Είναι απ’ τις γυναίκες που δοκιμάστηκαν απ’ τη ζωή. Ωστόσο δεν θα το μάντευες ποτέ βλέποντας το γλυκό της χαμόγελο, ενώ κρατά αγκαλιά την μικρή Ιλιάδα. Η Μαριαλένα Ροζάκη δεν παραπονιέται για τίποτα, αντίθετα δηλώνει πως αν μπορούσε να ξαναζούσε μία περίοδο στη ζωή της, αυτή θα ήταν η εγκυμοσύνη της και ο ερχομός της κόρης της, την οποία έχει παντού μαζί της.

Σε μία εξομολόγηση από καρδιάς, αναφέρεται μεταξύ άλλων στο ρόλο της στην σειρά του Alpha, «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα», στην απώλεια του πατέρα και του αδερφού της, αλλά και τον κομβικό ρόλο που έπαιξαν οι δύο Ιλιάδες στη ζωή της (μαμά και κόρη). Μάλλον ήταν γραφτό εκείνη να ζήσει την Οδύσσεια, απ’ την οποία βγήκε πιο δυνατή.

Η εξομολόγηση της Μαριαλένας Ροζάκη

Η Μαριαλένα Ροζάκη σε παλαιότερη φωτογράφιση

Μεγάλο μερίδιο του κόσμου αναγνωρίζει μόνο αυτά που έχεις κάνει στην τηλεόραση, οπότε νομίζει πως ως ηθοποιός έχω παίξει μόνο στο Καφέ της Χαράς. Δεν είμαι μόνο η “Αρετή”.

Συμμετέχεις στην κωμωδία “Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα”. Θεωρείς ότι υπήρχε μια “κατάρα” στο συγκεκριμένο είδος τα τελευταία χρόνια και έλειψε στον κόσμο;

Όλοι μας έχουμε συναντήσει ανθρώπους που έλεγαν ότι τους λείπει μία κωμωδία, ειδικά πέρσι το χειμώνα, όταν συζητούσα για τα σίριαλ. Είναι γεγονός ότι ο κόσμος ήθελε να γελάσει λίγο.

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Έχω συνεργαστεί πολλές φορές στο θέατρο με τον Μιχάλη Ρέππα και τον Θανάση Παπαθανασίου, την τελευταία φορά ήταν στο “Φεγγάρι από χαρτί”, στο Εθνικό θέατρο, όπου μας πέτυχε ο κορονοϊός. Μαζί τους ήταν και η πρώτη μου δουλειά, σαν παιδί, στην παράσταση “Βίρα τις Άγκυρες”, που άφησε εποχή. Έχω μία καρμική σχέση μαζί τους. Όταν με πήρε ο Μιχάλης να μου προτείνει το ρόλο, ενθουσιάστηκα.

Υποδύεσαι μία ερωτευμένη Τουρκάλα συγκεκριμένα, την Αϊσέ. Πώς σου ακούστηκε σαν concept;

Το είδα σαν μια μεγάλη πρόκληση, μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω κάτι τόσο διαφορετικό. Μου άρεσε η ιδέα, επειδή ήταν και ιδιαίτερη η συνθήκη, μιλάμε τούρκικα χωρίς να είναι… τούρκικα.

Η Μαριαλένα Ροζάκη στη σειρά «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα»
Η Μαριαλένα Ροζάκη στη σειρά «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα»

Ο περισσότερος κόσμος σε έμαθε μέσα από το ρόλο της Αρετής στο “Καφέ της Χαράς”. Με την “Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα” θες να κάνεις μία νέα αρχή;

Δεν με ενοχλεί, αλλά οπωσδήποτε χαίρομαι πολύ που κάνω και κάτι διαφορετικό. Μεγάλο μερίδιο του κόσμου αναγνωρίζει μόνο αυτά που έχεις κάνει στην τηλεόραση, οπότε νομίζει πως ως ηθοποιός έχω παίξει μόνο στο Καφέ της Χαράς, ενώ έχω ένα πολύ μεγάλο βιογραφικό στο θέατρο. Θέλω να γίνει αντιληπτό ότι δεν είμαι μόνο η “Αρετή”.

