Κάθε νέος ρόλος αποτελεί για εκείνον πεδίο έρευνας, έμπνευσης και δημιουργίας, πόσο μάλλον όταν καλείται να ενσαρκώσει έναν ήρωα που δρα σε μια σειρά εποχής, όπως το «Grand Hotel» του ΑΝΤ1. Ο λόγος για τον Στάθη Κόικα, ο οποίος παραχώρησε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό TiVi Σίριαλ και την Κωνσταντίνα Γαρνέλη.
Τη φετινή σεζόν υποδύεται τον Ιορδάνη, έναν ατίθασο νέο, που ζει τη ζωή του στα άκρα, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες και κυρίως χωρίς να τον νοιάζει τι θα πει… ο καλός κόσμος.
«Άγριες μέλισσες», «Αυτή η νύχτα μένει», «Τα καλύτερά μας χρόνια» και τώρα «Grand Hotel». Πολλά ταξίδια πίσω στον χρόνο. Είναι μια διαδικασία που απολαμβάνετε;
Δείτε επίσης: Άγιος Έρωτας: Ο Παύλος κλείνει την Θάλεια στο ψυχιατρείο – «Τα παιδιά σου, ξέχνα τα!»
«Ναι, είναι πράγματι απολαυστική η διαδικασία και κάθε φορά έχει το ενδιαφέρον της, αφού αλλάζουν οι εποχές, το πλαίσιο που κινούνται οι ήρωες και οι συνεργάτες. Μέσα σε αυτά τα ταξίδια να βάλω και κάποια πιο σύγχρονα, όπως αυτά στις σειρές «Σέρρες» και «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», γιατί υπηρετούν εξίσου μια εποχή, τη σημερινή».
Κάθε σειρά εποχής κινείται σε ένα ιστορικό πλαίσιο. Αναζητάτε πηγές ή αναφορές που θα σας δώσουν τις πληροφορίες εκείνες προκειμένου να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την περίοδο στην οποία δράτε;
«Πάντα το κάνω αυτό και είναι ωραίο όταν μιλάς για μια δουλειά, να μαθαίνεις πότε λαμβάνουν χώρα όλα αυτά που καλείσαι να ερμηνεύσεις. Τα όσα ανακαλύπτεις, είτε συνέβαιναν στην Ελλάδα είτε γενικότερα στον κόσμο, είναι πηγή έμπνευσης. Πέραν των ιστορικών γεγονότων έχει ενδιαφέρον και σε πολιτιστικό επίπεδο ποιοι ζωγράφοι, ποιοι μουσικοί είχαν επιρροή και τι γινόταν στον κόσμο της κινηματογράφησης, για να καταλάβεις σφαιρικά για ποιον κόσμο καλείσαι να μιλήσεις. Ετσι, συμπληρώνεις πολλά βοηθητικά στοιχεία στο βιογραφικό του ήρωά σου. Μετά έρχεται το ενδυματολογικό να σε βάλει στο κουστούμι του ρόλου και να μπεις στα παπούτσια του και τότε καταλαβαίνεις ακόμη περισσότερα και η εικόνα ολοκληρώνεται».
Αν και για τον δικό σας ήρωα στο «Grand Hotel», τον Ιορδάνη, δεν χρειάζεται τέτοια έρευνα, αφού είναι αναγνωρίσιμος σε όλες τις εποχές…
«Αλήθεια είναι αυτό, γιατί είναι ατίθασος (γελάει). Ωστόσο, ήταν μια μεγάλη πρόκληση για μένα το πώς θα τον προσεγγίσω. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει πράγματα που μοιάζουν στα μάτια μας πιο σύγχρονα από την εποχή του. Επρεπε να βρω ένα σώμα που πατάει σε εκείνη την εποχή, αλλά είναι πιο άναρχο, που δεν υπακούει στους κανόνες και κάνει την επανάστασή του μέσω του ποτού και της άστατης ζωής. Ηθελα να δω πώς μπορεί ο χαρακτήρας του να μετουσιωθεί σε εικόνα όσον αφορά τη στάση του σώματος και την κίνησή του».
Από γραφής τι γνώμη σχηματίσατε για εκείνον;
«Πριν πάρουμε αρκετό υλικό, ο σκηνοθέτης μας, Γιάννης Βασιλειάδης, μου είχε πει αρκετά πράγματα κι άρχισα να φτιάχνω το βιογραφικό του και να τον φαντάζομαι. Στην αρχή μού φαινόταν σαν τα παιδιά που κάνουν λάθη, ζαβολιές και αταξίες. Μόνο που σε μικρή ηλικία από αυτά τα λάθη κινδυνεύουμε μόνο εμείς. Σε μεγαλύτερη ηλικία παίρνουμε κι άλλους στον λαιμό μας. Ο Ιορδάνης δεν είναι ο άνθρωπος που σχεδιάζει μακροπρόθεσμα και οργανώνει τη ζωή του. Δρα παρορμητικά και η λύση που σκέφτεται, όταν προκύψει κάτι, δημιουργεί άλλα τόσα προβλήματα. Μόνο ένα ρήμα σε διάφορες εκδοχές του μπορώ να σκεφτώ για εκείνον. Μπλέκει, μπλέκεται και εμπλέκεται, προσπαθώντας να απολαύσει το κάθε λεπτό της ζωής του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εξάρτησή του».
