Ανατρίχιασε η Αθηνά Παππά για τον καρκίνο - «Με κρατάνε στη ζωή τα...»
Συγκλονιστικά λόγια
Στην εκπομπή «Φλερτ» βρέθηκε η Αθηνά Παππά. Μεταξύ άλλων, η ηθοποιός μίλησε για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο του μαστού, τονίζοντας πως στη ζωή την κράτησαν τα παιδιά της.
«Η αγάπη είναι βάλσαμο. Σε αυτή την ασθένεια πρέπει να έχεις καλή ψυχολογία. Είναι πολύ επίπονη και οδυνηρή ασθένεια. Επίπονη όταν κάνεις την επέμβαση και οδυνηρή γενικότερα γιατί χάνεις ένα μέρος του σώματός σου. Αυτό θέλει ψυχική δύναμη, θέλει θάρρος, γενναιότητα» είπε αρχικά.
«Δεν είμαι ήρωας. Είμαι ένας άνθρωπος που όταν το έμαθε φοβήθηκε πολύ. Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, το συνειδητοποίησα όμως ότι έτσι πρέπει να γίνει. Και από τη στιγμή που έγινε το θεώρησα ως δεδομένο και από εδώ και πέρα συνεχίζω.
Και το διαπίστωσα όλο αυτό ακόμα πιο πολύ, όταν ξύπνησα από την επέμβαση και σκέφτηκα ότι είμαι ζωντανή. Είπα ότι θα το παλέψω γιατί εγώ θέλω να δημιουργώ. Ο λόγος που θέλω να ζήσω είναι γιατί έχω δύο παιδιά, έναν πολύ καλό σύντροφο και με περιμένει μπροστά μου η δημιουργία… Είναι αυτά που με κρατάνε στη ζωή».
Να σημειώσουμε πως με την εξομολόγηση της για τον καρκίνου, συγκλόνισε και η τραγουδίστρια, Άσπα Τσίνα.
Συγκλονίζει η Αθηνά Παππά για τον καρκίνο του μαστού - «Ακρωτηριασμός, χημειοθεραπείες…»
Μία συγκλονιστική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook έκανε η ηθοποιός Αθηνά Παππά, η οποία μίλησε για την μάχη που δίνει με τον καρκίνο του μαστού και την ψυχολογία της.
Δημοσίευσε λοιπόν, μία φωτογραφία με ξυρισμένο το κεφάλι της, την οποία συνόδευσε ένα μακροσκελές κείμενο με τα λόγια της να ραγίζουν καρδιές.
Η συγκλονιστική ανάρτηση της Αθηνάς Παππά για τον καρκίνου του μαστού
«Η Ζωή είναι ωραία! »
Για μια άλλη φορά διαπιστώνω καθημερινά, πόσο ωραία είναι η ζωή , παρ όλα τα βάσανα τις στεναχώριες, τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που έχει ο καθένας μας. Και ναι, ζούμε στην εποχή μιας πανδημίας που μας βρήκε απροετοίμαστους, μας ισοπέδωσε οικονομικά και ψυχολογικά, μας κρατάει σε αβεβαιότητα άλλαξε τις συνήθειες μας και προσθέτει περισσότερο άγχος στην καθημερινότητα μας.
Ωστόσο ας μην ξεχνάμε ότι ο καρκίνος, προϋπήρχε του ιού και συνεχίζει να «θερίζει» την ανθρωπότητα παρά την εξέλιξη της επιστήμης στον τομέα αυτό.
Η ανάρτηση, αυτή αφορά κυρίως τις γυναίκες που διαγνώστηκαν, νοσούν, ή βρίσκονται σε θεραπεία για τον καρκίνο μαστού. Μέσα από αυτή, θέλω να δώσω, όσο μπορώ, ένα θετικό και αισιόδοξο μήνυμα για την αντιμετώπιση της ασθένειας να ενδυναμώσω και να εμψυχώσω με θάρρος , πίστη και δύναμη όλες μας, για όλο αυτό που περνάμε, καθημερινά.