Πριν από τέσσερα χρόνια ήρθε ο κορονοϊός. Πώς σε βρήκε;

Πέρα απ’ το θέατρο με τους Ρέππα-Παπαθανασίου, συμμετείχα στο “Καφέ της Χαράς”, αλλά ο κορονοϊός μας έβαλε “φρένο”. Για μένα ήταν μία περίοδος σαν εφιάλτης, δεν είμαι από εκείνους που λένε ότι “με βοήθησε να βρω τον εαυτό μου”. Ευτυχώς πέρασε και εύχομαι ότι το αφήσαμε πίσω μας.

Τι σκέψεις περνούσαν απ’ το μυαλό σου;

Είχα αγωνία αν θα αποκτήσουμε ξανά τη ζωή μας πίσω, έτσι όπως ήταν και θεωρώ ότι ακόμα δεν έχουμε επανέλθει στο 100%.

Είδαμε να εντείνονται διάφορα φαινόμενα, όπως η ενδοοικογενειακή βία και οι γυναικοκτονίες. Πώς αντιδράς όταν ακούς για όλα αυτά;

Με προβληματίζει πολύ έντονα, ως μητέρα που μεγαλώνει κόρη μάλιστα. Νομίζω ότι η κοινωνία μας πάει απ’ το κακό στο χειρότερο, έχουμε δει τόσες δολοφονίες με άγριο τρόπο, ενώ και το σχολικό bullying έχει αγριέψει. Από τα χρόνια που πήγαινα εγώ σχολείο, μέχρι σήμερα, είναι σαν να βρισκόμαστε σε έναν άλλο κόσμο.

Αυτό σε έχει κάνει καχύποπτη με τους γύρω σου;

Η αλήθεια είναι πως όταν περνάς μεγάλα σοκ στη ζωή σου, δεν βγαίνεις ίδιος. Κάποιες φορές έχω δεύτερες σκέψεις, ενώ δεν ήμουν τέτοιος άνθρωπος. Παρόλα αυτά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη και να πιστεύω στους ανθρώπους, γιατί πιστεύω ότι θα είναι μεγάλη δυστυχία αν χάσω αυτή την εμπιστοσύνη.

Η Μαριαλένα Ροζάκη σε παλαιότερη φωτογράφιση

Με προβληματίζει πολύ έντονα η σχολική βία, ως μητέρα που μεγαλώνει κόρη μάλιστα. Από τα χρόνια που πήγαινα εγώ σχολείο, μέχρι σήμερα, είναι σαν να βρισκόμαστε σε έναν άλλο κόσμο.

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει καθημερινά μία single εργαζόμενη μητέρα;

Είναι μία δύσκολη πίστα η μονογονεϊκότητα. Όσο και να το φαντάζεσαι απ’ έξω, όταν το βιώνεις, καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν πολλές πρακτικές δυσκολίες. Παρόλα αυτά ανακαλύπτεις ότι έχεις τρομερές δυνάμεις. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένας άνθρωπος αντέχει τέτοια κούραση και αϋπνία, αλλά παράλληλα να είναι και ευτυχισμένος.

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πολύ έντονα ότι αν έπαιρνα τη ζωή μου από την αρχή θα έκανα διαφορετικά σχεδόν τα πάντα, εκτός από την απόκτηση του παιδιού μου. Δεν είναι απλά το μεγαλύτερο δώρο που μου προσέφερε η ζωή, δεν υπάρχουν λόγια να το εκφράσω. Με κάνει τρομερά ευτυχισμένη.

