Πάνος Καλίδης: Ξανά πήρε τα κιλά που έχασε μέσα στο Survivor

«Είχα φτάσει τα 70 κιλά και τώρα είμαι....»

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Πάνος Καλίδης: Ξανά πήρε τα κιλά που έχασε μέσα στο Survivor

Το πρωί της Παρασκευής, ο Πάνος Καλίδης μίλησε στην κάμερα των Κου Κου και μέσα σε όλα αποκάλυψε πόσα κιλά πήρε, μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα από το Survivor.

Ο δημοφιλής τραγουδιστής έχει επιστρέψει πια στην οικογένεια και στην καθημερινότητα του και κατά διαστήματα προχωρά σε ορισμένες ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για το παιχνίδι, όπως για παράδειγμα στα φημολογούμενα ζευγάρια.

Μέσα σε όλα, ο Πάνος δήλωσε πως έχει επιστρέψει στα κιλά που ήταν πριν φύγει για τον Άγιο Δομίνικο.

Πάνος Καλίδης για τα κιλά

Οι δηλώσεις του Πάνου Καλίδη

"Έχω φάει, τα έχω πάρει τα κιλά μου. Είχα χάσει 9 κιλά, τα 8 τα έχω πάρει. Είχα φτάσει τα 70 κιλά και τώρα είμαι 77-78".

"Σκεφτόμουν από τις πρώτες μέρες να αποχωρήσω! Θυμάμαι τον Τριαντάφυλλο να..."

Ο Πάνος Καλίδης λίγο καιρό μετά την αποχώρησή του από το Survivor παραχώρησε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό YOU και την Τζώρτζια Συρίχα! Αφού μίλησε για την δύσκολη καθημερινότητά στον Άγιο Δομίνικο και αποκάλυψε μέχρι και που έκαναν την ανάγκη τους... μαρτύρησε για πρώτη φορά πως η εμπειρία ήταν δύσκολη εξ' αρχής.

Απόσπασμα από την συνέντευξη του Πάνου Καλίδη

Πάνος Καλίδης Survivor

Πώς ήταν το πρώτο βράδυ εκεί;

Δράμα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο δύσκολα ένιωσα, σωματικά και συναισθηματικά. Δεν ξέρω αν μπορεί να το καταλάβει κάποιος όταν δεν το ζει. Μόλις φτάσαμε στον Άγιο Δομίνικο έγινε το πρώτο αγώνισμα, ο Γιώργος Λιανός μάς χαιρέτισε από μια εξέδρα και εμείς ήμασταν στα καταμαράν. Με το καλημέρα έπρεπε να κολυμπήσουμε για να φτάσουμε στην εξέδρα που ήταν ο Λιανός και μετά να τρέξουμε σε έναν από τους πιο δύσκολους στίβους μάχης που ήταν το κατάρτι του πειρατή. Ήμασταν τουλάχιστον 4 ώρες βρεγμένοι σε αυτά τα δύο αθλήματα, εγώ δεν ξέρω κιόλας καλό κολύμπι, δεν μπορούσα να φτάσω από τη μια μεριά της πισίνας στην άλλη.

Αφού τελείωσε το άθλημα, πήγαμε στην καλύβα για να κοιμηθούμε, που δεν είχε στέγη, από πάνω μας ο ουρανός και τα αστέρια της Καραϊβικής. Είχαμε, βέβαια, στο μυαλό μας ότι την επομένη, μόλις ξημερώσει, θα έπρεπε να σκεπάσουμε την καλύβα μας. Τα μόνα υλικά που είχαμε ήταν κάποια φύλλα από τους φοίνικες, παλιά κομμένα ξύλα και μερικά σκουριασμένα καρφιά που ήταν πεταμένα γύρω.

Το ίδιο βράδυ, όμως, κατά τις 3, ξεκίνησε μια μπόρα που κράτησε 15 λεπτά και γίναμε μούσκεμα. Ψάχναμε απεγνωσμένα πώς θα καλυφθούμε, καθίσαμε κάτω από τους φοίνικες, αλλά όταν σταμάτησε η βροχή ήταν όλα μούσκεμα και δεν πήγαμε να κοιμηθούμε πάλι πάνω στο σανίδι. Αναγκαστήκαμε να κοιμηθούμε κάτω από τους φοίνικες δύο-δύο και τρεις-τρεις, για να μείνουμε ζεστοί, με βρεγμένες και λασπωμένες κουβέρτες, παίρναμε κουράγιο ο ένας από τον άλλον.

Θυμάμαι την Κάτια Ταραμπάνκο να έχει σκεπαστεί και με τη δική μου κουβέρτα, τον Γιώργο Κοψιδά και τον Τριαντάφυλλο με τον Αλέξη Παππά να κόβουν βόλτες και να μην ξέρουν τι να κάνουν. Προχτές είδα τον Κώστα Παπαδόπουλο να φτιάχνει μια τουαλέτα στην σκηνή που φτιάξαμε με τα χέρια μας εγώ, ο Αλέξης Παππάς και ο Μιχάλης Αρναούτης και τρελάθηκα. Στη σκηνή που εμείς τα προηγούμενα βράδια κλαίγαμε και ψάχναμε να καλυφτούμε από την βροχή πήγε ο τυπάκος και έφτιαξε τουαλέτα, κάνοντας πλάκα, αυτό με πείραξε πολύ.

Απ' ό,τι καταλαβαίνω οι συνθήκες εκεί δεν είναι και οι ιδανικές...

Το λες πολύ κομψά. Ήταν οι χειρότερες και φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν ενώ έχεις να φας μόνο δύο κουταλιές ρύζι το μεσημέρι.

Υπήρχαν στιγμές που από τις πρώτες κιόλας μέρες σκέφτηκες να φύγεις;

Φυσικά... Σκεφτόμουν από τις πρώτες μέρες ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω, μια κοπέλα δήλωσε οικειοθελή αποχώρηση από τη δεύτερη κιόλας μέρα. Ήμουν κι εγώ πολύ κοντά και οι συμπαίκτες μου το έβλεπαν. Όταν, όμως, πέρασαν τρεις εβδομάδες μού είπαν: «Είσαι πολύ καλύτερα, τις πρώτες μέρες δεν ήσουν καθόλου καλά, ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα αντέξεις άλλο». Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την σκηνή, τα αθλήματα και είχα πράγματα να κάνω μέσα στη μέρα, μάζευα καρύδες, ξύλα και μαγείρευα, άρχισα να ξεχνιέμαι και μπήκα στη διαδικασία να επιβιώσω.