Με δάκρυα στα μάτια στο Love it ο Αλέξανδρος Παπανδρέου - «Δεν ξαναείδα τον μπαμπά μου»

«Κάθε μέρα υπάρχουν 80-100 άνθρωποι σαν και εμένα που χάνουν τους δικούς τους»

Αρθρογράφος: Νεφέλη Ντατσοπούλου
Νεφέλη Ντατσοπούλου
Youweekly Editor
Με δάκρυα στα μάτια στο Love it ο Αλέξανδρος Παπανδρέου - «Δεν ξαναείδα τον μπαμπά μου»

Ο Αλέξανδρος Παπανδρέου προχώρησε σε μία ιδιαίτερη εξομολόγηση το πρωί της Τρίτης (23/11) στην εκπομπή Love it, στην οποία μίλησε για τον ξαφνικό χαμό του πατέρα του και της θείας του από κορωνοϊό.

Την ίδια στιγμή, έκανε έκκληση στον κόσμο να εμβολιαστεί και να εμβολιάσει τους δικούς του ανθρώπους καθώς είναι όλοι εκτεθειμένοι στον ιό.

Η εξομολόγηση του Αλέξανδρου Παπανδρέου για τον χαμό του μπαμπά του και της θείας του

«Μέσα σε μία εβδομάδα έχασα τη θεία μου και τον μπαμπά μου και αυτό επειδή ήταν ανεμβολίαστοι. Όχι επειδή δεν ήθελαν. Από μία ηλικία και μετά, οι μεγάλοι άνθρωποι ξεμωραίνονται. Πρέπει να τους πάρεις από το χέρι και να τους πας να κάνουν το εμβόλιο.

Αν λυπάμαι για κάτι είναι επειδή έπρεπε να πάρω τον μπαμπά μου και τη θεία μου και να πάω να τους εμβολιάσω. Πρέπει να το κάνεις με το έτσι θέλω. Αν θες να ξαναδείς τους δικούς σου πρέπει να το κάνεις.

Κάθε μέρα υπάρχουν 80-100 άνθρωποι σαν και εμένα που χάνουν τους δικούς τους. Θέλω να πω να πείτε στους μεγάλους ανθρώπους να εμβολιαστούν. Και τα παιδιά μου τα εμβολίασα και μόλις βγει η τρίτη δόση θα πάω να την κάνω.

Μου έγραψαν ότι είμαι κομματόσκυλο επειδή έλεγα στον κόσμο να εμβολιαστεί. Εγώ τον μπαμπά μου δεν τον ξαναείδα, το μόνο που μπόρεσα να του κάνω ήταν να του πω σ' αγαπώ από το τηλέφωνο», είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξανδρος Παπανδρέου.

Η ανάρτηση του Αλέξανδρου Παπανδρέου για την απώλεια του πατέρα του

«Οι τελευταίες ημέρες ήταν ένας μαραθώνιος. Μεταφορικός πιο πολύ αλλά και κυριολεκτικός. Την Κυριακή είχα βάλει στόχο μέσα μου αν και χωρίς πολύ προπόνηση να κάνω τον μαραθώνιο κάτω από 4 ώρες. Αφιερωμένος στην θεία μου και στο πατέρα μου που ήταν στο νοσοκομείο ήθελα να τα καταφέρω και τα κατάφερα. Στον τερματισμό όταν σήκωνα τα χέρια ψηλά για την θεία μου δεν γνώριζα, ότι εκεί μαζί της, είναι και ο μπαμπάκας μου.

Το σκέφτηκα αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω. Έφυγε την ώρα που έτρεχα σαν να μου έλεγε συνέχισε να παλεύεις για την ζωή με χαμόγελο και εγώ θα είμαι εδώ ψηλά να σε καμαρώνω. Πάντα τρέχω χαμογελαστά και έτσι πάντα θα κάνω. Ο δρόμος για τον Βόλο την Δευτέρα δεν ήταν ίδιος και δεν θα είναι ποτέ ίδιος όπως ταξίδευα μαζί του από μικρό παιδί. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι ο Covid 19 είναι εδώ. Εμβολιαστείτε..τόσο απλά. Ευχαριστώ όλους μου τους καλούς φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους ξέρουν ποιοι είναι αυτοί που είναι δίπλα μου και στις χαρές και στις λύπες».