Χριστίνα Τσιλιγκίρη: «Έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι μου»

«Καμαρώνω για την αδερφή μου. Εχει γεννηθεί με όγκο στο κεφάλι που της προκάλεσε 85% νοητική στέρηση»

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα
Χριστίνα Τσιλιγκίρη: «Έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι μου»

Μπορεί η πρόεδρος του ΣΕΦ να έχει 14 τατουάζ, να δείχνει τόσο εντυπωσιακή on camera και να έχει παράλληλα τέτοιο τσαγανό; Σφυρηλατημένη στη φωτιά από μικρή ηλικία, έμαθε από πρώτο χέρι τη σκληρή πλευρά της ζωής και βούτηξε στα βαθιά νερά της πολιτικής και του επιχειρείν χωρίς δεύτερες σκέψεις, φόβο και πάθος. Η Χριστίνα Τσιλιγκίρη - που ήταν άκρως εντυπωσιακή στο κόκκινο χαλί των MAD - είναι μια γυναίκα που σπάει όλα τα στερεότυπα, δείχνει έμπρακτα πως η ομορφιά δεν περιορίζεται σε τίτλους, κουστούμια και συμβάσεις, ενώ σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη ξεκινάει μαζί μας ένα ταξίδι αναμνήσεων, δράσεων και εξομολογήσεων που θα συζητηθούν...

Συναντιόμαστε στο γραφείο της στο ΣΕΦ. Εκείνη φιλόξενη, ανοίγει την πόρτα της και ένα πλατύ χαμόγελο, λίγο πριν να ανοίξει την καρδιά της. Το τηλέφωνο δεν σταματάει να χτυπάει, κόσμος ζητάει να τη συναντήσει και εκείνη με εκπληκτική μαεστρία τα ρυθμίζει όλα στο τέλος. Και δεν είναι πως ξεκίνησε τη θητεία της σε μία εύκολη περίοδο...

Από τον Γιώργο Κακογιάννη

Ακολουθεί απόσπασμα από την συνέντευξη της Χριστίνας Τσιλιγκίρη

Χριστίνα Τσιλιγκίρη ενδοοικογενειακή βία

Ανέλαβες την προεδρία του ΣΕΦ σε μια περίοδο κορονοϊού. Η πανδημία ήταν και η μεγαλύτερη πρόκληση;

Αν μου έκανες την ίδια ερώτηση τον Οκτώβριο του '19, όταν ανέλαβα, θα σου έλεγα πως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να αναλαμβάνεις τον μεγαλύτερο αθλητικό οργανισμό της χώρας σε πλήρη εγκατάλειψη - τώρα και εν μέσω πανδημίας. Νόμιζα ότι ο Θεός μού έπαιζε παιχνίδια. Φυσικά και λες «ναι», όταν η κυβέρνηση σου δείχνει εμπιστοσύνη και, επειδή είμαι υπεύθυνος άνθρωπος, δεν ήθελα να απογοητεύσω τους ανθρώπους που με πίστεψαν. Η περηφάνια είναι τεράστια, αλλά και η ευθύνη. Θεώρησα όμως πως δεν έχω αναλάβει δυσκολότερο project στη ζωή μου. Μέχρι το επόμενο (γέλια).

Είναι βαριά η λέξη «εγκατάλειψη», για ποιο λόγο τη χρησιμοποιείς;

Θα στο πω με απλά νούμερα. Το budget του ΣΕΦ είναι πέντε εκατομμύρια ευρώ, ισολογισμένα σε έσοδα και έξοδα. Τα τριάμισι εκατομμύρια πηγαίνουν σε μισθοδοσίες, το ένα εκατομμύριο πηγαίνει σε συντήρηση χώρων και με το υπόλοιπο μισό πληρώνονται οι λογαριασμοί. Από το 2014 έως το 2019, με μνημόνια και με κλειστές τράπεζες, δεν έπεσε ο προϋπολογισμός του Σταδίου, αλλά δεν γινόταν τίποτα. Τι έγιναν τόσα χρήματα; Αέρας... Το 2020 παραλάβαμε εμείς και μάλλον είμαστε... μάγοι, γιατί δεν είχαμε μισθώσεις και κάναμε το έργο μας με μόλις 250.000 ευρώ έσοδα. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις ανούσιες δαπάνες, το δύσκολο αντίστοιχα είναι να κάνεις έργο ουσίας.