Τι θα άλλαζες στη ζωή σου;

Θα ήμουν περισσότερο τολμηρή σε αποφάσεις και στα ρίσκα που παίρνω. Μία φορά πήρα μία πολύ μεγάλη και τολμηρή απόφαση, να κρατήσω την κόρη μου, και η ζωή μου έδειξε ότι η τόλμη ανταμείβεται.

Όταν πήρες την απόφαση να μεγαλώσεις ένα παιδί μόνη σου, είχες δεύτερες σκέψεις;

Η μόνη αγωνία, που σου γεννιέται αυτόματα όταν γίνεσαι γονιός έτσι κι αλλιώς -πόσο μάλλον όταν είσαι μονογονέας- είναι να είσαι υγιής και δίπλα στο παιδί σου για να το στηρίζεις. Δεν είχα ποτέ τον φόβο του θανάτου ή της αρρώστιας. Τώρα έχω αγωνία να είμαι καλά για να στέκομαι δίπλα της.

Η κόρη σου πώς βιώνει τη μονογονεϊκότητα;

Αυτό που έχω μάθει είναι ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί, όπως και οι οικογένειες. Είναι ένα απ’ τα πρώτα πράγματα που μαθαίνω και στο παιδί μου μεγαλώνοντας.

Η Μαριαλένα Ροζάκη σε παλαιότερη φωτογράφιση

Αν έπαιρνα τη ζωή μου από την αρχή θα έκανα διαφορετικά σχεδόν τα πάντα, εκτός από την απόκτηση του παιδιού μου. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου προσέφερε η ζωή, δεν υπάρχουν λόγια να το εκφράσω. Με κάνει τρομερά ευτυχισμένη.

Γιατί την ονόμασες «Ιλιάδα»; Ήταν μόνο εξαιτίας της μητέρας σου και ηθοποιού, Ιλιάδας Λαμπρίδου;

Ο βασικότερος λόγος δεν ήταν η συνέχεια του ονόματος της μητέρας μου, όσο η σχέση που έχω μαζί της, που είναι πολύ δεμένη. Θεωρώ ευλογία που την έχω μητέρα και έτσι ήθελα να υπάρχει μια συνέχεια για εκείνη.

Αλήθεια, η μητέρα σου πώς ένιωσε όταν της είπες; Φαντάζομαι δεν το περίμενε…

Εννοείται πως χάρηκε, αλλά δεν θα μου έλεγε κάτι και να μην έβγαζα το όνομά της. Δεν υπήρχε καμία πίεση, ήταν καθαρά δική μου πρωτοβουλία. Ίσως σκέφτηκε ότι με επηρεάζει και το έκανα για να την ευχαριστήσω, ότι δεν το ήθελα πραγματικά, αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Σε βοηθάει στο μεγάλωμα της μικρής;

Φυσικά, και ευτυχώς. Χωρίς τη μητέρα μου δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ο πατέρας μου έχει φύγει από τη ζωή, όπως και ο ετεροθαλής αδελφός μου. “Έφυγε” όταν ήμουν έγκυος, είχε ανεύρυσμα στον εγκέφαλο και αντιμετώπιζε προβλήματα τα τελευταία χρόνια. Ήταν ένα μεγάλο σοκ, δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι συνέβη.

Ποια χαρακτηριστική ανάμνηση έχεις με τον ετεροθαλή αδερφό σου που “έφυγε”;

Σπούδασε στην Αυστραλία και έζησε αρκετά χρόνια εκεί. Όταν επέστρεψε, εγώ ήμουν στην εφηβεία και ένιωθα πολύ χαρούμενη. Το αστείο ήταν που βρισκόμασταν με άλλα πιτσιρίκια στο σχολείο και λέγαμε «Θα φωνάξω τον μπαμπά μου» κι εγώ έλεγα για τον αδερφό μου που ήταν πολύ μεγαλύτερος.

