Δεν ήταν μόνο η Πισπιρίγκου τελικά: "Έβαλα το μωρό στην σακούλα και είπα στη μάνα μου πέτα την"
Γονείς - τέρα! Εγκλήματα που συγκλόνισαν το πανελλήνιο
Είναι από τις λίγες πράξεις που προκαλούν αποστροφή και μας μουδιάζουν άπαντες στο άκουσμά τους. Σύσσωμη η κοινωνία σοκάρεται όταν ακούει για ένα αθώο πλάσμα, που έχασε τη ζωή του και με δράστες, μάλιστα, τους ανθρώπους που το γέννησαν, με το ενδιαφέρον πάντα να περιστρέφεται γύρω από τα αρρωστημένα «πώς» και «γιατί». Η υπόθεση της Ρούλας Πισπιρίγκου, που κατηγορείται για τη δολοφονία της μεγαλύτερης κόρης της, ανέσυρε δυσάρεστες αναμνήσεις στο προσκήνιο, ακόμα και από το πρόσφατο παρελθόν, με το YOU να κάνει αναδρομή σε παρόμοιες υποθέσεις που προκάλεσαν το κοινό αίσθημα...
Το ερώτημα στα χείλη όλων είναι: «Τι μπορεί να οδηγήσει μια μητέρα να σκοτώσει τα παιδιά της;». Ιστορικά οι απαντήσεις είναι πολλές δυστυχώς, με τη ζήλια, το ερωτικό πάθος για τον σύζυγο-πατέρα και την εκδίκηση να βρίσκονται στο επίκεντρο. Πρώτη όλων ήταν η Μήδεια της Μυθολογίας, που σκότωσε τα παιδιά που είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα, για να τον εκδικηθεί επειδή την άφησε για μια άλλη γυναίκα. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, όμως, και στη δική μας πραγματικότητα, πολλές είναι εκείνες που έχουν ακολουθήσει το δικό της παράδειγμα...
Από την Αρετή Σιδέρη για το περιοδικό YOU
Σύγχρονες Μήδειες...
Οδυρμός, οργή και χιλιάδες αναπάντητα «γιατί». Εμβληματική, ακόμα και ανάμεσα στις υποθέσεις παιδοκτονιών έχει μείνει η μορφή της Νίτα Μπέικερ, γνωστή και ως «Μήδεια του Καλαμακίου». Με απόλυτη ψυχραιμία, το βράδυ της 27ης Μαΐου του 1961, και αφού είχε ταΐσει τα παιδιά της, Σουζάνα, Κίτι και Τζο, με την αγαπημένη τους πουτίγκα, τα έβαλε για ύπνο, έδεσε ένα κορδόνι γύρω από το λαιμό τους και τα στραγγάλισε. Στη συνέχεια, αφού υπογράμμισε μερικά χωρία στη Βίβλο, που αναφέρονταν στη μοιχεία, προσπάθησε να αυτοκτονήσει με κουζινομάχαιρο, αλλά στο τέλος δεν είχε το κουράγιο. Μετά από λίγη ώρα στην σκηνή του αποτρόπαιου εγκλήματος έφτασε ο λοχίας Τζόελ Μπέικερ, πατέρας των παιδιών, που δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο παρά να διαπιστώσει πως δεν αναπνέουν...
Όπως αποκαλύφθηκε στο δικαστήριο, για χρόνια το ζευγάρι κοιμόταν σε διαφορετικά κρεβάτια με τον απογοητευμένο Τζόελ Μπέικερ να αναπτύσσει σχέση με την Ελληνίδα Βενετία Σιταρά, να της κάνει δώρο μια φωτογραφική μηχανή, που τελικά πρόδωσε και την απιστία του, όταν η Νίτα Μπέικερ βρήκε τις κοινές τους φωτογραφίες. Εκείνη υποστήριξε πως ήταν θέμα ενδοοικογενειακής βίας, με τους ψυχιάτρους που την εξέτασαν να γνωματεύουν πως αιτιολόγησε την τριπλή δολοφονία στο μυαλό της σαν μια πράξη λύτρωσης. Όπως είπε, δεν ήθελε να αφήσει τα παιδιά της μόνα τους με τον βίαιο σύζυγό της. Η ετυμηγορία της δεύτερης δίκης ήταν ότι η Μπέικερ διέπραξε το έγκλημα εν βρασμώ ψυχής, καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξη, αλλά πήρε χάρη το 1963 και επέστρεψε στην Αμερική.
