Συγκλονίζει η Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Όταν χάνεις τον πιο αγαπημένο άνθρωπο της ζωής σου το μόνο που...»

Συγκλονίζει η Ευδοκία Ρουμελιώτη με την εξομολόγηση της. «Όταν χάνεις τον πιο αγαπημένο άνθρωπο της ζωής σου το μόνο που οφείλεις να κάνεις είναι να σεβαστείς την επιθυμία του» είπε η ηθοποιός για τον χαμό της μητέρας της.

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη βρέθηκε καλεσμένη στα «Μεσάνυχτα» και μίλησε στην Ελεονώρα Μελέτη για τη μητέρα της, η οποία έφυγε από τη ζωή μετά από ένα ατύχημα στις σκάλες, αλλά και στη δωρεά οργάνων που ήταν επιθυμία της.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor παρασκήνιο: Ο Περπατάρης αποχώρησε εσκεμμένα από το παιχνίδι - Τι συνέβη πίσω από τις κάμερες λίγες ημέρες πριν

Η συγκλονιστική εξομολόγηση για την μητέρα της

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη αποκάλυψε πως η ίδια και ο αδερφός της έδωσαν αγώνα μέχρι να καταφέρουν να εκπληρώσουν επιθυμία της, ενώ ανέφερε πως κάποια στιγμή της είχε τηλεφωνήσει μια γυναίκα που έβλεπε με τα μάτια της μητέρας της, για να την συναντήσει, αλλά και να την ευχαριστήσει.

«Η μητέρα μου την έχασα πριν από οκτώ χρόνια. Γλίστρησε, έπεσε, χτύπησε στο κεφάλι. Έμεινε σε κώμα για τρεις ημέρες και πέθανε. Η μητέρα μου ήταν δωρήτρια οργάνων. Πρέπει να σου πω πως παρακαλάγαμε με τον αδερφό μου να βρεθεί Εντατική και να της πάρουν τα όργανα. Δεν ήθελε κανένας να ασχοληθεί με αυτό. Και αναγκάστηκα με τον αδελφό μου να κινήσουμε γη και ουρανό, για να γίνει το αυτονόητο. Δείτε τι ανέφερε και για την υιοθεσία.

Το αυτονόητο λοιπόν, έγινε πάρα πολύ δύσκολο. Για να σώσουμε τελικά από τα όργανα της μητέρας μου επτά ανθρώπους. Όταν χάνεις τον πιο αγαπημένο άνθρωπο της ζωής σου το μόνο που οφείλεις να κάνεις είναι να σεβαστείς την επιθυμία του. Δε σου λένε ποιες οικογένειες σώθηκαν με τα όργανα που κάνεις δωρεά. Με αναζήτησε εμένα κάποιος πριν από τρία χρόνια.

Από την Κύπρο με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν να επικοινωνήσω μαζί τους. Είχαν πάει εκεί τα μάτια της μητέρας μου. Πρέπει να πω πως το σκέφτηκα πάρα πολύ πριν πάρω τηλέφωνο ξανά. Το ήθελα πολύ, αλλά ο άνδρας και ο αδερφός μου το σταμάτησαν, γιατί υπάρχει μια παγίδα μήπως δεθώ συναισθηματικά. Εγώ δεν τους άκουσα και πήρα τηλέφωνο μετά από δυο εβδομάδες. Αλλά δυστυχώς είχε φύγει αυτός ο άνθρωπος από τη ζωή.

Ίσως εγώ δε μπορούσα να το διαχειριστώ αν τον συναντούσα. Ήταν πολύ περίεργο γιατί ήταν η στιγμή που λες ίσως ξαναδώ κάτι από τον άνθρωπο μου. Ίσως ήταν για καλό. Πιστεύω πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο και θέλω να βλέπω το αισιόδοξο κομμάτι όλης της ιστορίας» εξομολογήθηκε η Ευδοκία Ρουμελιώτη.