Η Νένα Χρονοπούλου είναι από τα αγαπητά πρόσωπα της ελληνικής showbiz. Είναι ηθοποιός, συγγραφέας στιχουργός και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία. Το πραγματικό της όνομα είναι Ελένη Πολυχρονοπούλου και μεγάλωσε στην Καλαμάτα μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, όταν και οι γονείς της μετακόμισαν στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στη Νίκαια.
Σπούδασε υποκριτική στην Ανώτερη Δραματική Σχολή της Μαίρης Βογιατζή Τράγκα και ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός το καλοκαίρι του 1990.
Η πορεία της Νένας Χρονοπούλου στην υποκριτική και στην τηλεόραση
Μερικές από τις σειρές που έχει πρωταγωνιστήσει είναι: Εμείς κι εμείς, Η Λάμψη, Τμήμα ηθών: Κίνηση απελπισίας και άλλες, ενώ την έχουμε δει να παίζει και στην ταινία Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα το 2011. Επίσης, πολλές είναι και οι θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει συμμετάσχει, όπως για παράδειγμα το Big Barboutsala το 2002.
Δείτε επίσης: Βυθισμένη στο πένθος η Νένα Χρονοπούλου – «Η καρδούλα σου δε σε άφησε να χαρείς και σε εγκατέλειψε…»
Παράλληλα έχει ασχοληθεί και με την παρουσίαση. Την έχουμε δει στο Αννίτα SOS, στα Αποκαλυπτικά, στον Πρωινό Καφέ και πολλές άλλες, ενώ το 2018 παρουσίασε στο Νέο Epsilon τη δική της εκπομπή με τίτλο Στο σπίτι με τη Νένα.
Ο θάνατος του πατέρα του παιδιού της
Έχει κάνει τρεις γάμους. Ο πρώτος έγινε στις 2 Νοεμβρίου του 1992 με τον ηθοποιό Γιώργο Ματαράγκα, ενώ ο δεύτερος έγινε στις 21 Ιουλίου του 2005 με τον επιχειρηματία Γεράσιμο Μαυράκη.
Είναι μητέρα ενός γιού, του Χρήστου, που απέκτησε από τον δεύτερο γάμο της, που γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 2004 πολύ πρόωρα.
«Όταν γεννήθηκε ο Χρήστος, εγώ ήμουν πέντε μήνες μέσα στο νοσοκομείο, κλινήρης μέσα στο μαιευτήριο. Θα σας πω ότι ουδέποτε σκέφτηκα πως ήθελα να βγω έξω ή πως μου έλειπαν οι φίλοι μου. Ίσα ίσα που ήξερα ότι κάθε μέρα, που είμαι εκεί, εκείνος μεγαλώνει πιο σωστά. Όταν λοιπόν γεννήθηκε, εγώ πήγα να πεθάνω γιατί είχα ακατάσχετη αιμορραγία. Ο συγχωρεμένος γυναικολόγος μου και νονός του παιδιού ήρθε και μου είπε “τώρα χάνω εσένα” όταν του έλεγα “να ζήσει το παιδί”. Λοιπόν, όταν γεννήθηκε ο Χρηστάκος, δεν πίστευα ότι ζει.
Την ώρα που με είχαν στην ανάνηψη βλέπω την διευθύνουσα του μαιευτηρίου να μου λέει “ζει και είναι καλά”. “Μου λες ψέματα” της είπα και της ζήτησα να τον αεροβαπτίσουν. Επειδή τον είχα ταμένο στον Ιησού, τον βάπτισαν επί τόπου Χρήστο. Δεν τον βάφτισα Χρήστο επειδή είχα δύσκολη εγκυμοσύνη, τον βάφτισα γιατί εγώ πιστεύω πάρα μα πάρα πολύ. Θεωρώ ότι όταν είσαι στη δουλειά μας που είναι πάρα πολύ δύσκολη και οι πειρασμοί είναι πάρα πολλοί και αντέχεις να λες όχι και να υποκύπτεις στον πειρασμό, αυτή τη δύναμη κάποιος άλλος στη δίνει. Εγώ, λοιπόν, ήθελα να βαφτίσω το παιδί μου Χρήστο για να τιμώ τον Ιησού και με το αναφέρω κάθε μέρα το όνομά του να θυμάμαι σε πόσα πράγματα με βοηθήσε και δεν έκανα», έχει εξομολογηθεί η Νένα Χρονοπούλου.
Ο δεύτερος σύζυγός της και πατέρας του παιδιού της, δολοφονήθηκε στις 20 Οκτωβρίου του 2007, την ημέρα της γιορτής του.
«Ο Χρήστος όταν έφυγε από τη ζωή μας ο βιολογικός του μπαμπάς σταμάτησε να μιλάει. Επέστρεψε η ομιλία του παιδιού μου, όταν μπήκε στη ζωή μας ο Τάσος. Μπορεί να βγαίνω ενώ μπροστά, αλλά για να βγω εγώ μπροστά, κάποιος παίζει μπάλα με τον Χρήστο, και αυτός είναι ο Τάσος. Είμαστε τρία σώματα με μια ψυχή. Ο Μάκης δεν θα τον εγκατέλειπε ποτέ, δεν ήταν τέτοιο παιδί, ήταν καλός άνδρας, πολύ καλός», έχει αποκαλύψει.