Εχει και μια μητέρα δεσποτική. Δεν είναι εύκολη περίπτωση η Κυβέλη.
«Από εκεί ξεκινούν όλα. Ο Ιορδάνης δεν θα είχε διαμορφώσει αυτόν τον χαρακτήρα αν είχε μεγαλώσει με άλλους ανθρώπους. Αποζητάει την αγάπη της και θέλει, με έναν πολύ λανθασμένο τρόπο, να διεκδικήσει την προσοχή της. Μου φαίνεται πολύ παιδικό όλο αυτό. Είναι το αγόρι που θα σπάσει το βάζο για να τον κοιτάξει η μαμά του. Βλέπουμε στιγμές έντασης κι έλλειψη τρυφερότητας στη σχέση του με την Κυβέλη. Από πού πηγάζει όλο αυτό; Οταν ένας άνθρωπος σε ενδιαφέρει πολύ είναι αυτός που σε εξοργίζει κιόλας, γιατί διαφορετικά δεν θα σε ενδιέφερε η γνώμη του».
Ομως, το κάνει με τον πολύ δύσκολο τρόπο. Μεθάει, χαλάει όλα του τα χρήματα, βάζει χέρι στο ταμείο, παίζει παράνομα στοιχήματα κι έχει τύχει να είναι λίγο πριν τους φόνους μαζί με τα δολοφονημένα κορίτσια.
«Βρίσκεται μπλεγμένος, χωρίς να είναι αυτός ο κύριος αίτιος των όσων συμβαίνουν. Τα περισσότερα γίνονται ερήμην του, αλλά με έναν τρόπο βρίσκεται στο επίκεντρο. Δεν είναι στυγνός εγκληματίας. Μέχρι να πέσει η καταστροφή στο κεφάλι του δεν ασχολείται με όσα συμβαίνουν γύρω του».
Ωστόσο, ο Ιορδάνης έγινε η αιτία να αυτοκτονήσει η Καλλιόπη και να χαροπαλεύει η αδελφή της, η Βενετία. Ο συνταγματάρχης Δενδρινός, για λόγους τιμής, τον ζήτησε σε μονομαχία.
«Ο Ιορδάνης ποτέ δεν θέλησε να παντρευτεί. Του το επέβαλε η Κυβέλη. Για εκείνον ο έρωτας είναι κάτι απλό, αυτονόητο. Είναι ο bon viveur της εποχής και τον καταλαβαίνω με έναν τρόπο. Θέλει να ζήσει ακόμη κι αν οι επιλογές του ενέχουν τον κίνδυνο της παρανομίας ή φαίνονται ανήθικες. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν είπε στην Καλλιόπη ότι θέλει να την παντρευτεί. Οι ηθικές αρχές της εποχής τον εγκλωβίζουν».
Ευτυχώς, η Βενετία ήρθε και τη γλίτωσε. Μάλλον θα χρειαστεί να ξεφύγει πολλές φορές από του χάρου τα δόντια.
«Ετσι φαίνεται. Δεν μπορώ να αποκαλύψω όλες τις στιγμές που θα φτάσει κοντά στον θάνατο, αλλά με αυτόν τον τύπο δεν γίνεται αλλιώς, αφού είναι ριψοκίνδυνος. Είναι σαν να τον αποζητάει. Αν δεν είναι κάτι επικίνδυνο γι’ αυτόν, δεν έχει νόημα».
Εχει, όμως, πολύ καλή σχέση με την αδελφή του, την Αλίκη.
Δείτε επίσης: Ο Τιμωρός: Αποκλειστικό – Δυο νέοι έρωτες κι ένας φόνος!
«Δείχνει κατανόηση ο ένας στον άλλον, και μεταξύ τους υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον και αδελφική αγάπη, αν και είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες. Η Αλίκη είναι ρομαντική ψυχή και δεν είναι από τους ανθρώπους που βολεύονται. Εν αντιθέσει με τη Σοφία, τη μεγαλύτερη αδελφή του, που του θυμίζει τη μητέρα του, οπότε η σχέση τους δεν είναι καθόλου ζηλευτή».
Ο Ιορδάνης ξέρει ότι η Αλίκη δεν είναι ερωτευμένη με τον Ρήγα. Θα κάνει κάτι γι’ αυτό;
«Το ξέρει και προσπαθεί να τη βγάλει από αυτήν τη δύσκολη θέση που έχει περιέλθει, να την ξυπνήσει και να την κάνει να ακολουθήσει την καρδιά της».
