Συγκίνηση στο πλατό του Happy Day - «Αντίο Αντώνη Καλογιάννη»
«Θα σε θυμόμαστε και θα σε αγαπάμε»
Συγκίνηση επικράτησε στο πλατό του Happy Day, όταν η παρουσιάστρια Σταματίνα Τσιμτσιλή και οι συνεργάτες της, θέλησαν να πουν το δικό του «αντίο» στον Αντώνη Καλογιάννη.
Ο εμβληματικός ερμηνευτής ήταν κατάκοιτος επί σειρά ετών και προδόθηκε από την καρδιά του σκορπίζοντας θλίψη στην οικογένειά του αλλά και στο χώρο της μουσικής.
Τα συγκινητικά λόγια της Τσιμτσιλή για τον Αντώνη Καλογιάννη
«Οι σπουδαίοι καλλιτέχνες μένουν πάντα ζωντανοί μέσα από τα τραγούδια τους και νομίζω ότι αυτό το έχει καταφέρει και ο Αντώνης Καλογιάννης!
Ακούσαμε τα πιο αγαπημένα και τα πιο πολυτραγουδισμένα κομμάτια και θυμόμαστε τα παιδικά μας χρόνια που τα άκουγαν οι γονείς μας στο σπίτι και που τα ακούμε με την ίδια χαρά και έχουμε συνδέσει με ένα κομμάτι της ζωής μας και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Αντίο Αντώνη Καλογιάννη, θα σε θυμόμαστε και θα σε αγαπάμε μέσα από την σπουδαία καριέρα και πορεία σου»!
Λίγα λόγια για τον Αντώνη Καλογιάννη
Ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο το 1966. Την ίδια χρονιά, τον ανακάλυψε ο Μίκης Θεοδωράκης και δίνει τις πρώτες του συναυλίες στην τότε Σοβιετική Ένωση και, κατόπιν, στην Ελλάδα. Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967, φεύγει στο εξωτερικό με τη Μαρία Φαραντούρη και, δημιουργώντας μια λαϊκή ορχήστρα, ξεκινούν συναυλίες με καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της χούντας.
Το 1970, αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης και μαζί του θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη χώρα μας. Το 1972, ο Αντώνης Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα.
Έχει συνεργαστεί με τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Δήμος Μούτσης, Μίμης Πλέσσας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Ηλίας Ανδριόπουλος, Μάριος Τόκας κ.ά.) και ποιητές στιχουργούς (Γιάννης Ρίτσος, Γιώργος Σεφέρης, Μανώλης Αναγνωστάκης, Τ. Λειβαδίτης, Δ. Χριστοδούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλος κ.ά.), ενώ έχει βρεθεί είτε σε συναυλίες είτε σε κέντρα με τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού. Θλίψη έχει ξεσπάσει και από τον χαμό του Βασίλη Νικολαΐδη.
Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του είναι η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Άγγελου Σικελιανού, η «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη, καθώς και το «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ», το 1975.
Η δεκαετία του ’80 ξεκίνησε με έναν δίσκο (Μίμη Πλέσσα – Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς»/1980), που, μάλλον, έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία, γιατί, ουσιαστικά, με τον επόμενο δίσκο του («Τα σημερινά»/1981), ο Αντώνης Καλογιάννης έκανε τη στροφή του στο ερωτικό τραγούδι, όπου και καθιερώθηκε ως ένας, ερωτικός πλέον, τραγουδιστής, καθ’ όλη τη διάρκειά της, αλλά και την επόμενη του ’90.
Με τα χρυσά (50.000 πωλήσεις) «Σημερινά», του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Λάκη Τεάζη, ο Καλογιάννης άνοιξε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του και με ένα τραγούδι – μεγάλη επιτυχία, το «Όμορφή μου Κατερίνα», που το ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπου ο τίτλος τους παρέπεμπε σε γυναικεία ονόματα.
Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Όμορφή μου Κατερίνα», την επόμενη τριετία ακολούθησαν τρεις, διαφορετικού μεταξύ τους ύφους, δουλειές του, η συμμετοχή του στον δίσκο του Σταύρου Κουγιουμτζή («Μικραίνει ο κόσμος»/1982), όπου ερμήνευσε το εξαιρετικό ομότιτλο, τα τραγούδια του Δημήτρη Λάγιου και του Φώντα Λάδη, που ερμήνευσε στον κοινό τους δίσκο «Εδώ που γεννηθήκαμε» (1983) και η συμμετοχή του (μαζί με τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Δημήτρη Κοντολάζο, την Κατερίνα Στανίση, την Ελπίδα κ.ά.)
Στον δίσκο του Τάκη Μουσαφίρη («Ακόμα μια μέρα»/1984). Θα έλεγα ότι αυτή η τριετία αποτέλεσε το, απαραίτητο μερικές φορές, «διάλειμμα», πριν ακολουθήσουν τα «Μικρά ερωτικά», δηλαδή ο δίσκος της συνεργασίας του με τον Μάριο Τόκα.
Η συνεργασία του Αντώνη Καλογιάννη με τον Μάριο Τόκα και μάλιστα με έναν χρυσό (50.000 πωλήσεις) δίσκο («Μικρά ερωτικά»), δύο πολύ μεγάλες επιτυχίες, σε στίχους του Σαράντη Αλιβιζάτου, κι ένα συγκινητικό ερωτικό τραγούδι σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Ο Αντώνης Καλογιάννης, με τη δουλειά αυτή, εκτινάχθηκε, πλέον, ως ερωτικός τραγουδιστής με τα πασίγνωστα κι αγαπημένα «Αννούλα του χιονιά» και «Σ’ αγαπώ σαν το γέλιο του Μάη» (σε ντουέτο με τη Μαρινέλλα), αλλά ερμήνευσε και το συγκλονιστικό «Δεν κλαίω» του Γιάννη Ρίτσου.
Μετά τις μεγάλες αυτές επιτυχίες, η δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη συνεχίστηκε ώς και τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας του ’90, όπου το 1997 κυκλοφόρησε ο τελευταίος στουντιακός δίσκος του. Παρότι –πλην ενός, δύο τραγουδιών («Σαν τα περιπολικά» κ.ά.) που ακούστηκαν– δεν ξανάβγαλε τη μεγάλη επιτυχία, αξίζει να καταγράψουμε κι αυτήν τη δισκογραφία του ερωτικού ρεπερτορίου του.
Έτσι, η δεκαετία του ’80 ολοκληρώθηκε με τις προσωπικές δουλειές του «Χωρίς συνθήματα» (1986), «Ό,τι αγάπησα» (1987) & «Τι ώρα να ‘ναι»(1989). Το 1989, επίσης, συμμετείχε, μαζί με τον Γιάννη Πάριο και άλλους, στον δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου «Τα λόγια της αγάπης».
Η δεκαετία του ’90 άνοιξε με τα «Επικίνδυνα παιχνίδια» (1990) του Αλέξη Παπαδημητρίου και της Εύης Δρούτσα, για να συνεχιστεί την επόμενη χρονιά (1991) με τον δίσκο του «Σε ανύποπτο χρόνο», όπου, ανάμεσα στ’ άλλα τραγούδησε τις «Μοίρες» του Κραουνάκη και το «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια» του Νότη Μαυρουδή. Το 1992 τραγούδησε, σε μουσική Αλέξη Παπαδημητρίου, στο σίριαλ «Το 13ο κιβώτιο», ενώ το 1993 κυκλοφόρησε τον δίσκο «Αντίθετη πορεία», με τραγούδια του Βαγγέλη Κορακάκη, του Θοδωρή Παπαδόπουλου κ.ά.
