Διακοπαναγιώτου: «Όταν έκανα παρέα με άντρες ήμουν εξώλης, όταν έκανα παρέα με γυναίκες λεσβία»
«Βρήκα την ελευθερία μου όταν τους έγραψα όλους»
Η Μαρία Διακοπαναγιώτου το μεσημέρι του Σαββάτου βρέθηκε καλεσμένη στο Dot και μέσα σε όλα μίλησε για τα χρόνια που έζησε στο χωριό της.
Η γνωστή ηθοποιός είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ έχω μεγαλώσει σε χωριό. Δεν μπορούσα να τους βρω πουθενά. Όταν έκανα παρέα με άντρες ήμουν εξώλης και προώλης, όταν έκανα παρέα με γυναίκες ήμουν λεσβία, όταν ντυνόμουν έτσι δεν τους άρεσα, όταν ντυνόμουν όπως ήθελαν να ντυθώ πάλι δεν τους άρεσα. Δεν μπορούσα να τους βρω πουθενά».
Και αμέσως μετά πρόσθεσε: «Βρήκα την ελευθερία μου όταν τους έγραψα όλους και άρχισα να διεκδικώ μέρα με τη μέρα αυτό που πραγματικά θέλω εγώ για να αισθάνομαι δυνατή και πώς υπάρχω μέσα σε ένα χώρο, με σεβασμό βέβαια πάνω απ’ όλα στον εαυτό μου και μετά στους άλλους», δήλωσε η Μαρία Διακοπαναγιώτου, η οποία πριν καιρό «εισέβαλλε» και σε μια πολύ γνωστή σειρά!
Λίγα λόγια για την Μαρία Διακοπαναγιώτου
Η Μαρία Διακοπαναγιώτου γεννήθηκε το 1981. Είναι ηθοποιός, απόφοιτη της δραματικής σχολής Ίασμος του Β.Διαμαντόπουλου ενώ έχει διατελέσει και Βοηθός Σκηνοθέτη. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα χορού, μιούζικαλ με την Εβελίνα Παπούλια αλλά και φωνητικής.
Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστή μέσα απο διαφήμιση γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, συμπρωταγωνιστώντας με τον Νίκο Ορφανό και υποδυόμενη την Τασούλα και τον Κίτσο αντίστοιχα. Μετράει αρκετές συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις ενώ στην τηλεόραση την είδαμε στο "Παρα πέντε" (2006 - 2007) να είναι μία από τις συναδέλφους της Αγγέλας στη θεατρική ομάδα που συμμετείχε, νωρίτερα στο Safe Sex ως νοσοκόμα το 2006 και τη σειρά "Δέκα λεπτά κήρυγμα" το 2002 -2003 έχοντας το ρόλο της Δανάης, συμμαθήτριας του Λεωνίδα. Το 2014, υποδήθηκε την Ντίνα, αδελφή Μυρτώς, στην κωμική σειρά του Ant1 "Ταμάμ".
Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1999, στην παράσταση "Η Μύριελ παντρεύεται" του P.J. Hogan σε σκηνοθεσία Ν. Καραγεώργου. Η Μαρία έχει ακόμα εμφανιστεί και στον κινηματογράφο, στις ταινίες "Νύφες (2004)" του Παντελή Βούλγαρη και "Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος (2005)" σε σκηνοθεσία Αντώνη Καφετζόπουλου.
