Τραγικές στιγμές για πρώην παίκτρια του GNTM - Ώρες αγωνίας για τους γονείς της στην Ουκρανία
«Βάζουν σελοτέιπ για να μην τους έρθουν τα τζάμια στη μούρη»
Δεν είναι μόνο η Κάτια Ταραμπάνκο που φοβάται για την οικογένεια της στην Ουκρανία, καθώς ακόμη μια πρώην παίκτρια του GNTM έχει τα αγαπημένα της πρόσωπα στην χώρα που τις τελευταίες ώρες βομβαρδίζεται ανελέητα από την Ρωσία.
Ο λόγος για την Λία Τσουζντάν, η οποία μίλησε στην εκπομπή Super Κατερίνα για τις τραγικές στιγμές που ζει η μητέρα της με τον πατέρα της. Ενώ, όπως αποκάλυψε πως η γιαγιά της που μένει μόνη της δεν γνωρίζουν αν είναι καλά.
Οι δηλώσεις της Λίας Τσουζντάν για την οικογένεια της στην Ουκρανία
«Είναι δύσκολα, φοβάμαι και δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου. Όλη η οικογένειά μου μένει στο Χάρκοβο. Είναι εκεί όπου τα τελευταία 8 χρόνια γίνονται κινήσεις. Έχω μια γιαγιά που μένει μόνη της και δεν ξέρουμε τι κάνει.
Δεν βγαίνει κανένας από το σπίτι, είναι επικίνδυνο να κάθεσαι κοντά σε παράθυρο. Βάζουν σελοτέιπ για να μην τους έρθουν τα τζάμια στη μούρη. Υπάρχει καταφύγιο στην πολυκατοικία που μένουν αλλά δεν είναι προσαρμοσμένο.
Ποιος θα περίμενε να γίνει πόλεμος το 2022; Οι γονείς μου όταν πήραν την απόφαση να πάνε να ψωνίσουν, δεν ψώνισαν γιατί άρχισαν οι βομβαρδισμοί. Δεν μπορούν να φύγουν γιατί τους άντρες κάτω των 60 δεν τους αφήνουν να βγουν από τη χώρα» είπε.
Η τραγική ιστορία της Λίας Τσουζντάν του GNTM 3: Η καταγωγή και ο πόλεμος που βίωσε στην χώρα της
Μεγάλωσε στην Ουκρανία, με αγάπη αλλά κάποια στιγμή και με φόβο όταν ξέσπασε ο πόλεμος και τα βομβαρδιστικά περνούσαν από πάνω της όταν έκανε μάθημα. Έμαθε να είναι ανεξάρτητη, να αγαπά την μόρφωση, να δοκιμάζει την τρυφερή της φύση με τον χορό και την δυναμική της με τις πολεμικές τέχνες. 'Έμαθε ελληνικά μέσα σε δύο μήνες και είναι από τις παρουσίες που ξεχώρισαν στο φετινό GNTM.
Η Λία Τσούζνταν μιλά για πρώτη φορά για τις αντιζηλίες και όσα την εξέπληξαν όταν βγήκε από το παιχνίδι, για τον σύντροφό της και την λατρεία που έχει στους γονείς της, για τις γνώσεις της που κάποια στιγμή της στάθηκαν...εμπόδιο, για τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές των παιδικών της χρόνων αλλά και για τις περίεργες προτάσεις κάποιων θαυμαστών.
Συνεχίζει τις σπουδές της στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, ασχολείται και μετά το GNTM με αρκετά πράγματα μαζί και χαμογελά πλατιά που τώρα πια δεν την ενοχλεί τόσο πολύ που κάποια στιγμή απαρνήθηκε τα μακριά της μαλλιά λόγω διαγωνισμού. Δέχεται από την πρώτη στιγμή τα κοπλιμέντα για την σωστή χρήση των ελληνικών τα οποία τα έμαθε ταχύτατα.
Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΟΥΣΙΟΥ για το περιοδικό You
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Χάρκοβο της Ουκρανίας. Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Οι γονείς μου με μεγάλωσαν με την νοοτροπία πως θα πρέπει να διδάσκομαι από τα λάθη μου και πως όλα θα πρέπει να προσπαθώ να τα μαθαίνω με δική μου προσπάθεια. Θυμάμαι όταν ήμουν πέντε χρονών και ρώτησα ξαφνικά τον μπαμπά μου γιατί είναι μπλε ο ουρανός. Και τότε γύρισε και μου είπε “Αυτό πρέπει να το σκεφτείς εσύ από μόνη σου και να το ψάξεις” Από τότε πάντα προσπαθούσα να βρω λύσεις μόνη μου και να γίνομαι πιο ανεξάρτητη, ωρίμασα πολύ γρήγορα. Kαι κάπως έτσι άρχισα να ασχολούμαι παράλληλα με πολλά πράγματα, με ξένες γλώσσες, χορό, μποξ, προσπαθούσα να τα προλάβω όλα. Τώρα που είμαι πλέον 20 χρονών μου λείπουν όλα αυτά που έκανα ως παιδί και κάπως έτσι εξηγείται η κάπως παιδική χαζοχαρούμενη συμπεριφορά που ακόμη έχω και για την οποία πολλοί με έχουν κρίνει επειδή γελάω πολύ!
Με τι ασχολούνται επαγγελματικά οι γονείς σου;
Έχουν κατάστημα με καλλυντικά στην Ουκρανία. 'Ήμουν από μικρή στον χώρο της ομορφιάς (γέλια)
Πως ήταν η καθημερινότητά σου μεγαλώνοντας ως παιδί σε μια χώρα που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση;
Ο πόλεμος στην πατρίδα μου ξεκίνησε πολύ απότομα και για εμένα που τότε ήμουν 12 χρονών σε μια ηλικία που άρχισα να αποκτώ άποψη για όσα συνέβαιναν γύρω μου και άρχιζα να διαμορφώνω την νοοτροπία μου. Με τον πόλεμο άρχισα να καταλαβαίνω το τι έχει και τι δεν έχει σημασία στην ζωή. 'Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση, δεν ήξερα ποτέ τι θα συνέβαινε κάθε μέρα και τι θα ξημέρωνε την επομένη.
Φοβόσουν;
Δίπλα από το σχολείο μου, βρισκόταν ένα αεροδρόμιο. 'Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος κάθε φορά που πετούσε αεροπλάνο την ώρα που κάναμε μάθημα, ξαφνικά σταματούσαμε να μιλάμε, φοβόμασταν πολύ, ήταν τρομακτικό για εμάς τους μαθητές, αλλά και για τους δασκάλους μας που προσπαθούσαν να είναι ήρεμοι για να μην πάθουμε πανικό. Δεν ξέραμε ποια θα ήταν η ημέρα που θα πετούσαν ξαφνικά μια βόμβα πάνω μας ή δίπλα μας. Ευτυχώς δεν έτυχε να βομβαρδίσουν την περιοχή μας, αλλά πολύ κοντά μας στην πόλη μας υπήρχαν συμπλοκές και πυροβολισμοί. 'Έχω πολλούς γνωστούς, φίλους των γονιών μου που έχασαν ακόμη και τα παιδιά τους στον πόλεμο.
Με το παιδικό σου μυαλό καταλάβαινες τι είναι αυτό που ζούσατε και για ποιο λόγο γινόταν πόλεμος;
Δεν είχα ως παιδί ζήσει ακόμη εμπειρίες για να έχω την δυνατότητα να κρίνω να ξέρω τι είναι σωστό τι είναι λάθος. 'Ήξερα όμως ότι είναι κάτι πολύ κακό ο πόλεμος που δεν πρέπει να συμβαίνει.