Ένα παρόμοιο έγκλημα έλαβε χώρα στις 14 Ιανουαρίου 1979, όταν η θάλασσα στην Ανάβυσσο ξέβρασε μια γυναίκα δεμένη με ένα κοριτσάκι, ενώ στην ίδια περιοχή οι βατραχάνθρωποι εντόπισαν και το άψυχο κορμί ενός μικρού αγοριού. Οι έρευνες έδειξαν πως η 28χρονη κοπέλα είχε φύγει από το σπίτι με τα δύο παιδιά της, μετά από έναν καβγά με τον 32χρονο άντρα της. Λίγο πριν φτάσει στην Ανάβυσσο σταμάτησε σε ένα περίπτερο, όπου αγόρασε σνακ στα μικρά, με τον περιπτερά να είναι και ο τελευταίος άνθρωπος που τους είδε ζωντανούς. Όταν έφτασαν στη θάλασσα, η μητέρα έδωσε στα παιδιά τα αγαπημένα τους γλυκά, έπειτα γέμισε με βότσαλα τις τσέπες τους και με τη ζώνη του παλτού της, τα έδεσε σφιχτά πάνω της. Το 8χρονο κοριτσάκι αντανακλαστικά «γραπώθηκε» πάνω της, το 5χρονο αγοράκι κατά την πτώση λύθηκε, γι' αυτό και το σώμα του βρέθηκε σφηνωμένο ανάμεσα στα βράχια του βυθού.
«Στραγγάλισε με τα ίδια της τα χέρια το παιδί»
Πολλά αντιστοίχως αποτρόπαια εγκλήματα έχει καταγράψει και ο Πάνος Σόμπολος στο βιβλίο του «Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα». «Η επιμονή του εραστή να δώσει τέλος στον παράνομο δεσμό τους ώθησε το σατανικό μυαλό της να σκεφτεί την πλέον επώδυνη εκδίκηση, σχεδιάζοντας και εκτελώντας ένα φρικιαστικό έγκλημα που συγκλόνισε τότε την Πελοπόννησο αλλά και όλη την Ελλάδα. Στραγγάλισε με τα ίδια της τα χέρια το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά του και μάλιστα ανήμερα της ονομαστικής του εορτής», αναφέρει ο “πατριάρχης” του αστυνομικού ρεπορτάζ, ξετυλίγοντας όλες τις λεπτομέρειες της συνταρακτικής υπόθεσης που έλαβε χώρα το 1966 στην Πάτρα. Η Λίτσα Γ., μοδίστρα στο επάγγελμα, είχε συνάψει σχέση με έναν παντρεμένο άντρα και πατέρα τεσσάρων παιδιών. Τον είχε, μάλιστα, παρουσιάσει στον πατέρα της ως υποψήφιο γαμπρό και δήλωνε τρελά ερωτευμένη μαζί του, ενώ ο εραστής της την είχε γνωρίσει στα παιδιά του, λέγοντας πως είναι θεία τους.
Η σύζυγός του, παρόλο που αντιλήφθηκε τον παράνομο δεσμό, ήταν αδύναμη να επέμβει. Όμως, όταν ο εραστής πληροφορήθηκε πως η μοδίστρα στο παρελθόν είχε επιτεθεί με βιτριόλι σε προηγούμενο εραστή της, φοβήθηκε τον χαρακτήρα της και της ζήτησε να διακόψουν. Με κυνικότητα και ενώ γνώριζε πως την επομένη το μικρό του κοριτσάκι είχε τη γιορτή του, τον προειδοποίησε λέγοντάς του «πρόσεξε καλά γιατί αύριο στο σπίτι σου αντί για γιορτή θα έχεις κηδεία!». Ο άντρας δεν την πίστεψε, αλλά εκείνη την επομένη πραγματοποίησε την απειλή της στραγγαλίζοντας το αθώο “αγγελούδι”. Ειδοποίησε μόνη της την Αστυνομία, με τους αξιωματούχους να την ακούν στη συνέχεια εμβρόντητοι να τους λέει πως αγαπούσε τόσο πολύ τον εραστή της και δεν ήθελε να σκοτώσει εκείνον, αλλά να τον βασανίσει σε όλη του τη ζωή. Λίγους μήνες μετά ανέφερε στο δικαστήριο, που είχε πλημμυρίσει εντός και εκτός με 1.800 άτομα, την φράση που είπε στο κοριτσάκι πριν το δολοφονήσει: «Καιτούλα, θα σε σκοτώσω για να εκδικηθώ τον πατέρα σου που με άφησε κι έφυγε».