Δεν είμαι ειδική, δεν είμαι ψυχολόγος, δεν είμαι ηρωίδα, δεν είμαι super girl –and super girls don’t cry- λέει το τραγούδι… δεν είμαι τίποτε άλλο παρά μια γυναίκα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει καθημερινά την ασθένεια, που κλαίει φοβάται πανικοβάλλεται, αλλά την ίδια στιγμή αγαπάει την ζωή , πιστεύει σε αυτή, θέλει να ζήσει, να δημιουργήσει, να υπάρχει, να αγαπά και να αγαπιέται να γελάει, να κλαίει, να γράφει, να σκηνοθετεί, να παίζει. Είμαι μια γυναίκα όπως όλες μας που της έτυχε να περνάει τώρα μια από τις πιο χειρότερες ασθένειες και να δεχτεί απανωτά ψυχολογικά σοκ –διάγνωση- ακρωτηριασμός–χημειοθεραπείες. Δεν είναι εύκολο!!! Μετά από την διάγνωση και αφού πέρασα από σαράντα κύματα, με όλους τους φόβους τις αμφιβολίες και τα διλήμματα που μπορεί να έχει κάποιος σε αυτές τις περιπτώσεις, έστρεψα τον εαυτό μου βαθιά εντός μου.
Διαπίστωσα ότι καθημερινά πέταγα μέσα μου σκουπίδια , άχρηστα πράγματα και συναισθήματα, προερχόμενα από προσωπικές η επαγγελματικές σχέσεις που με διέλυαν και με εξασθενούσαν ψυχικά και σωματικά με αποτέλεσμα να νοσήσω. Συνειδητοποιώντας τα όλα αυτά είδα ότι αν θέλω να ζήσω , οφείλω να αγαπήσω πρωτίστως τον εαυτό μου. Από την αρχή! Έτσι όπως είναι τώρα και όχι όπως ήταν πριν. Να αγαπήσω την τωρινή μου εικόνα και όχι να την αποστρέφομαι. Να την θαυμάζω και όχι να την λυπάμαι. Να μου αρέσει το άδειο μου χωρίς μαλλιά κεφάλι και να το δω σαν ευκαιρία για να δημιουργήσω εικόνες μαζί του. Να εξοικειωθώ με το τραύμα μου για να το γιατρέψω.
Είμαι ευγνώμων γι αυτό που μου συμβαίνει γιατί ήρθα πιο κοντά μου , ήρθα πιο κοντά σε αυτούς που αγαπώ. Είμαι ευγνώμων για όλα όσα μου έχει δώσει μέχρι τώρα η ζωή! Είμαι ευγνώμων γιατί δεν είμαι μόνη μου. Έχω ένα καλό σύντροφο που μου κρατάει το χέρι, που πιστεύει σε μένα και στην θέληση μου για την ζωή, που δεν με βλέπει και δεν με αντιμετωπίζει σαν ασθενή, αλλά που κυρίως με αγαπάει, βαθιά, ουσιαστικά, συνειδητά. Είμαι ευγνώμων γιατί έχω δύο αξιόλογα παιδιά που με στηρίζουν και με νοιάζονται που με γουστάρουν και με φροντίζουν ακόμα και από μακριά. ‘Οπως μ αγαπούν και με νοιάζονται τα αδέλφια μου και λίγοι από τους πολλούς φίλους μου. Πάνω απ όλα μετράει η αγάπη! Η αγάπη είναι φάρμακο, βάλσαμο για την ψυχή!
Η αγάπη και η αποδοχή από ένα δικό σου άνθρωπο, την οικογένειά σου, τα παιδιά σου, τους φίλους σου. Δεν χρειάζεσαι πολλούς ακόμα και ένας φτάνει. Αρκεί αυτός να είναι πάντα εκεί δίπλα μας, κοντά μας. Ακόμα και αν δεν έχεις κανέναν, είμαι εγώ δίπλα σου, είμαστε εμείς, είμαστε πολλές, που μπορείς να βρεις ανακούφιση, παρηγοριά, παρέα. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα, ο αέρας, το φως, η ίδια η ζωή που είναι μαζί σου και είναι εδώ ακόμα για σένα. Μην πέφτεις! Μην λυπάσαι! Να χαίρεσαι κάθε στιγμή που αναπνέεις, κάθε στιγμή που βλέπεις το φως! Η ζωή είναι ωραία! Και είναι στο χέρι μας να την ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε! Με σύμμαχους και φίλους τους γιατρούς που εμπιστεύομαι και είναι άξιοι αναφοράς οι Flessas Ioannis
Χειρουργός Μαστού @Παναγιώτης Δασκαλάκης, διευθυντής της Α Χειρουργικής του κέντρου Μαστού Έλενας Βενιζέλου ο Ογκολόγος Σπύρος Χαλικιάς
και οι πιο παλιοί μου φίλοι γιατροί@Giorgos Kiosses
ΩΡΛ και George Skarpas
Ορθοπεδικός, που με συμβούλεψαν και στέκονται δίπλα μου στις δυσκολίες!
Επίσης μεγάλο στήριγμα για όλες εμάς, και το Alma Zois
ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Παννελήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού, που προσφέρει αφιλοκερδώς διάφορες υπηρεσίες.
Photo by Vangelis Rassias»
