Αποκλειστική συνέντευξη - καταγγελία από τον Ορφέα Παπαδόπουλο
"Σιχάθηκα τις φορές που με απέκλειαν γιατί δεν πήγαινα με τα νερά τους, γιατί δεν ευθυγραμμιζόμουν με τις ορέξεις τους"
«Μπήκε μια αχτίδα φωτός μετά τις αποκαλύψεις και αρχίζω ξανά να ονειρεύομαι»… Ο ηθοποιός και πρωταγωνιστής πολλών θεατρικών παραστάσεων αλλά και τηλεοπτικών σειρών, Ορφέας Παπαδόπουλος, με μια μακρόχρονη πορεία στον χώρο, λόγω της πανδημίας, επιλέγει παράλληλα και έναν νέο επαγγελματικό προσανατολισμό…
Ο τηλεοπτικός Άρης Μαλτέζος από τα «Κλεμμένα όνειρα» που αγαπήσαμε, μιλάει για τη νέα του επιχειρηματική προσπάθεια, ενώ βλέπει τα τσαλαπατημένα όνειρα της γενιάς του που παλεύει για να στήσει ένα καλύτερο αύριο… Μέσα από ένα δριμύ «κατηγορώ», ο Ορφέας Παπαδόπουλος, έπειτα από ένα δημόσιο ξέσπασμα που έκανε στο instagram, μιλάει πρώτη φορά στο YOU για τη δική του 15ετή εμπειρία και τις συνεργασίες του στον χώρο, βιώνοντας υποτιμήσεις, τραμπουκισμούς και εξευτελισμούς από μεγάλα ονόματα, που, όταν έκριναν ότι έπρεπε, προσπάθησαν να τον σβήσουν από τον χάρτη…
Από την Τζώρτζια Συρίχα για το περιοδικό You
Επί του παρόντος, αντί να κρατάει κάποιον ρόλο στα χέρια του, κάθεται μπροστά στον υπολογιστή του και θυμάται την τέχνη που έχει σπουδάσει -σε ώρα ανάγκης-, τη γραφιστική. Κατεβάζει ιδέες και σχεδιάζει για ένα νέο project μιας διαφημιστικής, που μόλις
ξεκινάει το παρθενικό ταξίδι της… Από τους πλέον ταλαντούχους του χώρου αλλά και καλλιτέχνης χαμηλών τόνων, ο Ορφέας Παπαδόπουλος είναι από τις ελάχιστες φορές που αποφασίζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους, γιατί τώρα πια ξεκαθαρίζει το τοπίο και κανένας δεν φοβάται να μιλήσει…
Οι αποκαλύψεις του Ορφέα Παπαδόπουλου
Υπάρχουν και άλλα ονόματα πιστεύεις που θα βγουν στη δημοσιότητα, εκτός από αυτά που βγήκαν;
Πάντα υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν πράγματα που δεν βγαίνουν στο φως. Η εποχή μας, όμως, αλλάζει και η ανάγκη για πραγματική αλλαγή ουρλιάζει… Θεωρώ, λοιπόν, πως, ναι, σκοπός είναι να τινάξουμε, αν όχι να πετάξουμε το χαλί και όχι να συνεχίσουμε να κρύβουμε πράγματα από κάτω. Ενέχει πολύ πόνο όλο αυτό το ξέπλυμα που βιώνουμε… πόνο των θυμάτων που παλεύουν με δαίμονες, προκειμένου να λυτρωθούν, πόνο των οικογενειών τους και, φυσικά, ο πόνος των παράπλευρων απωλειών των ανθρώπων των θυτών, που σε κάποιες περιπτώσεις δεν γνώριζαν. Μπορεί εγώ να μην υπέστην σεξουαλική παρενόχληση ή βιασμό, που θεωρώ πως είναι και η έσχατη μορφή βίας, όμως η υποτίμηση, οι απειλές, οι εκβιασμοί, είναι άλλες μορφές που έχω νιώσει στο πετσί μου και δεν χωράνε ούτε στην τέχνη ούτε σε κανένα επάγγελμα, με λίγα λόγια δεν χωράνε στην ψυχή κανενός ανθρώπου. Έρχεται, λοιπόν, το τέλος μιας μαύρης, σκοταδιστικής εποχής, επιτέλους, και, παρ' όλο που είναι επώδυνη αυτή η αλλαγή, πρέπει να σφίξουμε τα δόντια, να την αντέξουμε και να νιώσουμε ευγνώμονες που προετοιμάζουμε ένα καλύτερο αύριο.
Τις προάλλες, ξέσπασες στο instagram με πολύ σκληρά λόγια… Μίλησες για λομπίστες, εκλεκτούς, νταβατζήδες, δήλωσες ότι σιχάθηκες…
Δεν ήταν ξέσπασμα (δείτε εδώ την ανάρτησή του) ήταν μια συσσωρευμένη αδικία χρόνων, που οι άνθρωποι που μίλησαν άνοιξαν τον δρόμο ώστε να μπορέσω κι εγώ να μιλήσω συνειδητά. Τους ευχαριστώ. Να φωνάξω, να πω σιχάθηκα, χωρίς να φοβάμαι. Δεν κρίνω γιατί κάποιος επέλεξε κάποιον άλλον σε έναν ρόλο και όχι εμένα, το σέβομαι, όμως, ναι, σιχάθηκα τις φορές που με απέκλειαν γιατί δεν πήγαινα με τα νερά τους, γιατί δεν ευθυγραμμιζόμουν με τις ορέξεις τους… Μπορεί να μην έχω υποστεί σεξουαλική βία ή παρενόχληση, όμως, όταν μου έλεγαν «κοίτα να δεις, εγώ, εάν δεν περνάω “καλά” με τους ανθρώπους που δουλεύω, δεν μπορώ να συνεργαστώ», αντιλαμβάνεσαι ότι, εφόσον εγώ δεν ήθελα να περάσω «καλά», αλλά να κάνω τη δουλειά μου, δεν υπήρχε και η πιθανότητα να δουλέψω.
Περισσότερα στο περιοδικό You που κυκλοφορεί σήμερα σε όλα τα περίπτερα μόνο με 1,5 ευρώ
