζοντας την περίπλοκη σχέση μας με την έννοια του πλούτου και της εξουσίας. Καθώς τα ΜΜΕ συνεχίζουμε να προβάλλουμε τέτοια γεγονότα, και το κοινό να τα καταναλώνει με αμείωτο ενδιαφέρον, το παράδοξο αυτό θα παραμείνει ζωντανό. Ίσως τελικά η πραγματική ιστορία δεν βρίσκεται ούτε στην αποθέωση ούτε στην αποδόμηση, αλλά στην ίδια την ανθρώπινη φύση, που αναζητά συνεχώς ισορροπία ανάμεσα στον θαυμασμό και στην κριτική.
Ο Βασιλιάς πέθανε! Ζήτω ο Βασιλιάς!…
Ή καλύτερα, η μόδα των βασιλικών γάμων πέθανε – ζήτω οι pr γάμοι της νέας εποχής! Και εις άλλα με υγεία … μέχρι τον επόμενο “γάμο της χρονιάς”
">
">
">
">
">
">
">
">