Ανδρέας Φουστάνος: Η άγνωστη σχέση του με την 49χρονη εικαστικό που πυροβόλησε τον πρώην της
«Όταν την γνώρισα εγώ ήταν...»
Στην κάμερα της εκπομπής Πρωινό μίλησε το πρωί της Τρίτης (16/11) ο Ανδρέας Φουστάνος, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην άγνωστη γνωριμία του με την 49χρονη εικαστικό που πριν από λίγες μέρες πυροβόλησε τον πρώην της στο Χαλάνδρι μπροστά στο παιδί τους.
Ο γνωστός πλαστικός χειρουργός δεν εξήγησε ακριβώς τι ήταν η σχέση που είχαν μεταξύ τους ενώ δεν περίμενε να ακούσει πως η 49χρονη έχει στο προφίλ της στο Facebook κοινές τους φωτογραφίες.
Η αποκάλυψη του Ανδρέα Φουστάνου για την 49χρονη εικαστικό
«Την έχω γνωρίσει την κατηγορούμενη. Ένας ευχάριστος άνθρωπος ήταν όταν την γνώρισα εγώ. Τίποτα άλλο. Άλλες εποχές. Πάνω από 15 χρόνια. Άμα γνωρίζεις έναν άνθρωπο και ξαφνικά ακούς μια τέτοια ιστορία. Έχουν δει τόσα τα μάτια μου σε αυτή τη ζωή που όλα μπορεί να συμβούν. Διήρκησε πολύ λίγο η μεταξύ μας σχέση», είπε χαρακτηριστικά ο Ανδρέας Φουστάνος.
"Ήμουν σε πλήρη ακινησία. Δε ξέρω τι έγινε" - "Έσπασε" την σιωπή της η 49χρονη εικαστικός
Την σιωπή της έσπασε για πρώτη φορά η εικαστικός που πυροβόλησε τον οφθαλμίατρο και πρώην σύζυγό της στο Χαλάνδρι, (δείτε εδώ τις εξελίξεις με την υγεία του) με τις πρώτες της δηλώσεις να παρουσιάζονται στο σημερινό (14/11) κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha.
«Καταρχήν δε του έστησα ενέδρα. Είχαμε ήδη κλείσει ραντεβού για τις 15.00 για να έβλεπα 2 λεπτά το παιδί μου μόνο. Είχα να δω το παιδί μου τουλάχιστον έναν χρόνο, έτσι αυτά τα δυο λεπτά, όχι παραπάνω. Είναι βέβαιο ότι το όπλο είναι δικό μου; Πως αποδεικνύεται αυτό; Δικό του ήταν το όπλο. Πως φτάσαμε στον πυροβολισμό; Πήγα από τις 13.30 γιατί μου λέει “θα τελειώσω από τη δουλειά μου και θα έρθω από εκεί να φέρω το παιδί να το δεις για δυο λεπτά, όχι παραπάνω”, “εντάξει” του λέω.
Πήγα από τις 13.30. Ανυπομονούσα να δω το παιδί μου. Του στέλνω μήνυμα από το κινητό μου τηλέφωνο και του γράφω ότι είμαι κάτω από το σπίτι, ήρθα νωρίτερα διότι ανυπομονώ να δω παιδί και να την αγκαλιάσω. Πράγματι ήρθαν στις 15.00. Μου λέει “κάνε λίγη υπομονή, αν μπορείς να έρθεις και νωρίτερα από τις 15.00 έλα”. Συγγνώμη, αυτό είναι στημένη ενέδρα από μέρους μου; Μέχρι εδώ; Φτάνουν το παιδί μου και αυτός στην πυλωτή. Πήγα με ανυπομονησία, ανοίγω τα χέρια, έρχεται το παιδί μου πάνω μου, την αγκαλιάζω σφιχτά.
Κατά περίεργο τρόπο, εκεί που την έχω στην αγκαλιά μου, το παιδί μου γλιστράει από την αγκαλιά μου. Εγώ κρατούσα στην τσέπη το κινητό μου τηλέφωνο και στο αριστερό μου χέρι κρατούσα το κλειδί του αυτοκινήτου. Τίποτα άλλο. Όπως σας τα λέω. Τίποτα άλλο δεν είχα πάνω μου. Το παιδί με αγκαλιάζει, γλιστρά από την αγκαλιά μου, αρπάζει το κλειδί του αυτοκινήτου μου από τα χέρια μου και τρέχει προς τα έξω. Αυτός τρέχει προς την έξω πόρτα της πολυκατοικίας, όχι μέσα, ήμασταν στην πυλωτή της πολυκατοικίας.
Εγώ πιστεύω το παιδί πήρε το κλειδί για να τρέξει να κρυφτεί στο αυτοκίνητό μου με σκοπό να την ακολουθήσω και εγώ. Για να το σκάσει απ΄αυτόν. Αυτός εκείνη την ώρα είχε μια τσάντα – δε θυμάμαι και καλά – είχε ένα μπουφάν χοντρό που φορούσε, την τσάντα του, δε ξέρω τι. Βγάζει ένα πιστόλι και λέει “γύρνα πίσω, θα πυροβολήσω τη μάνα σου. Θα σκοτώσω τη μάνα σου. Θα πυροβολήσω”.
Εκείνη την ώρα γυρνάω και τον βλέπω με ένα πιστόλι στο χέρι και ορμάω κατά πάνω του για να βγάλω το πιστόλι από τα χέρια του. Δεν το άφησε, το κράταγε με πολλή δύναμη οπότε φύγανε κάτι πυροβολισμοί δεν ξέρω δεν ξέρω, στο ταβάνι, στον τοίχο, στην πόρτα, δεν ξέρω, φύγανε. Από εκεί και πέρα προσπάθησε να στρέψει το όπλο στο σώμα μου. Πήρα το όπλο, το έστρεψα προς το μέρος του και έφυγαν πυροβολισμοί. Δε ξέρω που πήγαν, στο σώμα του;
Το παιδί είχε ήδη γυρίσει. Όταν είδα το παιδί και ξαφνικά βλέπω αυτόν με αίματα στο πρόσωπο είχα παγώσει, ήμουν σε σοκ. Ήμουν σε πλήρη ακινησία. Δε ξέρω τι έγινε. Προφανώς έπεσα κάτω λιπόθυμη. Δε ξέρω τι έγινε πραγματικά. Ήμουν σε σοκ. Είχα παγώσει. Το παιδί είχε αρπάξει το όπλο».
