Δανάη Μπάρκα: Μιλά για τη viral φάρσα που έκανε στη Βίκυ Σταυροπούλου! «Ήθελα να...»
Τι αποκάλυψε η ηθοποιός;
Η Δανάη Μπάρκα μιλά για πρώτη φορά για την απόλυτη viral φάρσα που έκανε μέσα από την εκπομπή του Σάββα Πούμπουρα, στη μητέρα της, Βίκυ Σταυροπούλου εξηγώντας: «Ήθελα να πάρω το αίμα μου πίσω»!
Η αγαπημένη ηθοποιός θέλησε να κάνει μία τρομερή φάρσα στη μητέρα της, στην πρεμιέρα της εκπομπής «Best friend's fear», ωστόσο φάνηκε πως εκείνη δεν ικανοποιήθηκε και τόσο.
Έτσι, μιλώντας στην εκπομπή «Στην φωλιά των ΚουΚου», σχολίασε τα πάντα για τη φάρσα, εξηγώντας πως η μητέρα της σταμάτησε να της μιλάει:
«Έγινε ότι έγινε και δεν μου μιλούσε δυο μέρες. Δεν την λυπήθηκα. Καταρχάς είχα στο ακουστικό μου τον Σάββα Πούμπουρα, κι επειδή άκουγα ότι το διασκέδαζαν το διασκέδαζα κι εγώ. Τα είχαμε οργανώσει όλα. Περίμεναν απ’ έξω άνθρωποι, το ΕΚΑΒ, οπότε σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι θα το σώζαμε».
Βέβαια και η Βίκυ Σταυροπούλου έκανε το δικό της σχόλιο για την πολυσυζητημένη φάρσα!
Συγκίνησε η Δανάη Μπάρκα για την απώλεια που έζησε - «Κοίταξα την μαμά της η οποία αυτόματα έβαλε τα κλάματα, γονάτισα...»!
Η Δανάη Μπάρκα συγκίνησε με το κείμενο της για την απώλεια που έζησε. «Κοίταξα την μαμά της η οποία αυτόματα έβαλε τα κλάματα, γονάτισα...», είπε μεταξύ άλλων.
Η ηθοποιός με ένα μακροσκελές κείμενο θέλησε να αναφερθεί σε ένα περιστατικό που έζησε στο θέατρο και έβαλε τα κλάματα.
Συγκεκριμένα με την παρακάτω φωτογραφία έγραψε με λόγια από καρδιάς για τον παππού της που έφυγε από την ζωή:
«Ακολουθεί κατεβατό/γεγονός/σκέψη. Όπως θα έχετε καταλάβει φέτος στην παράσταση υποδύομαι μια πριγκίπισσα/μάγισσα και λόγω της δεύτερης ιδιότητας κρατάω ένα ραβδί το οποίο μαζί με το cd της παράστασης μπορούν στο τέλος να το αγοράσουν οι γονείς. Μετά από κάθε παράσταση βγαίνουμε όλοι οι ηθοποιοί έξω, προκειμένου να χαιρετήσουμε τα παιδάκια που μας είδαν. Την Κυριακή λοιπόν, με το που βγαίνω έρχεται ένα κοριτσάκι, τρέχει στην αγκαλιά μου, με σφίγγει, μου δείχνει το ραβδί που αγόρασε και με ρωτάει «είναι όντως μαγικό;» της απαντώ «ναι. Αν το πιστέψεις είναι.» Με κοιτάει χαμογελαστή και ρωτάει «δηλαδή αν ευχηθώ να γυρίσει ο παππούς μου που πέθανε θα γυρίσει; “Κοίταξα την μαμά της η οποία αυτόματα έβαλε τα κλάματα, γονάτισα να αγκαλιάσω την μικρούλα και φυσικά έβαλα κι εγώ τα κλάματα σαν γνήσιο κλαψοκόριτσο που ξέρετε ότι είμαι. Δεν ήξερα τι να πω. Ο κόσμος απλά μας κοιτούσε να κλαίμε όποτε πήρα το θάρρος και της είπα «ούτε εγώ έχω παππού πια.. δεν θα γυρίσει αλλά αν κλείσεις τα μάτια σου θα νιώσεις ότι είναι κάπου και σε προσέχει, σε προστατεύει και σε καμαρώνει» και το κοριτσάκι έφυγε, επέστρεψε σε 2 λεπτά ενώ είχα αγκαλιά ένα άλλο μου ψιθύρισε «γεια. Ευχαριστώ πολύ» και ξαναέφυγε. Σκέφτομαι αυτό το κορίτσι 2 μέρες τώρα. Ανακαλύπτω ότι έχουμε ένα κοινό που μας ένωσε έστω και για μια στιγμή-και οι δυο έχουμε ανάγκη δυο ανθρώπους που χάσαμε. Τους σκεφτόμαστε, τους αγαπάμε, τους θέλουμε πίσω. Και φυσικά συνειδητοποιώ ότι δεν το έχουμε μόνο εμείς αυτό το κοινό αλλά εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν χάσει αγαπημένους τους. Ελπίζω ο παππούς της να έχει βρει τον δικό μου τον παππού και να είδαν ότι εμείς συναντηθήκαμε και για λίγα δευτερόλεπτα νιώσαμε το ίδιο πράγμα γι αυτούς τους δυο που σίγουρα μας βλέπουν από κάπου. Καταλήγω λοιπόν για άλλη μια φορά στο -για κάποιους βαρετό ,κοινότοπο και ξεπερασμένο-συμπέρασμα ότι η αγάπη ενώνει. Σε φέρνει κοντά, σε συνδέει, σε λυτρώνει, ε κάνει να νιώθεις δυνατός. Αν αγαπάς και αν σκορπάς αγάπη, μόνο έτσι αξίζει να ζεις. Παππού μου, εσύ κι αν έδινες αγάπη. Μου λείπεις όσο δεν φαντάζεται κανείς.Η ποντίκω σου όσα παιδάκια κι αν γνωρίσει, πάντα για σένα θα μιλάει. Να αγαπάτε παιδιά. Να μοιράζεστε. Να είστε ενωμένοι. Να μεταδίδεται φως».
Πριν από λίγες ημέρες έκανε αποκάλυψη σοκ για το πιο μεγάλο αρνητικό του χαρακτήρα της...
