Ο Τζώνη Καλημέρης βρέθηκε καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής Πρωινό του ΑΝΤ1, όπου μίλησε για την προσωπική του ζωή. Μεταξύ άλλων, άνοιξε την καρδιά του στον Γιώργο Λιάγκα για την «μάχη» που έδωσε με τον καρκίνο και τον νίκησε.
Η εξομολόγηση του Τζώνη Καλημέρη για τον καρκίνο
«Έχω παλέψει πολλές φορές στη ζωή μου με την υγεία μου, αλλά πάντα μένω ψύχραιμος. Η οικογένεια και τα παιδιά μου είναι το καταφύγιό μου. Δεν είμαι θρήσκος, πιστεύω όμως στον Θεό», ξεκίνησε να λέει.
«Όταν χώρισα στον προηγούμενο γάμο μου, πήγα σε ψυχολόγο λόγω των παιδιών. Όταν νόσησα από καρκίνο, δεν χρειάστηκα ψυχολογική βοήθεια. Όταν διαγνώστηκα, μου πρότειναν να πάω σε ψυχολόγο για υποστήριξη, αλλά δεν πήγα. Και στην Αμερική που πήγα για να κάνω τις θεραπείες και τις ακτινοβολίες, μου είπαν το ίδιο, αλλά δεν θεώρησα ότι πρέπει να πάω σε ομάδα υποστήριξης. Δεν φοβήθηκα για τη ζωή μου, ήξερα ότι δεν είναι μεταστατικός και ότι αυτό που θα κάνω εκεί θα βοηθήσει ώστε να παραμείνει ο καρκίνος σε ύφεση. Εκεί έχασα λίγο “ύψος”», εξομολογήθηκε ο Τζώνη Καλημέρης.
Δείτε επίσης: Καλημέρης & Ιακωβίδου: Στην Πανεπιστημίου για καφέ – Δεν είχαν αντιληφθεί τους παπαράτσι
Σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε πει για τον καρκίνο: «Δεν με επηρέασε καθόλου συναισθηματικά, ψυχολογικά η αρρώστια. Δεν πόνεσα ποτέ, δεν είχα θέμα να πεθάνω, αλλά ζορίστηκα πολύ γιατί ήταν πολλά χρόνια, πολλές οι θεραπείες, μέχρι που πήγα στην Αμερική και το σκότωσα το θηρίο -το θηρίο δεν σκοτώνεται, είναι σε μια ύπνωση, αλλά είναι 12 χρόνια που είμαι μια χαρά. Ευτυχώς για μένα, οι εξετάσεις είναι επιφανειακές, είναι ορατό το φαινόμενο. Δεν είναι ότι πρέπει να κάνω υπερηχογραφήματα ή οποιαδήποτε άλλη εξέταση. Μπορώ να το δω κι εγώ. Ο καρκίνος του δέρματος είναι ορατός, μια κακή ελιά, μια κοκκινίλα που δεν εξηγείται και δεν φεύγει.
Δεν έχει σχέση επιστημονική καμία με την έκθεση στον ήλιο από το πόλο κλπ. Εγώ, παρ’ όλα αυτά, κρατάω μια μικρή επιφύλαξη για το νερό της πισίνας στις εποχές που εμείς κολυμπούσαμε. Τώρα είναι μια χαρά με τα μέτρα υγιεινής που λαμβάνουν. Πιστεύω κάποια μικρή σχέση πρέπει να έχει. Κι επειδή το πρώτο σημάδι που βρήκα στο σώμα μου δεν ήταν σε μέρος που το βρίσκει ο ήλιος, ήταν πίσω στη γάμπα. Στην αρχή νόμιζα ότι είναι από το σκάφος, εκεί που καθόμουν που ακουμπούσε στη γάμπα. Έβαλα μια κρέμα και πέρασε. Μετά ξανάρθε και κατάλαβα».
">
">
">
">
">
">
">
">