Άρης Σερβετάλης: Αποχώρησε από την παράσταση "Ρινόκερος" - Τι συνέβη

Όπως έκανε γνωστό η εκπομπή Live News το απόγευμα της Δευτέρας (22/11), ο Άρης Σερβετάλης αποφάσισε να αποχωρήσει από την παράσταση «Ρινόκερος» στην οποία πρωταγωνιστούσε.

Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, ο γνωστός ηθοποιός δήλωσε πως δεν είναι σύμφωνος με τον διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους και έτσι θεώρησε πως ήταν σωστό να αποχωρήσει, μιας και πλέον όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί δεν μπορούν να εισέλθουν στα θέατρα.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor spoiler 23/4: Άντρας ξανά - Αυτός είναι ο 3ος υποψήφιος που θα βγει απόψε

Η αποφάση του Σερβετάλη να αποχωρήσει από την παράσταση Ρινόκερος

«Η προσωπική μου μάχη ήταν να κατευνάσω τα φαντάσματά μου»

Με αφορμή την δεύτερη σεζόν για την θεατρική παράσταση «Ρινόκερος» και την κινηματογραφική ταινία «Ο Άνθρωπος του Θεού» ο Άρης Σερβετάλης παραχώρησε συνέντευξη στην ΕΡΤ.

Μάλιστα, ο ίδιος αναφέρθηκε, στην βαθιά σχέση που έχει με την θρησκεία. Πριν από καιρό είχε κάνει και μια ιδιαίτερη αποκάλυψη για τις ερωτικές σκηνές σε ρόλους του.

ο Άρης Σερβετάλης σημείωσε χαρακτηριστικά πως «η προσωπική μου μάχη ήταν να κατευνάσω τα φαντάσματά μου, τους δαίμονές μου, τον εγωισμό μου, την αυταρέσκειά. Αυτό έγινε πρακτικά με πολύ κούραση. Πήγαινα ήδη στα γυρίσματα κάπως εξαντλημένος και πέρα από αυτό με την ευλογία του παππούλη μου».

«Φορώντας ακόμα και τα ράσα, αυτό είναι ένα παράδοξο και στα ψέματα που συνέβη, σου δημιουργεί κάτι το οποίο δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Σου δημιουργεί μια διαφορετική αίσθηση για το πώς τοποθέτησε σε μέσα στην κοινωνία και μέσα στον άνθρωπο.

Κάτι αλλοιώνεται, δεν εξηγείται αυτό και ίσως λόγω της συναισθηματικής φόρτισης και κάπως της οικειότητας με τον βίο του Αγίου, κάπως σαν να υπήρχε αυτή η διαθεσιμότητα. Στο Γυμνάσιο υπήρχε μια αποστροφή. Είπα, εντάξει μπορεί να υπάρχει Θεός αλλά αυτήν τη στιγμή δεν τον θέλω.

Θέλω να ζήσω, να κάνω τις «αρκούδες μου», να βιώσω το χάος. Αναζητούσα την ηδονή σε οποιαδήποτε μορφή της αλλά επειδή είναι εφήμερη με οδηγούσε σε ένα αβυσσαλέο κενό το οποίο δεν είχε πάτο και ένιωθα τρομερά αυτή τη μοναξιά, αυτό το πράγμα είναι τερατώδες δεν μπορώ να το αντέξω.

Άρχισα να μην μπορώ να στηριχτώ στον εαυτό μου. Όταν άρχισα να ζω αυτό τον πάτο, είπα δεν μπορώ άλλο και άρχισα να ζητάω βοήθεια. Και εκεί εμφανίστηκε το πρόσωπο ενός μοναχού, που έγινε αργότερα ο πνευματικός μου».