«Η 11χρονη κόρη μου παθαίνει κρίσεις πανικού! Τι να κάνω;» Ο ειδικός του Youweekly.gr απαντά!
Όσα πρέπει να γνωρίζει κάθε γονιός!
Σταμάτα να αναρωτιέσαι και απλά ρώτα!
Η οικογενειακή σύμβουλος Ερατώ Χατζημιχαλάκη είναι πρόθυμη να σου απαντήσει σε όσα σε απασχολούν. Διαβάστε παρακάτω....
Ερώτηση
«Η 11χρονη κόρη μου αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα κρίσεις πανικού. Νιώθει ότι χάνει τον αέρα και δεν μπορεί να αναπνεύσει, μουδιάζει και φοβάται ότι θα πεθάνει. Είμαστε σοκαρισμένοι. Φυσικά μιλήσαμε με ψυχολόγο και η μικρή έχει μπει σε πρόγραμμα αλλά εμείς αναρωτιόμαστε πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε. Ποιες είναι οι σωστές λέξεις ενθάρρυνσης, ποια στάση να κρατάμε όταν έχει πολύ άγχος;»
Βίκυ, Μάνη
Αγαπητή Βίκυ
Κατ’ αρχήν χρειάζεται να τονιστεί πως ότι θα διαβάσετε από δω και κάτω έχουν σημασία αν δεν έχει αλλάξει κάτι σημαντικά στη ζωή του παιδιού σας. Δεν έχει επέλθει κάποια απώλεια, κάποια αλλαγή συνθηκών. Αν όλα είναι όπως ήταν ως τώρα, θα πρέπει να σας πω πως ξεκινήσατε ανάποδα. Πολλά μπορεί να κρύβονται πίσω από ένα τέτοιο σύμπτωμα. Πρώτα οι γονείς χρειάζεται να πάρετε βοήθεια και έπειτα το 11χρονο παιδί. Οι γονείς θα διερευνήσετε σε τι έχετε συντελέσει και αφού το διορθώσετε θα δείτε την αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού σας. Ένα παιδί δεν αποφασίζει ξαφνικά χωρίς αιτία να βγάλει κρίσεις πανικού. Είναι βέβαιο πως το περιβάλλον έχει συντελέσει σε μεγάλο ποσοστό. Δεν μπορούμε λοιπόν να αφήνουμε ένα 11χρονο παιδί να διαχειριστεί έστω και με τη βοήθεια ειδικού αυτά που εμείς οι ενήλικες επιτρέψαμε και συντελέσαμε να δημιουργηθούν. Τα παιδιά είναι εξαιρετικοί παρατηρητές, αλλά είναι κακοί ερμηνευτές γιατί τους λείπουν οι γνώσεις και η εμπειρία. Είναι βέβαιο λοιπόν πως κάποιες συμπεριφορές των γύρω δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για την εκκόλαψη αυτού του επικίνδυνου και απειλητικού συμπτώματος. Εξαιρετικά συχνά οι γονείς στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν την απόδοση των παιδιών τους είτε σε κοινωνικές συμπεριφορές είτε σε γνωσιακές γίνονται ιδιαίτερα απαιτητικοί και χειριστικοί. Η απαίτηση και η προσδοκία βρίσκονται καλά κρυμμένες μέσα σε συμπεριφορές που αποδέχεται πλήρως ο περίγυρος επειδή είναι τόσο συνηθισμένες που δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο επικίνδυνες είναι. Θα μπορούσε λοιπόν οι κρίσεις πανικού να οφείλονται σε άπειρους παράγοντες αλλά μιας και πρόκειται για ένα παιδί σχολικής ηλικίας και μιας και δεν μπορούμε μέσα από αυτές τις γραμμές να έχουμε μια πιο διεισδυτική ματιά στο θέμα θα δώσω ένα παράδειγμα βασισμένο στη σχολική επίδοση του παιδιού μόνο ως παράδειγμα και χωρίς να θέλω να πω πως αυτό είναι και η αιτία του προβλήματος της κόρης σας οπωσδήποτε.
Μπορεί κάποιος γονιός λοιπόν για παράδειγμα να μην είναι απαιτητικός στην απόδοση του παιδιού του στο σχολείο με τα λόγια, γιατί αντιλαμβάνεται το λάθος. Επειδή όμως αυτή είναι η εσωτερική του ανάγκη δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του όταν το παιδί φέρνει έναν καλό βαθμό ή το αντίθετο. Αν λοιπόν αυτός ο γονιός επαναλαμβάνει συνεχώς πως δεν τον ενδιαφέρουν οι βαθμοί παρά μόνον η προσπάθεια – γιατί έτσι έχει ακούσει πως πρέπει να λέει – αλλά καμαρώνει με το πρώτο 10ρι του παιδιού του και γελάνε και τα μουστάκια του, το παιδί αντιλαμβάνεται ως αλήθεια αυτό που βλέπει και όχι αυτό που ακούει. Εύκολα λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε πως ο περίγυρος δεν αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή του συχνά στις απαιτήσεις προς τα παιδιά που τελικά τα οδηγούν να θέλουν να μας κάνουν χαρούμενους πάση θυσία και όταν δεν μπορούν για τον έναν ή τον άλλο λόγο δυστυχούν. Πάρτε λοιπόν και εσείς την κατάλληλη βοήθεια από ειδικούς για να μπορέσετε και να εντοπίσετε το πρόβλημα αλλά και να βοηθήσετε ουσιαστικά το παιδί. Μέχρι τότε εστιάστε σ’ αυτά που κάνει καλά η κόρη σας που είναι σίγουρο πως είναι πολλά και τραβήξτε όλη σας την προσοχή από το σύμπτωμα που τώρα τελευταία χρησιμοποιεί. Όσο για την ώρα του προβλήματος, μείνετε μαζί της, κρατώντας την αγκαλιά και ενισχύοντας το πόσο την εμπιστεύεστε και το πόσο είστε σίγουροι πως θα ξεπεράσει με επιτυχία και την τρέχουσα κρίση αλλά και το όλο γεγονός. Αν της είναι ανάγκη να πηγαινοέρχετε κατά τη διάρκεια της κρίσης μην την σταματάτε ακινητοποιώντας την με την αγκαλιά σας, περπατήστε μαζί της πάνω κάτω κρατώντας της σταθερά και με φροντίδα και αγάπη το χέρι. Επαναλάβετε συνεχώς πως είναι μόνο ένα σύμπτωμα που ήρθε για να σας θυμίσει σε όλους πόσο όμορφη είναι η ζωή, με τις καλές μα και τις κακές της μέρες και πως όλοι θα γίνεται καλύτεροι μέσα από αυτό που της συμβαίνει. Εμπιστευτείτε την για να εμπιστευτεί και εκείνη τον εαυτό της και τη ζωή. Σας εύχομαι να το κάνετε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η αγάπη προς τα παιδιά επιβάλλεται να γίνεται χωρίς όρους. Όλοι το παπαγαλίζουν άλλα λίγοι το εννοούν και ακόμη λιγότεροι το κάνουν.
