Σασμός: «Μοίρα σκληρή και άδικη» - Το συγκινητικό "αντίο" της Χριστίνας Χειλά Φαμέλη στον Κώστα Νικούλι
Μετά τον θάνατό του στην σειρά του ALPHA
Τον φόνο του Πετρή από τα χέρια του Αστέρη παρακολουθήσαμε αυτήν την εβδομάδα στον Σασμό, μια σκηνή που προκάλεσε τεράστια συγκίνηση στο τηλεοπτικό κοινό αλλά και στους ηθοποιούς, καθώς αποχαιρέτησαν οριστικά από την σειρά τον πολύ αγαπημένο τους συνάδελφο.
Η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, η τηλεοπτική αδερφή του Κώστα Νικούλι, αποχαιρέτησε αλλά και ευχαρίστησε δημόσια τον ίδιο, δημοσιεύοντας στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια κοινή τους φωτογραφία.
«"Μοίρα σκληρή και άδικη δεν σκέφτεσαι κανένα, χωρίζεις μάνες και παιδιά κι αδέλφια αγαπημένα." @kostasnikouli σε ευχαριστώ για όλα είσαι ένας υπέροχος και σπάνιος συνεργάτης. Έχεις όλη μου την αγάπη. Εις το επανιδειν», έγραψε χαρακτηριστικά η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη στην λεζάντα της ανάρτησής της.
Το αντίο της Φαμέλη στον Νικούλι μετά τον θάνατό του στον Σασμό
Οι τηλεθεατές γκρινιάζουν για το θάνατο του Πέτρου και η Τζομπανάκη τους απάντησε καταλλήλως
Πολλές αντιδράσεις και γκρίνιες έχει προκαλέσει ο θάνατος του Πέτρου στην επιτυχημένη σειρά Σασμός, αφού ήταν από τους αγαπητούς πρωταγωνιστές. Το σενάριο τον ήθελε να πεθαίνει από τα χέρια του Αστέρη, κάτι που έκανε ακόμη τραγικό το γεγονός.
Οι τηλεθεατές λοιπόν έχουν κάνει πολλά σχόλια κάτω από την κοινή φωτογραφία του με την Μαρία Τζομπανάκη στο Instagram, γράφοντας πως δεν έπρεπε να πεθάνει και πως έκαναν μεγάλο σεναριακό λάθος. Η ηθοποιός λοιπόν δεν δίστασε να τους απαντήσει, λίγο πριν το συγκλονιστικό 26/1 επεισόδιο.
Η Μαρία Τζομπανάκη η οποία φάνηκε πως ενοχλήθηκε από τις δεκάδες αντιδράσεις απαντούσε σχεδόν σε όλους πως το σενάριο είναι βασισμένο στο βιβλίο.
Η Μαρίνα βλέπει και πάλι τη ζωή της να ρημάζει. Ο Μαθιός γυρίζει σαν σκυλί, η Καλλιόπη καταριέται για το άδικο που μπήκε ο γιος της φυλακή. Ο τρόμος όμως γυρίζει και πάλι, καθώς η Καλλιόπη φωνάζει τους δικούς της, ξαδέλφια του Αστέρη, και τους στέλνει στο σπίτι της Αργυρώς, όπου τραμπουκίζουν τις γυναίκες. Τις τρομάζουν και τις προειδοποιούν ότι θα ξαναγυρίσουν. Μετά από αυτό, η μεγάλη απόφαση θα παρθεί και μάνα και κόρη αποφασίζουν να φύγουν:
«Φεύγουμε, Αργυρούλα μου. Θα έρθει ένα ταξί να μας πάρει. Θα πάμε στην Αθήνα και μετά αλλού. Οσο πιο μακριά μπορούμε», της λέει και συμπληρώνει: «Δεν θέλω να ξέρει κανείς πού είμαστε, πού βρισκόμαστε και τι κάνουμε. Τώρα είμαστε οι δυο μας, Αργυρούλα μου, μόνες μας». Ετσι φεύγουν αφήνοντας πίσω τη γιαγιά Ειρήνη, μόνη της ή μάλλον με τον Αγγελο να την προσέχει. Ομως με τον καιρό, από τον πόνο, τη θλίψη και τη μοναξιά, αλλά και τις ενοχές, θα σβήσει σαν τα πουλάκι. Σαν τα πουλιά που μιλάει μαζί τους. Γιατί μόνο με αυτά θα μιλάει πια.
Με κάθε μυστικότητα η Μαρίνα και η Αργυρώ φεύγουν και αφήνουν πίσω τα πάντα, ζωντανούς και νεκρούς. Η μόνη έννοια και στενοχώρια της Μαρίνας είναι που αφήνει τον τάφο του Πετρή της. Που δεν μπορεί να του ανάβει ένα κερί, να του πηγαίνει λουλούδια. Αυτό μόνο την πονάει, τίποτε άλλο. Οι δύο γυναίκες εξαφανίζονται και ψάχνουν να βρουν ένα μέρος που δεν θα τους ξέρει κανείς, για να ζήσουν ήρεμα χωρίς να φοβούνται κι αν μπορέσουν από εκεί να ξαναφτιάξουν από την αρχή τη ζωή τους.
Ετσι θα βρεθούν σε έναν τόπο τόσο διαφορετικό από τον δικό τους και θα προσπαθήσουν να σταθούν στα πόδια τους. Ολα θα είναι πολύ δύσκολα. Ακόμα και οικονομικά, θα φτάσουν σχεδόν στο μηδέν. Η Μαρίνα αλλά και η Αργυρώ θα πιάσουν δουλειά, θα γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους, θα χτίσουν σιγά-σιγά μια νέα ζωή, με κόπους αλλά και αγάπη.
