Δίκη Τοπαλούδη: Ραγίζει καρδιές η μητέρα της - "Καταδικάστηκα σε αιώνιο θάνατο, αυτοί..."
Όλα όσα ανέφερε
Ραγίζει καρδιές η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη μετά την δίκη των κατηγορουμένων. Χαρακτηριστικά η ίδια ανέφερε, "Καταδικάστηκα σε αιώνιο θάνατο, αυτοί σε 8 χρόνια μπορεί να είναι στη Ρόδο".
«Η Ελένη δεν γυρνάει όποια κι αν ήταν η ποινή. Αποδόθηκε η Δικαιοσύνη που έπρεπε, με την ανώτερη των ποινών» είπε στον ΑΝΤ1 η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, τονίζοντας ότι τα ισόβια θα έπρεπε «να είναι πραγματικά ισόβια. Όσο ζουν να παραμείνουν στη φυλακή. Η τιμωρία αυτή δεν είναι αμείλικτη. Σε 8 χρόνια μπορεί να παίρνουν άδεια να πάνε στο νησί τους, στο υπέροχο νησί τους στην Ρόδο. Εμένα όμως με υποχρέωσαν σε έναν αιώνιο θάνατο. Έκαναν το σπίτι μου φυλακή και το δωμάτιο κελί μου».
Ραγίζει καρδιές η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη - Όλα όσα ανέφερε
Η μητέρα της άτυχης φοιτήτριας ανέφερε πως η ίδια είναι ικανοποιημένη, ενώ υποστήριξε την Εισαγγελέα Αριστοτελεία Δόγκα, λέγοντας, «Απέδειξε ότι είναι εισαγγελέας με μεγάλα γράμματα και δεν μπορεί να την κακολογούν. Έχει τεράστια μόρφωση και ανάστημα. Δεν μπορούν να την κακολογούν για να κερδίσουν πολιτικούς πόντους». Δείτε ωστόσο και την συγκλονιστική αποκάλυψη από τον Χάρη Ρώμα για την ταφόπλακα της!
Ανατριχιάζουν τα λόγια των δυτών που βρήκαν τη σορό της Ελένης Τοπαλούδη
Λίγες ώρες πριν το δικαστήριο ανακοινώσει την ετυμηγορία του στη δίκη για τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη, οι επαγγελματίες δύτες, Βασίλης Μαντικός και Κώστας Μπαλάφας, οι άνθρωποι που εντόπισαν και ανέσυραν από τη θαλάσσια περιοχή των Πεύκων, το σώμα της αδικοχαμένης κοπέλας, μοιράστηκαν την εμπειρία που έζησαν 18 μήνες πριν.
Σύμφωνα με όσα ανέφεραν στη «Ροδιακή», η εικόνα που αντίκρισαν, όταν εντόπισαν την Τοπαλούδη, τους σημάδεψε για πάντα. Παρακολουθώντας της εξέλιξη της δίκης όλες αυτές τις μέρες, οι άνθρωποι αυτοί, αδυνατούν να κατανοήσουν, πως είναι δυνατό οι δύο κατηγορούμενοι, να ρίχνουν ο ένας στον άλλο τις ευθύνες. Ταράζονται στη σκέψη της φρίκης που βίωσε η Ελένη και ως γονείς και οι ίδιοι, τρέμουν για «κάθε άλλη Ελένη» που μπορεί να καταλήξει νεκρή με τον ίδιο μαρτυρικό τρόπο!
«Δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψουμε όλο αυτό». Αναζητούν λέξεις μα δεν τις βρίσκουν. Και ξεσπούν, τονίζοντας πως δεν πρόκειται ποτέ να κλείσει η ανοιχτή αυτή πληγή, ακόμα και με την βαρύτατη ποινή του δικαστηρίου.
Είναι μεγάλο το ψυχικό φορτίο που κουβαλάτε εδώ και μήνες. Από τότε που εντοπίσατε το άψυχο σώμα της Ελένης Τοπαλούδη. Βλέποντας όλες αυτές τις μέρες την εξέλιξη έχει η εκδίκαση της υπόθεσης, ποια είναι αλήθεια τα συναισθήματα που σας διακατέχουν;
Νιώθουμε οργή και αγανάκτηση. Είμαστε γονείς κι εμείς. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, κι αυτό που αντικρίσαμε μας άφησε σημάδια. Ήταν πολύ σκληρό. Έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Μια κοπέλα σχεδόν 1.90 την είχαν κατακρεουργήσει.
Τι είδατε εκείνο το βράδυ;
Κοιτάξτε, από σύμπτωση είχαμε φθάσει νωρίς και συνθήκες ήταν τέτοιες που τυχαία μπορέσαμε να τη βρούμε. Αν ο καιρός την έβγαζε έξω από την αγκάλη του κόλπου, δεν θα την βρίσκαμε ποτέ. Αυτό που είδαμε όταν φθάσαμε κοντά της ήταν φριχτό. Αμέσως καταλάβαμε ότι πρόκειται για έγκλημα. Την βγάλαμε από τη θάλασσα με λύση ανάγκης, δένοντάς της, γιατί φοβηθήκαμε ότι θα την χάναμε. Όταν ο Κώστας την γύρισε ανάποδα και την είδαμε, μας κόπηκε η αναπνοή και τους δύο.
Ακούγοντας την εισαγγελέα της έδρας, τους δικαστές, του συνηγόρους τους γονείς, τι σκέπτεστε; Θα βρει γαλήνη η ψυχή της Ελένης και της κάθε Ελένης που κακοποιήθηκε δολοφονήθηκε μόλις στα 21 της χρόνια;
Όποια ποινή και να τους δώσουν, η κοπέλα δεν γυρίζει πίσω. Το σπίτι αυτό έχει κλείσει. Για τους γονείς δεν υπάρχει γιατρειά. Είναι φριχτό το έγκλημα. Όλα τα πριν και τα μετά εξοργίζουν. Δεν υπάρχουν λόγια. Δεν βρίσκονται λόγια. Όταν την εντοπίσαμε, ήταν ακόμα ζωντανή.
Αν ο χρόνος γύριζε πίσω; Τώρα, που γνωρίζετε, αν σας ζητούσαν να συνδράμετε και πάλι σε αυτή την υπόθεση, θα είχατε το κουράγιο να το κάνετε ξανά; Θα είχατε τις ψυχικές αντοχές;
Δεν τίθεται θέμα. Είμαστε επαγγελματίες. Όμως αυτό που αντικρίσαμε ήταν εξαιρετικά φριχτό. Όμως μας άφησε σημάδια όλο αυτό Για μέρες, θέλω να σας πω ότι έβγαινα στο μπαλκόνι κάθε μέρα, περιμένοντας με αγωνία το παιδί μου να επιστρέψει από το φροντιστήριο. Για να επανέλθω, έκανα καιρό.
Ήταν πολύ σκληρό. Σκεφτείτε μόνο ότι ούτε στους γονείς του παιδιού αυτού επιτράπηκε να το δουν και να το αποχαιρετήσουν. Παραμένουμε διαθέσιμοι και όπου μπορούμε να συνδράμουμε στην έρευνα και διάσωση το κάνουμε.
Πηγή: athensmagazine.gr