Το γήπεδο θεωρείται ανδροκρατούμενος χώρος. Ένιωσες περίεργα βλέμματα του στυλ «πώς βρέθηκε αυτή εδώ»;

Πολλά χρόνια τώρα. Δυστυχώς, η κοινωνία μας «ταμπελιάζει» τον κόσμο, μόλις τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να σπάσει κάπως τα στερεότυπα. Στην αρχή της καριέρας μου ένιωθα πολύ πιο ευάλωτη, προσπάθησα να οικειοποιηθώ ένα flat ντύσιμο για να μην τραβάω την προσοχή στην εξωτερική μου εμφάνιση, αλλά σήμερα λέω «σε όποιον αρέσω, όπως είμαι». Δεν θα φορέσω παντελόνια, ούτε θα προσπαθήσω να γίνω άντρας επειδή μου το επιβάλλουν κάποια στερεότυπα. Έπειτα από συνάντηση, μου έχει πει φίλος μου για να με προστατέψει: «Μπράβο, Χριστίνα, κράτα αυτό το ανδρόγυνο στυλ, γιατί έλεγαν οι υπόλοιποι “ευτυχώς δεν είναι γυναίκα-γυναίκα, αλλιώς πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε συζήτηση μαζί της;”». Είναι λογική αυτή; Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έχει τη δική του ομορφιά και δεν με ενδιαφέρει αν είναι άντρας ή γυναίκα.

Πολλές γυναίκες, με πρώτη την ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου, καταγγέλλουν σεξουαλική παρενόχληση και βία στον εργασιακό χώρο. Σε σένα έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο;

Έχω δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση σε πολύ άσχημο βαθμό. Είμαι λίγο εναντίον στο κομμάτι της μεγάλης έκθεσης αυτού του γεγονότος και όλα χρειάζονται ένα μέτρο. Δεν μπορεί κανένα βίωμα να γίνεται ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι σε κάποιον άλλον -κι εγώ έχω περάσει πολύ άσχημες καταστάσεις ως παιδί. Τα γεγονότα αυτά, όμως, βοήθησαν πολλούς ανθρώπους και το σημαντικότερο για μένα είναι να τους δοθεί η δύναμη ώστε να μπορέσουν να μιλήσουν.

Μίλησες για άσχημες καταστάσεις στην παιδική σου ηλικία. Τι εννοείς;

Έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι μου. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 11 χρόνων και στη συνέχεια μεγαλώσαμε με τον πατέρα μου, η μητέρα μου έφυγε. Δυστυχώς, ο κόσμος περιμένει να ακούσει πως ο άντρας ήταν ενάντια σε μία γυναίκα, αλλά να ξέρετε πως αυτό είναι ένα ακόμα στερεότυπο. Έχω ζήσει βίαιες καταστάσεις και από τους δύο γονείς μου, αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε γεγονότα, γιατί δεν είναι ευχάριστα και δεν υπάρχει λόγος.

Για να μείνεις με τον πατέρα σου, έφταιξε σε κάτι η μητέρα σου;

Σε εκείνη την ηλικία θεώρησα ότι έφταιξε η μητέρα μου. Στην εφηβεία θεωρούσα ότι έφταιγε ο πατέρας μου. Θέλει χρόνο ένα παιδί για να ζυγίσει τις καταστάσεις και να καταλάβει ποιος φταίει και ποιος όχι. Μεγάλωσα με αρχές μαζί με τον πατέρα μου και την αδερφή μου, που είναι άτομο με ειδικές ανάγκες. Από την ημέρα που πέθανε ο πατέρας μου έχουμε ξανασμίξει ως οικογένεια. Μία συμβουλή, όμως, προς όλους τους γονείς που νομίζουν πως τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν. Και ακούν και θυμούνται και καταλαβαίνουν. Δεν ξεχνούν ποτέ.

Πόσο καιρό σού πήρε για να ξεπεράσεις το διαζύγιό τους;

Δεν το έχω ξεπεράσει. Έχω κάνει προσπάθειες, έχω συμβουλευτεί ειδικούς και δεν μπορώ στερεότυπα τύπου «έχει περάσει από τρελογιατρούς». Χαίρομαι που έκανα το πρώτο βήμα και συνειδητοποίησα πως χρειάζομαι βοήθεια. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι 100% οκ με το συγκεκριμένο θέμα και νομίζω πως δεν ξεπερνιέται, γιατί δεν μπορείς να αλλάξεις αυτά που έγιναν, μπορείς να αλλάξεις μόνο αυτά που θα γίνουν. Αυτό σου μαθαίνουν, να σκέφτεσαι διαφορετικά και να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου. Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν, αυτοί είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ.

Χριστίνα Τσιλιγκίρη συνέντευξη περιοδικό YOU

Ο πατέρας σου ασχολήθηκε με τα λογιστικά, τα οποία σπούδασες και εσύ.

