Θανάσης Πολυκανδριώτης: Συγκλονιστική εξομολόγηση! "Αφιέρωσα 3,5 χρόνια για να σώσω τη ζωή της γυναίκας μου..."
Η συνέντευξη που θα συζητηθεί!
Σπάνια συγκλονιστική εξομολόγηση από το Θανάση Πολυκανδριώτη!
Ο συνθέτης μίλησε αποκλειστικά στο youweekly.gr και εξομολογήθηκε πως γνώρισε τη γυναίκα του Σμαράγδα όταν εκείνη ήταν αεροσυνοδός. Διαβάστε παρακάτω...
Δείτε ακόμη: Έλενα Αρμάο για Bo: "Κακός, άκομψος και άνανδρος..."
Ο Θανάσης Πολυκανδριώτης τη φλέρταρε ανάμεσα στους... κούκλους Ισπανούς ποδοσφαιριστές της Ρεάλ που συνταξίδευαν στην πτήση από Ρώμη.
Πως αντιμετωπίζει ακόμα και τώρα την απώλεια της;
Δείτε ακόμη: "Περάσαμε έναν εφιαλτικό χειμώνα ζώντας με δανεικά!"
Κάνατε περιουσία μετά από τόσα τραγούδια που γράψατε;
Έβγαλα χρήματα τόσα όσα για να ζω αξιοπρεπώς. Ένας οικονομολόγος μού είχε πει κάποτε ότι αν ζούσα στο εξωτερικό, με το έργο που έχω κάνει θα έπαιρνα 200 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο!
Δείτε ακόμη: Σολωμού - Μουζουράκης: Διαψεύδουν τις φήμες του χωρισμού με τον καλύτερο τρόπο!
Δουλεύατε λοιπόν για να ζείτε...
Δεν δούλεψα ποτέ για να βιοποριστώ. Ακόμη και όταν έκανα τις δύο κόρες μου και έπρεπε η γυναίκα μου η Σμαράγδα να έχει τα απαραίτητα, δούλευα, αλλά δεν είχα καμία σχέση με το χρήμα, έκανε εκείνη κουμάντο. Αφού όταν «έφυγε» τρελάθηκα, γιατί δεν ήξερα πόσα λεφτά έχω. Είχε κάνει όμως σωστή διαχείριση και τα είχε βάλει σε διάφορες τράπεζες.
Πονάει η απουσία της;
Θα πονάει πάντα η απουσία της, ήμασταν 47 χρόνια με τη γυναίκα μου, δεν πρόκειται ποτέ να επουλωθεί αυτή η πληγή. Ήταν επαγγελματίας μάνα.
Δείτε ακόμη: GNTM: "Η Σκύλλα , η Χάρυβδη και μιά Μέγκι..." - Αδιανόητο κράξιμο στην αρχηγό της... κλίκας!
Δεν ήσασταν προετοιμασμένος;
Όταν με έναν άνθρωπο, όπως η γυναίκα μου, έχεις περάσει 47 χρόνια διά πυρός και σιδήρου, έχεις γράψει τόσα τραγούδια για εκείνη, είναι τεράστιο το κενό, δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Πιστεύω βέβαια ότι η ζωή έχει συνέχεια. Αλλά δεν θα είναι το ίδιο.
Δείτε ακόμη: Αντώνης Σρόϊτερ - Ιωάννα Μπούκη: Πιο ερωτευμένοι από ποτέ σε βραδινή έξοδο!
Όταν διαγνώσθηκε με καρκίνο, πως αντιδράσατε;
Τα κορίτσια έκλαιγαν από την πρώτη μέρα. Εγώ σκέφτηκα «πάμε! Θα τη σώσω». Αφιέρωσα 3,5 χρόνια για να σώσω τη γυναίκα μου. Αυτά τα 3 χρόνια δεν έγραψα κανένα τραγούδι. Όταν «έφυγε», στις 40 ημέρες το έγραψα. Πιθανόν ήταν για εκείνη. Ήμουν φορτισμένος. Ήμουν στην Αστυπάλαια, ασυναίσθητα πήρα ένα μπουζούκι από κάποιον, άνοιξα το κινητό και άρχισα να ηχογραφώ. Σταμάτησα, ξανάρχισα. Το έστειλα να ετοιμαστεί για συμφωνική ορχήστρα και τότε πήρα τον γιατρό της και τον ρώτησα πώς να το ονομάσω. Μου λέει «Ωδή στη Σμαράγδα» Το ακούσαμε μετά με την κόρη μου τη Βιβή όταν ήμασταν στην Κύθνο, κλαίγαμε και μια κίτρινη πεταλούδα πετούσε συνέχεια δίπλα μας. Η ίδια που είχε εμφανιστεί και την ημέρα της κηδείας της.