Γονείς-συνένοχοι
25 Ιουνίου 1977. Ένα ζευγάρι, αφού είχε επιχειρήσει ήδη μία φορά να πνίξει το νεογέννητο κοριτσάκι του με μια πάνα, γέμισε μια λεκάνη με νερό και βούτηξαν το κεφάλι του εκεί μέχρι που δεν μπορούσε πια να σηκωθεί. Στη γειτονιά είπαν πως το μωρό έπαθε αναρρόφηση, αλλά η ιατροδικαστική έκθεση αποκάλυψε το έγκλημά τους. Αν και στην αρχή η 25χρονη προσπάθησε να κατονομάσει ως μοναδικό υπεύθυνο τον 28χρονο σύζυγό της, στη συνέχεια ομολόγησαν από κοινού πως σκότωσαν το παιδί γιατί «θα εμπόδιζε τη διασκέδασή τους». Το Μικτό Κακουργιοδικείο Πειραιά τούς καταδίκασε σε ισόβια.
Οι ηλικίες και οι χρονιές μπορεί να άλλαξαν, αλλά η συνενοχή ανάμεσα στους δύο γονείς είχε προκαλέσει αντίστοιχο αποτροπιασμό και στην υπόθεση του 23χρονου Κωστή Πολύζου. Ο άτυχος νεαρός εξαφανίστηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2011 από το σπίτι του στη Σιάτιστα Κοζάνης και οκτώ μήνες μετά, στις 26 Σεπτεμβρίου 2011, βρέθηκε το πτώμα του μισοφαγωμένο από τα άγρια ζώα στο κτήμα του πατριού του. Λίγο καιρό μετά την εξαφάνιση, στις 22 Ιουνίου 2011, η μητέρα και ο πατριός του Κωστή εμφανίστηκαν σε ΚΕΠ και με πλαστή αίτηση με την υπογραφή του νεκρού παιδιού, ζήτησαν το γνήσιο της υπογραφής. Ήθελαν το δάνειο ύψους 200.000 ευρώ που ο Κωστής είχε πάρει στο όνομα του για να αγοράσουν σπίτι στη Χαλκιδική. Στόχευαν με αυτό τον τρόπο, οι τράπεζες να σταματήσουν να αναζητούν τους ίδιους και να ψάχνουν τον Κωστή, το πτώμα του οποίου δεν είχε βρεθεί ακόμα.
Οι υπέρογκοι δανεισμοί στο όνομα του άτυχου νεαρού ήταν συχνή αφορμή για τριβές στην οικογένεια, με τον τελευταίο καβγά να γίνεται το μοιραίο βράδυ της εξαφάνισης και μετέπειτα, όπως αποκαλύφθηκε, της δολοφονίας του από στραγγαλισμό. 10 χρόνια μετά, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δυτικής Μακεδονίας έκρινε ομόφωνα ένοχους τη Δέσποινα Κουτσέγκου, μητέρα του Κωστή Πολύζου, και τον πατριό του Χρήστο Ντιό. Κατά την αγόρευσή της, η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή των κατηγορουμένων: «Είναι χειρότερη από τη Μήδεια, γιατί η κατηγορούμενη ωθήθηκε από ταπεινά αίτια. Δεν πρέπει να αφήσουμε να ξεχαστεί, η ψυχή του Κωστή πρέπει να δικαιωθεί καθώς είχε έναν άδικο, τρομακτικό και απαίσιο θάνατο, στον οποίο συνέβαλε η ίδια η μητέρα του». Απολογούμενη στο δικαστήριο η Δέσποινα Κουτσέγκου ισχυρίστηκε ότι δεν είχε διαπράξει έγκλημα, ούτε αυτή ούτε ο σύζυγός της. Στο τέλος της δίκης πήρε τον λόγο και είπε, απευθυνόμενη στη δικαστική έδρα: «Λυπόμαστε για εσάς. Καταδικάσατε δύο αθώους. Πώς θα κοιμηθείτε το βράδυ που βάλατε στη φυλακή δύο αθώους;».
«Τι θα πει το χωριό...»