Θα μάθει ότι είναι ο Πέτρος ο εκλεκτός της καρδιάς της;
«Πολύ αργότερα, αφού θα έχει τελειώσει με τα δικά του μπλεξίματα. Εκεί, αρχίζει να το αντιλαμβάνεται, γιατί ο Ιορδάνης είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι στον κόσμο του, αλλά είναι επίσης ένας άνθρωπος που παρατηρεί βλέμματα, κινήσεις, ανάσες…».
Ποια στάση θα κρατήσει σε αυτήν τη σχέση;
«Επειδή έχει μεγαλώσει σε έναν τεράστιο πλούτο, δεν ασχολείται με την οικονομική κατάσταση των όσων εμπλέκεται ο ίδιος συναισθηματικά. Κυκλοφορεί ανάμεσα στους φτωχούς και τους συναναστρέφεται. Η σχέση του με τον Πέτρο θα αναπτυχθεί και με έναν τρόπο θα γίνουν φίλοι. Οταν, όμως, χρειαστεί θα παίξει τον ρόλο του αφεντικού. Είναι ένα χαρτί που το χρησιμοποιεί ανάλογα την περίσταση. Τουλάχιστον είναι ειλικρινής. Οταν, ωστόσο, παραστεί ανάγκη, ο Ιορδάνης τον αναζητάει και παραδόξως εκείνος ανταποκρίνεται».
Και τώρα που ο Ρήγας είναι φυλακή, γίνεται διευθυντής του ξενοδοχείου. Πώς θα το πάρουν η Σοφία και ο Αλέξανδρος;
«Ο Αλέξανδρος είναι βοηθός. Ο Ιορδάνης δεν θα λειτουργήσει με έναν τρόπο έξω από την προσωπικότητά του. Δεν θα γίνει ένας καθωσπρέπει διευθυντής. Με τον τρόπο του κοιτάει να μειώσει τα έξοδα, θα κάνει κάποιες παράνομες συμφωνίες με τον Βλάσση, για να φέρει παράνομο ποτά στο ξενοδοχείο, και φυσικά μπλέκει και πάλι, καθώς δρα παρορμητικά».
Θα βρεθεί να τον συγκινήσει κι εκείνον μια κοπέλα;
«Ναι, θα γίνει αυτό και θα είναι πολύ δύσκολη συνθήκη γι’ αυτόν, γιατί θα την πατήσει άσχημα και η περίπτωση αυτή της γυναίκας δεν είναι εύκολη. Είναι κι αυτή ιδιόρρυθμη».
Ο Ρήγας θα ξαναπάρει τη θέση του;
«Θα τη διεκδικήσει, έχοντας πολύ δυνατά χαρτιά για να το κάνει».
Θα γίνουν κι άλλοι φόνοι;
«Ναι, θα ξαναχτυπήσει ο δολοφόνος και κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί ποιος είναι. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τον έχουμε δει. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης».
Εκτός, όμως, από τη σειρά, θα μπορούμε να σας απολαύσουμε και στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής, με την παράσταση «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί», που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
«Πρόκειται για τη σαρωτική κωμωδία του Τομ Στόπαρντ, ενός εξαιρετικού συγγραφέα που έχει γράψει ένα διαμάντι. Είναι μια γλυκόπικρη τραγική φάρσα για τους αντιήρωες του περιθωρίου της ξακουστής τραγωδίας του Αμλετ, που τα βάζουν με τα μεγαθήρια της ιστορίας και καταλήγουν να έχουν ένα ένδοξο-άδοξο τέλος. Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν, παλιοί συμφοιτητές του Αμλετ, καλούνται από τον βασιλιά Κλαύδιο στο παλάτι με σκοπό να παρασύρουν τον μελαγχολικό πρίγκιπα σε διασκεδάσεις, ώστε να μάθουν επιτέλους ποιο είναι αυτό το σκοτεινό μυστικό που βασανίζει την ψυχή του. Στη διάρκεια της αποστολής τους, οι δύο αθώοι αυλικοί συνοδεύουν τον Αμλετ στην Αγγλία και μεταφέρουν μαζί τους ένα κλειστό γράμμα, στο οποίο δίνεται η διαταγή για την άμεση εκτέλεσή του. Ο Αμλετ αντικαθιστά το γράμμα με ένα άλλο, ζητώντας από τον Αγγλο βασιλιά τη δική τους εκτέλεση. Εγώ έχω τον ρόλο του Αλμετ, που έχει χάσει τον πατέρα του και για όλα φταίει η μητέρα. Να μια σύνδεση με τον Ιορδάνη».
Ποιοι είστε επί σκηνής;
«Τους ομώνυμους ρόλους παίζουν ο Βασίλης Ανδρέου και ο Νίκος Καρδώνης και ο υπόλοιπος θίασος, εκτός από τον υποφαινόμενο, αποτελείται από τους Πάρη Αλεξανδρόπουλο, Βασίλη Ζαφειρόπουλο, Φοίβο Μαρκιανό, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σαββίδου, Στράτο Σωπύλης και Αρη Τρουπάκη».
">
">
">
">
">
">
">