Ελεονώρα Μελέτη: «Με ρωτάτε γιατί δεν μιλάει κανείς και για την τηλεόραση»
Έδωσε την απάντηση
Ο καλλιτεχνικός χώρος έχει δεχτεί τη μεγαλύτερη «επίθεση» με τις καταγγελίες των τελευταίων ημερών και πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί δεν καταγγέλλουν και άτομα της τηλεόρασης. Η Ελεονώρα Μελέτη απάντησε.
Η παρουσιάστρια δέχτηκε πολλά μηνύματα στην προσωπικό της λογαριασμό που αφορούσαν τις καταγγελίες και το γεγονό3ς πως κανένας δεν μιλάει για άσχημες συμπεριφορές στον χώρο της τηλεόρασης.
«Μου στέλνετε μηνύματα και με ρωτάτε γιατί δεν μιλάει κανείς και για την τηλεόραση. Για τις «συμπεριφορές» «διαφόρων»… γυναικών και ανδρών αγαπητών προς το κοινό, εν ενεργεία, των οποίων οι συμπεριφορές αποτελούν κοινό μυστικό για όσους δουλεύουν στην tv.
Θέλω να σας βοηθήσω να καταλάβετε μόνοι σας την απάντηση. Μέχρι στιγμής όλοι χρησιμοποιούν την τηλεόραση για να στραφούν ενάντια στη μπόχα του αθλητισμού, του θεάτρου κλπ κλπ. Πιστεύετε πως είναι εύκολο στη προκειμένη η τηλεόραση να εξυπηρετήσει με τον ίδιο τρόπο μια επίθεση προς τον «εαυτό» της;» είπε η δημοσιογράφος, η οποία λίγες μέρες πριν είχε αναρτήσει ένα κείμενο για όλες τις γυναίκες που έχουν δεχτεί κακοποίηση.
Η ανάρτηση της Ελεονώρας Μελέτη
Ελεονώρα Μελέτη: «Όταν έμαθα ότι περιμένω κορίτσι, ένιωσα χαρά αλλά αμέσως μετά φόβο»
Η Ελεονώρα Μελέτη φαίνεται πως έκανε ένα ταξίδι στις αναμνήσεις και εξομολογήθηκε πως ένιωσε όταν της ανακοίνωσαν πως περιμένει κοριτσάκι.
Η γνωστή παρουσιάστρια με αφορμή ένα υπερηχογράφημα της κόρης της προχώρησε σε έναν απολογισμό, αναρτώντας μια μακροσκελή ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Η ανάρτηση της Ελεονώρας Μελέτη
«Όταν βλέποντας αυτό το υπερηχογράφημα μάς ενημέρωσαν πως περιμένουμε κορίτσι, το πρώτο πράγμα που ένιωσα ήταν χαρά κ αμέσως μετά φόβος. Δεν με ενδιέφερε ποτέ πραγματικά τι φύλο θα είναι το μωρό μου, απλά μέσα μου ένιωθα πως θα μου ήταν πιο «εύκολο» να είμαι «αγορομάνα». Ίσως γιατί είχα ανέκαθεν πολύ ανεπτυγμένη την «αρσενική» πλευρά μου κ ένα κορίτσι θα με έβγαζε από τη ζώνη ασφαλείας μου.
Πήγα που λέτε στο πατρικό μου, για ξεσκαρτάρισμα. Κ τι δε βρήκα… Ανάμεσα σε αντικείμενα 30 ετών βρήκα σημειώσεις, εκθέσεις, φωτογραφίες, ημερολόγια. Διαβάζοντας σκόρπιες σελίδες συνειδητοποίησα πως αυτά που φέρω ως ενήλικας, ( πεποιθήσεις, βιώματα, «θεματάκια» προσωπικά όπως αυτά που έχουμε όλοι) υπήρχαν από τότε. Και κάπου εδώ έρχεται η Αλεξάνδρα. Και κάπως έτσι συνειδητοποίησα τον θεραπευτικό της ρόλο.
Γιατί διαβάζοντας τις σκέψεις κ τα συναισθήματα μου όταν ήμουν 12,14,16 ετών… είδα πως δυσκολίες που είχα, ανασφάλειες κ φόβοι μαλάκωσαν , ηρέμησαν, μέσα από τη φροντίδα κ την αγάπη μου προς την Αλεξάνδρα. Σαν να «φρόντιζα» παράλληλα τη μικρή Ελεονώρα, σε όλα όσα τη δυσκόλευαν μέχρι τώρα.
Το καλύτερο όμως το έζησα πριν λίγο…Όταν συνέβη κάτι και ένιωσα για πρώτη φορά την ενσυναίσθηση που έχει η μικρή μου, κ τη φροντίδα που έσπευσε να μου χαρίσει απλόχερα εκείνη, όταν έκρινε πως τη χρειάζομαι. Και κάπως έτσι έλιωσα, προσγειώθηκα κ πάλι στον πλανήτη των σημαντικών κ αξιόλογων, κ κάπως έτσι σηκώνω το δάχτυλο ( όλοι καταλαβαίνετε ποιο) σε όλους εκείνους που το ζητάει η ψυχή τους».