Χωρίς τη μητέρα μου δεν θα μπορούσα να μεγαλώσω την κόρη μου. Ο πατέρας μου έχει φύγει από τη ζωή, όπως και ο ετεροθαλής αδελφός μου

Ο ερχομός της Ιλιάδας αντιστάθμισε όλα αυτά;

Δεν το συζητάω, το 2021 ήταν μακράν η πιο ευτυχισμένη χρονιά της ζωής μου. Την απόκτηση του παιδιού μου δεν τη συγκρίνω με τίποτα, από την εγκυμοσύνη μέχρι τη στιγμή της γέννας και το πρώτο διάστημα μαζί της. Αν μπορούσα να ξαναζήσω ένα διάστημα της ζωής μου, αυτό θα διάλεγα.

Το κομμάτι των σχέσεων, το έχεις αφήσει λίγο πίσω, με δεδομένο ότι προτεραιότητα έχει το παιδί;

Είναι δύσκολο, δεν θα πω ψέματα. Θέλω να είμαι δίπλα στο παιδί μου, είναι δύσκολο να το αφήνω, ακριβώς επειδή είμαι μονογονέας. Η μαμά μου με βοηθάει κάποιες ώρες για να δουλέψω, αλλά δεν θέλω να το εκμεταλλεύομαι. Για να την αφήσω θα πρέπει να είναι κάτι απαραίτητο, ελάχιστες φορές έχω βγει για δική μου διασκέδαση. Θα πρέπει να περάσει μεγάλη δοκιμασία ένας άνθρωπος για να είναι μαζί μου αυτή τη στιγμή.

Αν σου πει η κόρη σου ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, τι θα απαντήσεις;

Είναι και η νονά της ηθοποιός, η Κάτια Δανδουλάκη, οπότε το έχουμε… τερματίσει. Πιο παλιά, αν μου έλεγαν ότι θα γίνω μαμά που δεν θα ήθελε να γίνει το παιδί της ηθοποιός θα απαντούσα “αποκλείεται”. Φυσικά δεν θα την αποτρέψω, θέλω να κάνει αυτό που ονειρεύεται στη ζωή της και θα είμαι δίπλα της. Παρόλα αυτά θα ήθελα αυθόρμητα να μην το διαλέξει. Είναι ένα φανταστικό επάγγελμα, που σου δίνει στιγμές φοβερής ευτυχίας, αλλά έχει και μεγάλες δυσκολίες…

Εσύ που πέρασες δυσκολίες, δεν θεωρείς ότι σε έκαναν πιο δυνατή;

Ναι, θα ήθελα να είναι δυνατή και η κόρη μου, αλλά πολλές φορές έχω κληθεί από τη ζωή να αποδείξω τη δύναμή μου και αυτό κάποιες στιγμές κουράζει. Στο τέλος της ημέρας νιώθω τυχερή και ότι μου έχουν δοθεί μεγάλα δώρα, οπότε δεν πειράζει. Ωστόσο θα προτιμούσα η κόρη μου να μην χρειαστεί να το αποδείξει τόσες φορές.

Όταν την αποχωρίζεσαι νιώθεις ενοχές;

Πάρα πολλές, δεν το διαχειρίζομαι καλά. Τώρα πηγαίνει παιδικό σταθμό και βασανίζομαι πολύ. Μου λένε οι άλλες μαμάδες “Πρέπει να την αφήσεις να κλαίει και να φύγεις”. Δεν το έχω καταφέρει ακόμα!

Την έχεις φέρει στα γυρίσματα;

Όχι ακόμα, αλλά θα γίνει σύντομα. Πρόσφατα η μητέρα μου έκανε ένα guest στο Grand Hotel και εκεί πήγαμε όλοι μαζί για να κάνει fitting.

Επειδή έχεις μητέρα ηθοποιό, ένιωσες ποτέ τη σύγκριση μαζί της;

Όχι, ίσως γιατί δεν είναι ανταγωνιστική η σχέση μας με τη μητέρα μου. Αυτό φυσικά ξεκινάει από εκείνη, που από μικρή μου έδινε όλο το χώρο που ήθελα.