Ναι, ήταν φοροτεχνικός με δικό του γραφείο στη Θεσσαλονίκη. Εγώ τελείωσα λογιστική και έχω κάνει δύο μεταπτυχιακά, στη διοίκηση αθλητικών εγκαταστάσεων και στη διοίκηση τουρισμού. Θεωρώ ότι η βαριά μας βιομηχανία στην Ελλάδα είναι ο τουρισμός και όπως λέω στους μαθητές που διδάσκω: «Greece is the country of pleasure, leisure and fun». Δεν είναι κακό, αρκεί να το δομήσουμε σωστά. Έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη και μ' αρέσει να ταξιδεύω, είμαι πολίτης του κόσμου, αλλά την Ελλάδα την αγαπάω. Έχουμε τέτοια φυσική ομορφιά, που αν είχαμε στρατηγικό σχεδιασμό, δεν θα είχαμε ανάγκη να παίρνουμε χρήματα από άλλους.

Ποιο ταξίδι δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Είναι δύο. Το πρώτο στη Φλωρεντία το 2014, όταν συνόδευα την ομάδα πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού. Φτάσαμε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου και το κατακτήσαμε μέσα στη Φλωρεντία απέναντι στην τοπική ομάδα. Σημειωτέον, πως είναι υπέροχη πόλη, αλλά το ιδανικό νομίζω πως ήταν ο συνδυασμούς του τοπίου, της αρχιτεκτονικής και της κατάκτησης του Κυπέλλου. Το δεύτερο ήταν στη Βαρκελώνη το 2006, που μόλις είδα την πόλη και το λιμάνι είπα πως θα μπορούσα να μείνω εκεί. Πραγματικά ήταν μια «ανεμοθύελλα» από γεύσεις, χρώματα και αρώματα.

Είσαι Ολυμπιακός από μικρή;

Το μόνο σίγουρο είναι πως γεννήθηκα αθλήτρια. Ο πατέρας μου ήταν ΠΑΟΚ και, για να του πάω κόντρα, έλεγα ότι είμαι Ολυμπιακός. Στην πορεία, όμως, επέλεξα να είμαι Ολυμπιακός και η πορεία μου ήταν με οδηγό να βρεθώ σε αυτόν τον σύλλογο. Ο αθλητισμός είναι υγεία, αγαπώ όλα τα αθλήματα και όλες τις ομάδες, όσο κι αν μου έχουν καταλογίσει διάφορα. Θεωρώ υγεία ο καθένας να υποστηρίζει μια ομάδα, όπως και ένα κόμμα. Το δεύτερο ειδικά το θεωρώ απαραίτητο.

Ειδικά οι νέες γενιές δεν ασχολούνται με την πολιτική και έχουν υψηλά ποσοστά αποχής στις εκλογές. Πώς σε βρίσκει αυτό το φαινόμενο;

Αντίθετη. Ξόδεψα πολύ χρόνο στην πολιτική μου εκστρατεία, ώστε να παρακινήσω τους νέους να ψηφίσουν. Επέλεξα να βγω στους δρόμους, να συζητάω με τον κόσμο και ειδικά με τους νέους που μου έλεγαν «δεν θα ψηφίσουμε, γιατί δεν γουστάρουμε κανέναν». «Μαζί σας», τους απαντούσα, «αλλά μην αφήνεται τους άλλους να αποφασίζουν για σας». Δικαιολογώ απόλυτα τα νέα παιδιά, γιατί τα τελευταία 6-7 χρόνια ήταν μία καταστροφή για την Ελλάδα και ζήσαμε τραγικές καταστάσεις, γεγονός που ενίσχυσε την αποστροφή. Αλλά προτιμώ να μετέχω με όποιον τρόπο μπορώ και να μου φταίνε οι επιλογές μου, όχι οι επιλογές των άλλων.

Έχεις πολλά τατουάζ, κάποτε αυτό θα ήταν απαγορευτικό για έναν πολιτικό...

Ισχύει, αλλά θα ήμουν καλύτερη πολιτικός ή καθηγήτρια πανεπιστημίου αν δεν είχα τα τατουάζ; Με την πολιτική ασχολούμαι από τη μέρα που γεννήθηκα, διαβάζω, ενημερώνομαι και συμμετέχω στα κοινά. Ούσα γενική γραμματέας στον Ολυμπιακό με 3.500 οικογένειες και παίρνοντας αποφάσεις, νομίζω ασκούσα έμμεσα πολιτική. Στην πολιτική σκηνή ήθελα να μπω με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, είναι ένας άνθρωπος που με εκφράζει απόλυτα και ήθελα να μετέχω με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτή την προσπάθεια, γιατί πραγματικά τον πιστεύω, στα δικά μου μάτια είναι τελείως διαφορετικός από τους υπόλοιπους πολιτικούς. Ένα εξάμηνο πριν από τις εκλογές έκανε περιοδεία, είδε έναν νεαρό με τατουάζ και του άρεσαν τόσο που τα έβγαζε φωτογραφίες. Εκεί σπάσαμε τον «μύθο» με τα τατουάζ. Αφού αρέσουν και στον πρωθυπουργό, τα έβγαζα φωτογραφίες τις επόμενες μέρες (γέλια).

Περισσότερα στο νέο τεύχος του You που κυκλοφορεί από σήμερα με 1,5 ευρώ