Σταμάτησε να εργάζεται ως ηθοποιός όταν αποφάσισε να γίνει μητέρα και δεν έχει επιστρέψει στην εργασία της μέχρι και σήμερα γιατί αφιερώθηκε στη φροντίδα του παιδιού της το οποίο είναι παιδί με αναπηρία.
Η δυνατή σχέση με το γιο της
Όπως έχει εξομολογηθεί η Νένα Χρονοπούλου, νιώθει ιδιαίτερη υπερήφανη για τον Χρήστο αλλά και εκείνος δείχνει να είναι ευτυχισμένος, καθώς ποτέ δεν προσπάθησε να τον κρύψει από τον περίγυρό της.
«Δεν θεωρώ ότι σηκώνω σταυρό. Φαίνεται περίεργο αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένη με τον Χρήστο. Έχω όλη την αγνότητα του κόσμου στην αγκαλιά μου κάθε μέρα. Όμως, έχω μάθει να ζω έτσι. Τελείωσαν οι πολυτέλειες, αυτό είναι. Αυτή είναι η ζωή μου και δεν την αλλάζω γιατί θα έπρεπε να αλλάξω και το παιδί μου και αυτό δε το αλλάζω ούτε με όλο το χρυσάφι του κόσμου. Ο Χρήστος είναι ευτυχισμένος γιατί τον θέλουμε, γιατί δεν ντραπήκαμε ποτέ για εκείνον, δεν τον κρύψαμε. Όπου πάμε εμείς είναι και ο Χρήστος μαζί μας, είναι το παρεάκι μας», έχει εξομολογηθεί.
Ο άντρας που της στάθηκε και αγαπήθηκαν παράφορα
Στις 8 Νοεμβρίου του 2010 η Νένα Χρονοπούλου παντρεύτηκε με τον Παλαίμαχο Διεθνή Ποδοσφαιριστή, Τάσο Μητρόπουλο.
Η ηθοποιός έχει εκφράσει πολλές φορές δημόσια την ευγνωμοσύνη, τον θαυμασμό και την αμέριστη αγάπη της για τον σύζυγό της, επισημαίνοντας τον καθοριστικό του ρόλο στη ζωή της και την κοινή τους πορεία.
«Αν δεν ήσουν εσύ στη ζωή μου, όλα θα ήταν αλλιώς… Δεν θα υπήρχε η λέξη “μπαμπάς” στο σπίτι μας. Δεν θα είχε τόση φροντίδα ο Χρηστάκος. Δεν θα έγραφα τραγούδια, βιβλία και ποιήματα. Δεν θα γελούσαμε τόσο πολύ στο σπίτι μας. Δεν θα είχα τόση υπομονή και σίγουρα θα είχα κάνει ανεπανόρθωτα λάθη επάνω στο δίκιο μου αλλά τα λάθη γράφουν στις ψυχές και όχι μόνο κάτι που το γνωρίζω καλά.
Αν δεν ήσουν εσύ δίπλα μας, τίποτα δε θα ήταν το ίδιο… Δεν θα υπήρχε η 4ΑΜΕΑ. Δεν θα είχε προοπτική το παιδί μου και ακόμα πόσα παιδιά σαν το παιδί μου… Δεν θα είχα χρόνο μήτε για να ψελλίσω το όνομα μου. Δεν θα ήμουν γεμάτη δύναμη και πάθος για όλα όσα μαζί σχεδιάζουμε για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας.
Αν δεν είχα την αγκαλιά σου, που να βρω δύναμη να πω τα πράγματα με το όνομα τους απέναντι στα θηρία που κάνουν πως νοιάζονται; Πού να τολμήσω όσο δυνατή και αν φαίνομαι να ρίξω γροθιά στο μαχαίρι όταν ξέρω πως πίσω θα μείνει ένα παιδί με αναπηρία δίχως προστασία; Πως να σηκώσω ανάστημα όταν θα με έχουν κρατήσει στα πατώματα οι ανάγκες, η μοναξιά και η απελπισία;
Όμως υπάρχεις εσύ γι’ αυτό και όλα είναι ζωντανά! Όλα είναι εδώ με όνομα και επίθετο! Με δύναμη, πείσμα, στοχοπροσήλωση και σωτήριο όραμα Και εμείς υπάρχουμε γιατί οι δυνατές σου φτερούγες πριν από 17 χρόνια αγκάλιασαν τη θλίψη μας και μας δυνάμωσαν με αγάπη, φροντίδα και σεβασμό.
Ο Θεός να σε έχει καλά, γιατί όσο υπάρχεις στη ζωή μας, τόσο θα φτάνουμε πιο κοντά σε ένα στόχο που είναι στόχος ζωής πρώτα απ’ όλα για εσένα δυνατέ άνθρωπε!Είναι ένας ακόμα αγώνας από αυτούς που μόνο εσύ ξέρεις να κερδίζεις! Σε λατρεύω γιατί αν δεν υπήρχες στη ζωή μου εσύ. Η “αγάπη” δεν θα είχε το ίδιο νόημα», έχει γράψει σε ανάρτησή της.