Το Φεβρουάριο του 1997, στο Κακοτάρι Ηλείας, η 48χρονη Παναγιώτα Τσιφρικά δηλητηρίασε την έγκυο ανύπαντρη κόρη της επειδή φοβόταν για το τι θα πει το χωριό. Ο θάνατος της κοπέλας στην αρχή αποδόθηκε σε αυτοκτονία αλλά οι καταθέσεις των συγχωριανών για την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και για τη συμπεριφορά της μητέρας της οδήγησαν στην αλήθεια. Η 48χρονη ομολόγησε τη δολοφονία του παιδιού της λέγοντας τα εξής: «Εγώ έμεινα χήρα στα 37 και μεγάλωσα πέντε παιδιά δουλεύοντας μέρα-νύχτα, δεν ήθελα τα υπόλοιπα να πάρουν τον κακό δρόμο της Κωστούλας και να ξεφτιλιστούν. Ζητώ συγγνώμη από τον Θεό και τα παιδιά μου...». Στη δίκη της, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ζακύνθου, η δολοφόνος-μάνα υποστήριξε ότι η ομολογία της ήταν αποτέλεσμα πιέσεων από τους αστυνομικούς, οι οποίοι «τα έγραψαν όλα αυτά χωρίς τη θέλησή μου».
«Έβαλα το μωρό στη σακούλα και είπα στη μητέρα μου “πέτα την”»
Αντίστοιχα εγκλήματα συνέβαιναν μέχρι και λίγο πριν από την πανδημία. Το Φεβρουάριο του 2018, ένας ρακοσυλλέκτης βρήκε ένα μωρό σε κάδο απορριμμάτων και αμέσως άρχισε να φωνάζει, με τους γείτονες να καλούν το ΕΚΑΒ και την Αστυνομία, αλλά το μωρό ήταν ήδη νεκρό. Δολοφόνος του παιδιού δεν ήταν άλλη από τη 19χρονη μητέρα του, που υποστήριξε πως ήθελε να κρύψει την εγκυμοσύνη της και γι' αυτό γέννησε μόνη της στη μπανιέρα. Οι περιγράφες της σοκάρουν: «Η μητέρα μου χτύπαγε την πόρτα αλλά δεν της άνοιγα.
Δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Όλα ήταν μαύρα. Μετά έκοψα τον ομφάλιο λώρο και ακούμπησα το μωρό λίγο πιο κει. Αργότερα, έβαλα χαρτί στο στόμα του μωρού για να μην ακούγεται το κλάμα, έβαλα το μωρό στη σακούλα και είπα στη μητέρα μου πέτα την». Το Μάρτιο του 2019 στον Νέο Κόσμο, μια 35χρονη μητέρα πέταξε από τον 5ο όροφο της πολυκατοικίας την 4χρονη κόρη της και στη συνέχεια πήδηξε και εκείνη στο κενό. Η γυναίκα πέθανε ακαριαία ενώ το κοριτσάκι τραυματίστηκε πολύ σοβαρά, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά κατέληξε κι εκείνο λίγη ώρα αργότερα. Τραγική φιγούρα ήταν ο πατέρας του παιδιού, ο οποίος είχε γυρίσει από τη δουλειά και προσπαθούσε να μπει στο σπίτι την ώρα της τραγωδίας αλλά η σύζυγός του είχε κλειδώσει.
Η φρικιαστική υπόθεση της Κυψέλης
Και μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο αποκαλύφθηκε ακόμα ένα ειδεχθές έγκλημα που είχε ξεκινήσει καιρό πριν. Μια γυναίκα έκρυβε επί πέντε χρόνια το πτώμα του γιου της σε μια φορητή εργαλειοθήκη στο μπαλκόνι του σπιτιού τους στην Κυψέλη, μαζί με τον σύντροφό της που ήταν και ο φυσικός αυτουργός του εγκλήματος. Σε όποιον ρωτούσε για τον 7χρονο Ανδρέα, έλεγαν πως τον είχε πάρει ο βιολογικός του πατέρας στην Πολωνία... Η μητέρα υποστήριξε ότι δεν ήθελε να μάθει άλλες λεπτομέρειες, καθώς είχε κατάθλιψη και δεν ήθελε να επιβαρυνθεί περαιτέρω, ωστόσο, από την κατάθεσή της φαίνεται πως ο 33χρονος τής είχε πει για τη μεταφορά των οστών στην εργαλειοθήκη. Ο τραγικός επίλογος γράφτηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν ο άντρας, πολωνικής καταγωγής, που είχε ομολογήσει ότι σκότωσε τον 7χρονο Ανδρέα βρέθηκε νεκρός μέσα στο κελί του...