Η Μαριαλένα Ροζάκη με τη μητέρα της, Ιλιάδα Λαμπρίδου
Με τη μητέρα της, Ιλιάδα Λαμπρίδου

Πολλές φορές έχω κληθεί από τη ζωή να αποδείξω τη δύναμή μου και αυτό κάποιες στιγμές κουράζει. Θα προτιμούσα η κόρη μου να μην χρειαστεί να το αποδείξει τόσες φορές.

Τώρα που έχεις γίνει μητέρα, έχεις σκεφτεί να προσφέρεις στην κόρη σου κάποια πράγματα τα οποία εσύ ενδεχομένως να μην είχες;

Δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψε κάτι, ίσως το γεγονός ότι δεν είχα αδέλφια. Θα ήθελα να της το προσφέρω, αλλά δεν μας βγήκε… Δεν ξέρω για το μέλλον, αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα έχει αδέλφια με τα οποία θα μεγαλώνουν μαζί. Κι εγώ με τον ετεροθαλή αδελφό μου είχα 14 χρόνια διαφορά, οπότε δεν μεγαλώσαμε μαζί.

Τα τελευταία χρόνια γράφεις διαλόγους για σειρές, όπως ο “Έρωτας Φυγάς”, ο “Παράδεισος των Κυριών” και φέτος το “Grand Hotel”. Λογόκρινες ποτέ τον εαυτό σου;

Κάθε αρχή και δύσκολη… Ήταν ένας κλάδος στον οποίο δεν είχα εμπειρία οπότε έκανα δεύτερες και τρίτες σκέψεις σε αυτά που έγραφα, τουλάχιστον στην αρχή. Όμως είναι ένα πολύ δημιουργικό κομμάτι, που ακόμη μαθαίνω και μου αρέσει. Ξεκίνησε στην εγκυμοσύνη, που έψαχνα έναν τρόπο να εκφραστώ και να βγάλω κάποια χρήματα από το σπίτι, αλλά μετά το αγάπησα και με γεμίζει.

Έπαιξε ρόλο η δική σου εμπλοκή στον Grand Hotel στη guest συμμετοχή της μαμάς σου;

Με το χέρι στην καρδιά, δεν είπα τίποτα, δεν νομίζω ότι θα έπαιζε ρόλο κιόλας. Ωστόσο μπορεί βλέποντάς με να θυμήθηκαν την μητέρα μου.

Η μητέρα σου είχε εκφράσει κάποιο παράπονο για την καριέρα της;

Όχι, είναι αρκετά γεμάτη. Χάρηκε πολύ που επέστρεψε στην τηλεόραση, της αρέσει η υποκριτική και γενικά είναι ένας πολύ ενεργός άνθρωπος.

Θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Ναι, θα είχε ενδιαφέρον. Παλιότερα το φοβόμουν, όχι με την έννοια της σύγκρισης, αλλά για να μην πουν ότι με έβαλε η μαμά μου κάπου. Τώρα δεν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο.

Πριν από πέντε χρόνια σίγουρα δεν περίμενες τι θα συμβεί στη ζωή σου μέχρι σήμερα. Σε άλλα πέντε χρόνια από τώρα πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου;

Ο πρώτος μου στόχος είναι να γίνω μια καλή μητέρα. Σίγουρα θα έχει παράπονα η κόρη μου από τον τρόπο που μεγάλωσε, αυτό δεν μπορεί να το αποφύγει κανένας γονιός. Ελπίζω να μην κάνω μεγάλα λάθη ή να μην έχω συμπεριφορές που θα την τραυματίσουν. Από κει και πέρα, θα ήθελα ψυχική και σωματική υγεία και να εκφράζομαι μέσα από την τέχνη μου.