Νίκος Μπάρκουλης: «Δεν είμαι πια ο γιος του Ανδρέα Μπάρκουλη»

«Άλλο Αντρέας, άλλο Νίκος»

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Νίκος Μπάρκουλης: «Δεν είμαι πια ο γιος του Ανδρέα Μπάρκουλη»

Το πρωί της Δευτέρας, ο γιος του Ανδρέα Μπάρκουλη, Νίκος, μίλησε στη κάμερα του Πάμε Δανάη και στον Κωνσταντίνο Αρκά και προχώρησε σε μερικές ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις.

Ο Νίκος Μπάρκουλης αποκάλυψε πως μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο tik tok κατάφερε και δημιούργησε το δικό του όνομα ενώ πριν μερικές μέρες ξέσπασε για τον πατέρα του.

Οι δηλώσεις του Νίκου Μπάρκουλη

«Μέχρι τα 18 μου ένιωθα ότι πρέπει να προστατέψω το όνομά μου ό,τι και να γίνει, μέχρι που με το tik tok άρχισα να φτιάχνω ένα δικό μου όνομα. Δεν είμαι πια ο γιος του Ανδρέα Μπάρκουλη, είμαι ο Νίκος Μπάρκουλης. Άλλο Αντρέας, άλλο Νίκος.

Προφανώς και πάντα θα μου λείπει ο πατέρας μου, θα είναι κομμάτι μου. Σκέφτομαι με ό,τι με κάθε απόφαση που παίρνω πώς θα τον κάνω περήφανο. Προχωράω και λέω, θα είναι υπερήφανος γι’ αυτό που έχω κάνει; Η μάνα μου ξέρει τα πάντα για μένα, δεν της λέω ποτέ ψέματα. Είναι αυτή που με καθοδηγεί στα πάντα».

Λίγα λόγια για τον Ανδρέα Μπάρκουλη

Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου 1936. Οι γονείς Βασίλης και Μαρίκα ήταν δάσκαλοι. Σπούδασε υποκριτική και κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956 και στον κινηματογράφο το αμέσως επόμενο έτος με την ταινία Μαρία Πενταγιώτισσα. Ένα μικρό διάστημα της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι. Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του '60.

Ενδεικτικό της αίγλης του αυτής είναι το σλόγκαν: "Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!".[3] Εμφανίστηκε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, παίζοντας κυρίως δεύτερους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966), «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), «Όλγα Αγάπη μου» (1968), αλλά και κωμωδίες, όπως «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα» (1958), «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα»(1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970).

Είχε παντρευτεί τέσσερις φορές και είχε αποκτήσει τρία παιδιά: τη Βίκυ, τον Ανδρέα και τον Νικόλαο-Γεώργιο. Ζούσε με την τελευταία του σύζυγο, τη Μαρία, και τον γιο τους Νικόλα στο Νέο Ηράκλειο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Μετά από πολύμηνη παραμονή στο νοσοκομείο "Αγία Όλγα", απεβίωσε από καρδιοαναπνευστικά προβλήματα στις 23 Αυγούστου 2016, σε ηλικία 80 ετών.