Η περιουσία του κριτή του J2us, Σταμάτη Φασουλή
Τι του ανήκει
Τον χαιρόμαστε κάθε Σάββατο στην κριτική επιτροπή του J2us. Ο Σταμάτης Φασουλής είναι Έλληνας σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στα Αμπελάκια Σαλαμίνας και μεγάλωσε στην Κυψέλη. Έχει σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν ένα από τα βασικά στελέχη του Ελεύθερου Θεάτρου και κατόπιν της Ελεύθερης Σκηνής. Έχει σκηνοθετήσει πολλές θεατρικές παραστάσεις, μεταξύ αυτών: Το τρίτο στεφάνι, Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης, Νίκη, Πλούτος, Ο θάνατος του εμποράκου, Βίρα τις άγκυρες και Αλέξης Ζορμπάς. Επίσης, έχει πολλές εμφανίσεις ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Το 2001 ξεκίνησε με δική του πρωτοβουλία η απονομή του Βραβείου Χορν. Έχει συγγράψει τρία βιβλία: Ένας ηθοποιός διημερεύει, Μια πατρίδα τάβλι και Ένα βότσαλο στη μνήμη. Επιπλέον, το 2017 ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής στο τηλεοπτικό σόου Your Face Sounds Familiar και το 2020 στο Just the 2 Of Us.
Ο Σταμάτης Φασουλής έχει εκφράσει δημοσίως τις πολιτικές του απόψεις. Έχει ασκήσει κριτική στον Αλέξη Τσίπρα, ενώ στο δημοψήφισμα του 2015 τάχθηκε υπέρ του Ναι. Αρθρογραφεί τακτικά στα "Νέα".
Τα περιουσιακά στοιχεία του Σταμάτη Φασουλή
Ο ίδιος, το 2018 είχε παραχωρήσει μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό Downtown και πέραν του ότι είχε μιλήσει ανοιχτά για τον θάνατο που τον στιγμάτισε, αναφέρθηκε και στην περιουσία του δηλώντας χαρακτηριστικά:
Αν σταματήσω να δουλεύω, εκείνο που με περιμένει είναι να ζήσω περίπου ένα χρόνο με τα υπάρχοντα. Και μετά με τη σύνταξη μου, που θα είναι περίπου 1.000 ευρώ το μήνα, για να πληρώνω τα φάρμακα μου και το τηλέφωνο μου. Δεν έχω αποταμιεύσεις στην τράπεζα. Το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο είναι ένα σπίτι 85τ.μ. και ένα αυτοκίνητο που αγόρασα το ’94, μια BMW την οποία και δεν έχω οδηγήσει ποτέ. Δεν το λέω με παράπονο, γιατί πέρασα μια υπέροχη ζωή. Έκανα αυτά που ήθελα, επένδυσα σε ταξίδια, σε φαγητά με φίλους, σε διακοπές. Οτιδήποτε θα μπορούσε να μου προσφέρει μια ευχαρίστηση που δεν έχει να κάνει με πράγματα. Βλέπω συναδέλφους που ανοίχτηκαν και δουλεύουν για να πληρώνουν τα δάνεια και δεν το αντέχω. Ευτυχώς δεν έπεσα στη λούμπα, δεν πήρα ούτε ένα δάνειο και έτσι τώρα είμαι από τους τυχερούς. Κάθε χρόνο πηγαίνω έναν μήνα στο εξωτερικό και βλέπω θέατρο και αυτό είναι ακριβό. Και έναν μήνα πηγαίνω στη Σίφνο. Αλλά αυτές είναι οι μόνες μου σπατάλες. Και όταν πηγαίνω εκεί, περνώ καλά. Και το να περνάς καλά κοστίζει.
