Πέτρος Ξεκούκης για Σωτήρη Μουστάκα - «Όταν έμαθε ότι είχε έξι μήνες ζωής πάγωσε»
«Το χιούμορ του δεν το έχασε ποτέ, μέχρι την τελευταία στιγμή»
Στην κάμερα της εκπομπής «Πάμε Δανάη» παραχώρησε συνέντευξη ο Πέτρος Ξεκούκης ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων για τον Πέτρο Φιλιππίδη αλλά και για τον Σωτήρη Μουστάκα που έφυγε από τη ζωή το 2007.
Οι δηλώσεις του Πέτρου Ξεκούκη
«Ήταν ένας άνθρωπος ανιδιοτελής. Όποιος άπλωνε το χέρι του δεν έφευγε αν δεν του έδινε χρήματα ο Σωτήρης. Οτιδήποτε ήθελε. Θυμάμαι την αισιοδοξία που είχε για τη ζωή.
Όταν έμαθε ότι είχε έξι μήνες ζωής πάγωσε. Δεν ήξερε κανείς τίποτα. Τον πήγαινα για χημειοθεραπείες, δεν το ήξερε κανείς. Έπαιζε στο θέατρο, τέτοια δύναμη. Το χιούμορ του δεν το έχασε ποτέ, μέχρι την τελευταία στιγμή».
Ποιος ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας;
Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Πλάτρες της επαρχίας Λεμεσού και ήταν ο νεότερος από τα επτά αδέρφια του. Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955 έως 1959, όπου μοίραζε φυλλάδια και έγραφε συνθήματα στους τοίχους.
Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Το 1954, πήγε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στη Λεμεσό, όπου και ανακάλυψε την αγάπη του για το θέατρο.[4] Μετά το τέλος της παράστασης, ο Μουστάκας πλησίασε τον Σταυρίδη, τον μιμήθηκε και απέσπασε την προσοχή του.
Στη συνέχεια του είπε πως θέλει να γίνει κι αυτός ηθοποιός και ο Σταυρίδης του είπε να έρθει στην Αθήνα και να τον βρει. Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ' ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος, και μετά από προτροπή του Σταυρίδη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου πέρασε με την δεύτερη προσπάθεια.
Τότε γνώρισε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία νυμφεύθηκε το 1973 και με την οποία απέκτησε μια κόρη, την ηθοποιό και σοπράνο Αλεξία Μουστάκα. Την ίδια περίοδο πέρασε και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Απεβίωσε τα ξημερώματα της 4ης Ιουνίου του 2007 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών στην ηλικία των 66 ετών, μετά από έκτακτη εισαγωγή λόγω ξαφνικής αδιαθεσίας που αισθάνθηκε κατά τη διάρκεια θεατρικής πρόβας. Ο λόγος του θανάτου του ήταν η λοίμωξη του αναπνευστικού ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από καρκίνο. Κηδεύτηκε στις 6 Ιουνίου του 2007 στο κοιμητήριο Χαλανδρίου δημοσία δαπάνη. Τελευταία του επιθυμία ήταν να σκεπαστεί η σορός του με την γαλανόλευκη ελληνική σημαία.[εκκρεμεί παραπομπή.
