Παντελής Παντελίδης: Η σπαρακτική ανάρτηση της μητέρας του για τα 5 χρόνια του χαμού του
«Ράγισε» καρδιές...
Σήμερα, 18 Φεβρουαρίου, συμπληρώνονται 5 ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Παντελίδης Παντελίδης έχασε την ζωή του μετά από τροχαίο δυστύχημα και για αυτό η μητέρα του προχώρησε σε μια σπαρακτική ανάρτηση.
Ο θάνατος του γνωστού τραγουδιστή έχει προκαλέσει μια τεράστια πληγή που ακόμη δεν έχει κλείσει, ειδικά για την οικογένεια του, κατά της οποίας στο μεταξύ η Μίνα Αρναούτη έστειλε αγωγή, ενώ πολλοί είναι αυτοί που ακόμη αφήνουν λουλούδια στο σημείο που έγινε το δυστύχημα.
Τα αγαπημένα του πρόσωπα σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν μια πολύ δύσκολη μέρα, καθώς σαν σήμερα το 2016 τον αποχαιρέτησαν για τελευταία φορά.
Έτσι, η μητέρα του το πρωί προχώρησε σε μια συγκινητική ανάρτηση δημοσιεύοντας μια φωτογραφία του Παντελή και γράφοντας στην λεζάντα: «Δεν υπάρχει μεγάλος καλλιτέχνης αν δεν είναι πρώτα σπουδαίος άνθρωπος. Εσύ τα έχεις και τα δυο Λεβέντη μου γιαυτό είσαι Αναντικατάστατος».
Μίνα Αρναούτη: «Α ρε Παντελή! Φέτος θα κλάψω, θα πιω θα ακούσω τα τραγούδια σου, όλα!»
Η Μίνα Αρναούτη συγκίνησε για ακόμη μια φορά με μια ανάρτηση που έκανε, αφιερωμένη φυσικά στον αγαπημένο της φίλο Παντελή Παντελίδη.
Ο Παντελής κλείνει 5 χρόνια από όταν έφυγε από τη ζωή και για αυτό τον λόγο η Μίνα θέλησε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς φίλους της μερικές σκέψεις της για τον τραγουδιστή.
«Δύσκολες μέρες αυτές για μένα. Βλέπω βιντεάκια παντού και γελάω και κλαίω μαζί. Πάντα κάτι θυμίζει κάτι, μια ζακέτα που πήραμε μαζί, ένα κοστούμι που ευχόσουν να κουμπώσει, μια φωτογραφία που με καμάρι μου έδειξες για πρώτη φορά, τα παπούτσια σου που δεν μου άρεσαν, το κούρεμα που σου έλεγα ότι σου πήγαινε, τα κορίτσια που λέγανε "χειλάρες μου ματάρες μου" και με κοίταζες παιχνιδιάρικα και έλεγες ρε λες να είμαι ωραίος;
Α ρε Παντελή! Μακάρι να δούλευα ξανά σε ένα μπαρ και να ερχόσουν να κάτσεις στο πόστο μου ξανά και να σου λέω "φύγε από εδώ, πήγαινε αλλού, δεν σε θέλω εδώ, δεν κάνω ταμείο με εσένα" και να γελάς και να λες "βγες έξω να κάτσεις εδώ"!
Δεν είναι η μέρα που έφυγες θλιβερή, είναι όλες εκείνες που θυμάμαι… ότι αυτή η μέρα εγώ ήμουν πιο τυχερή από εσένα αυτό θα με πονάει όσο κι αν ακούγεται παράλογο! Φέτος θα κλάψω, θα πιω θα ακούσω τα τραγούδια σου, όλα! Ξανά και ξανά. Τόσα χρόνια μου το στερούσαν και ντρεπόμουν να μιλήσω για να μη κριθώ. Τώρα αδιαφορώ για όλα».
