Ιωάννης Αθανασόπουλος για κίνημα #metoo: «Ήρθε η ώρα της απομυθοποίησης»
«Θα μιλήσει η Δικαιοσύνη»
Το πρωί της Τετάρτης 16/02 ο Ιωάννης Αθανασόπουλος βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Ποιος είναι πρωινιάτικα». Ο γνωστός ηθοποιός μεταξύ άλλων μίλησε για τον ρόλο του στις Άγριες Μέλισσες καθώς είχε συγκλονίσει τους τηλεθεατές ενώ από την άλλη αναφέρθηκε και για το κίνημα #metoo όπου συνεχίζει να απασχολεί ιδιαίτερα.
Οι δηλώσεις του Ιωάννη Αθανασόπουλου
«Νομίζω πως αυτή η στιγμή είναι η κατάλληλη για να σωπάσουμε όλοι σχετικά με τα περιστατικά που αφορούν το #metoo. Θα μιλήσει η Δικαιοσύνη». Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί όλο αυτό είναι πολύ δύσκολο να το εμφανίσουν ξανά στη μνήμη τους..
Ακούμε πολλά και νομίζω ήρθε η ώρα της απομυθοποίησης κάποιον ανθρώπων που ήταν πρότυπα και για αυτό νομίζω είναι καλό να αφήνουμε κάποιους ανθρώπου να μιλάνε γιατί έτσι καταρρέουν πολλά πράγματα. Από την άλλη επειδή ζούμε σε μία δημοκρατική χώρα, ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει, σεβαστό το να έχεις μία αντίθετη άποψη, αλλά από την άλλη αυτή η κατάρα, το να παθαίνεις, το να βγάλεις καρκίνο, είναι ακραίο.
Αν δεν σου αρέσει κάτι, δεν ξαναμιλάς σε αυτόν τον άνθρωπο, τον διαγράφεις από τα social. Εγώ είχα μία άριστη συνεργασία με τον έναν από τους δυο κατηγορούμενους, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να σεβαστούμε τα θύματα.
Εμένα δεν μου έχει συμβεί ποτέ και επειδή είμαι πολύ παρορμητικός άνθρωπος δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Και σκέφτομαι τώρα, ένας άντρας κρατάει κάτι μέσα του, δεν τον εκμυστηρεύεται και το κρατάει μέσα του 20 χρόνια; Πολύ μεγάλο φορτίο».
«Στα έξι μου ήμουν ένα μήνα σε κώμα, ήταν πολύ μεγάλη η...» - Η σπάνια αποκάλυψη του Ιωάννη Αθανασόπουλου
Το μεσημέρι της Τετάρτης 5/1 ο Ιωάννης Αθανασόπουλος βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Στούντιο 4» όπου μίλησε για όλους και για όλα.
Πιο συγκεκριμένα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε στα έξι του χρόνια, όταν έπεσε σε κώμα για έναν ολόκληρο μήνα. Μάλιστα. πριν από λίγο καιρό αποκάλυψε πως έφυγε από τη ζωή ο σκύλος του
«Ήμουν γύρω στον έναν μήνα σε κώμα. Θυμάμαι ότι ο μπαμπάς μου ήταν τόσο στεναχωρημένος που του άσπρισαν σε χρόνο απίστευτο. Ήμουν μικρούλης, έξι ετών, θα πήγαινα Α’ Δημοτικού.
Θυμάμαι ότι με άφησε ο αδερφός μου να πάει μια βόλτα και μου είπε θα έρθω να σε πάρω και η επόμενη εικόνα που θυμάμαι είναι σε κρεβάτι νοσοκομείου να λέω στον αδερφό μου “τι κάνεις εδώ ρε βλάκα;”. Έκανα ισορροπία και έπεσα. Δεν θυμάμαι τίποτα μετά.
Κάθε χρόνο με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε έχουμε επέτειο σήμερα. Νομίζω ότι το σοκ εκείνης της στιγμής θα είναι μέσα τους για πάντα. Είναι αυτή η αγωνία… Έπεσα με το κεφάλι και είχα εσωτερική αιμορραγία. Ήταν πολύ μεγάλη βλάβη. Είχα θέματα μετά, μου πήρε κάποιο διάστημα να αναρρώσω.
Με έκανε να πιστεύω πάρα πολύ. Ξύπνησα την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου. Έχω την ίδια προσευχή από τότε. Νιώθω μια συγκίνηση κάθε φορά που πάω στην εκκλησία. Μου δίνει δύναμη αυτό. Η προσευχή είναι σαν να πηγαίνω σε ψυχολόγο…».