«Ο Τάσος δε μπορεί να αναλυθεί σε λίγες γραμμές, μπορώ ώρες, μέρες, χρόνια να μιλάω και να περιγράφω τον Τάσο, γιατί είναι ένα πλάσμα μοναδικό. Ο Τάσος των γηπέδων λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με τον Τάσο του σπιτιού και της παρέας. Ο Τάσος που κάποιοι νόμιζαν πως είναι σατράπης κρίνοντάς τον επιπόλαια από την εικόνα του δυναμικού ποδοσφαιριστή, είναι ένας πράος άνθρωπος που όμως έχει μια ματιά που σε καθηλώνει στη θέση σου και λίγο πιο πίσω, δίχως καν να χρειαστεί να ανοίξει το στόμα του. Ο Τάσος που ενώ κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το 1997, συνεχίζει να αγωνίζεται για τα παιδιά με αναπηρία και τα δικαιώματά τους και το κάνει με αγάπη και ανυστεροβουλία, πληρώνοντας από την τσέπη του το κόστος και δίχως μεγάλους χορηγούς να τον στηρίζουν και να διαφημίζουν τη φιλανθρωπία τους. Έγινε πατέρας και δεν εγκατέλειψε το παιδί της γυναίκας του, όταν διαπίστωσε πως είχε βαριά αναπηρία… Θέλουμε κι άλλα για τον Τάσο;
Ας μου επιτραπεί να πω εδώ πως η έκφραση “είμαι άνδρας παλαιάς κοπής” το τελευταίο διάστημα έχει ξεφτιλιστεί… Τολμώ όμως να πω, πως ο Τάσος Μητρόπουλος τιμάει αυτή τη φράση με τον τρόπο ζωής του, με τον τρόπο που αγκαλιάζει την οικογένεια και κάτω από τις φτερούγες του μπορεί να προστατεύει γυναίκα και παιδί, περήφανα και με αυτοθυσία. Θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα και να φύγει όποια ώρα το επιθυμούσε, δεν το θέλησε ποτέ, γιατί η σχέση μας ήταν πάντα ειλικρινής και γιατί τελικά ο Χρήστος είναι το άλλο του μισό», έχει εξομολογηθεί σε συνέντευξή της για τον σύζυγό της.
Tο έργο της για παιδιά ΑμεΑ
Τον Απρίλιο του 2016 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “Αν μιλούσε το αι2ον”, ενώ επίσης γράφει στίχους και αρκετοί από αυτούς έχουν μελοποιηθεί και έχουν ήδη ερμηνευθεί.
Τον Ιανουάριο του 2020 ίδρυσαν μαζί με τον σύζυγό της Τάσο Μητρόπουλο το Υποστηρικτικό και Κοινωνικό Δίκτυο ΑμεΑ – 4amea, που εδρεύει στον Πειραιά, και στόχος ζωής της είναι πλέον να ιδρύσουν ένα χωριό για παιδιά με αναπηρία, έτσι ώστε να έχουν φροντίδα τα παιδιά ΑμεΑ, όταν δε θα υπάρχουν στη ζωή οι γονείς τους για να τα φροντίζουν.
Τον Γενάρη του 2022 στοχεύοντας στην κοινωνική “αποδοχή” των ΑμεΑ, έγραψε τους στίχους του τραγουδιού “Είμαι παιδί, είμαι άγγελος“, ενός τραγουδιού που υμνεί την αναπηρία και τον ψυχισμό του παιδιού που τη βιώνει το οποίο μελοποίησε και ερμήνευσε ο Χρήστος Δάντης και παρουσιάστηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 2022 μαζί με το 2ο βιβλίο της με τίτλο “Είμαι παιδί, είμαι άγγελος και ήρθα να σε διδάξω” σε μία προσπάθεια διδαχής των παιδιών προ νηπιακής, νηπιακής και πρώτης σχολικής ηλικίας επάνω στην αναπηρία και σε κάθε είδος κακοποίησης.
Μάχεται για τα δικαιώματα των παιδιών ΑμεΑ και ένας ακόμα στόχος της είναι να επιτευχθεί μία πανελλαδική έρευνα πάνω στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρία και των οικογενειών τους για να μπορέσει να εξυγιανθεί ο τόσο ευαίσθητος χώρος των ανθρώπων ΑμεΑ.
Μεγάλος στόχος της είναι η αλλαγή της Ελληνικής νομοθεσίας για την προστασία των παιδιών ΑμεΑ από κάθε είδους κακοποίηση. Τον Απρίλιο του 2023 σε μια προσπάθεια καθιέρωσης της “παγκόσμιας ημέρας γιορτής της μητέρας παιδιού με αναπηρία” δημιούργησε ένα ψήφισμα, για να γιορτάζεται στις 14 Μάϊου κάθε έτους. Η πρώτη γιορτή πραγματοποιήθηκε στις 14/5/2023 στο Ναύπλιο με τεράστια επιτυχία.
">
">
">
">
">
">
">
">