"Δυστυχώς είναι η πρώτη φορά που φέτος δεν είδα Eurovision" - Αποκλειστικές δηλώσεις της Παπαρίζου για την Αμάντα
"Δεν είναι δυνατόν..."
Υπήρχε πραγματικά σοβαρός... λόγος αυτήν τη φορά να είσαι στην αναμονή προκειμένου να κάνεις συνέντευξη διά ζώσης με την Ελληνίδα ποπ σταρ Έλενα Παπαρίζου (ούτε τηλεφωνικά, ούτε με mail), που υπομονετικά και εκείνη με τη σειρά της απαντούσε στις ερωτήσεις δημοσιογράφων, ξεχωριστά στον καθένα, για περισσότερες από 7 ώρες! Όταν, λοιπόν, γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας μιας τέτοιας (υπέροχης) συμπεριφοράς και αντιμετώπισης από τη μεριά της δεν μπορείς να μην υποκλιθείς με σεβασμό στο μέγεθος ενός καλλιτέχνη... Την εκθειάζω για την υπομονή της και εκείνη εντελώς φυσιολογικά μου απαντά:
“Στο εξωτερικό πάντα έτσι γίνεται”, ενώ καθόλη τη διάρκεια της συζήτησης δεν κοιτάζει ούτε μια στιγμή το ρολόι της... Υπάρχουν στην εποχή μας ακόμα τέτοιοι καλλιτέχνες; Κι όμως υπάρχουν και είναι παράδειγμα προς μίμηση...
Από την Τζώρτζια Συρίχα
Για τον τεράστιο ενθουσιασμό και το δυναμικό της comeback στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της περιοδείας, για την επανένωση των Antique, για τη ζωή της στην καραντίνα και τους πρωινούς περιπάτους με τον άντρα της Αντρέα Καψάλη, για τον γάμο της, για τις αγαπημένες της beauty συνήθειες, η Έλενα Παπαρίζου είναι πραγματικά ένας χείμαρρος που τα σαρώνει όλα και μια “κομάντο σταρούμπα” όπως τη βαφτίσαμε εκείνη την ώρα βλέποντάς την να μιλάει με τον γνωστό της πληθωρικό τρόπο...
Απόσπασμα από την συνέντευξη της Έλενας
Τα δυο χρόνια της πανδημίας και της καραντίνας πώς τα πέρασες;
Είχα πολύ χρόνο για τον εαυτό μου, επίσης δεν μου έλειψε η μουσική, γιατί συνεχίζαμε να κάνουμε πρόβες στο “Voice” με τα παιδιά, περνούσα μαζί τους περισσότερο χρόνο κι αυτό για μένα ήταν ευτυχία, αφού μπορούσα να τα βοηθήσω περισσότερο. Απλώς ήταν δύσκολο, εγώ προσωπικά, να δημιουργήσω όπως άλλοτε και να κάνω πρόβες για εμφανίσεις και στούντιο. Έκανα υπομονή, όπως όλος ο κόσμος. Δεν ήμουν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία, βλέποντας, μάλιστα, αρκετούς ανθρώπους στη δική μας δουλειά να... τρώνε πολλά χαστούκια και να αλλάζουν επάγγελμα. Πολλοί άνθρωποι άλλαξαν ζωή! Οι δικοί μου μουσικοί άρχισαν να διδάσκουν! Συνάντησα έναν ηχολήπτη μου που έγινε σκηνοθέτης και έκανε τρεις ταινίες μικρού μήκους. Δεν είναι ντροπή η δουλειά.
Θα σας πω μια ιστορία που έζησα τις προάλλες. Επειδή λατρεύω τα κίτρινα αυτοκίνητα -εννοώ τους ταξιτζήδες-, γιατί μέσα στα ταξί ακούς τις πιο απίθανες ιστορίες, γνώρισα έναν ταξιτζή γεννημένο και μεγαλωμένο στην Ελλάδα, που είχε πάει στην Αμερική, αντιμετώπισε πολλές οικογενειακές δυσκολίες και γύρισε πίσω στην πατρίδα του για να δουλέψει ταξί. Μπαίνει, λοιπόν, μαζί μου μια κυρία και ακούγοντας κι εκείνη την ιστορία του του είπε: “Καλά και πώς καταντήσατε στο ταξί;”. Ήθελα εκείνη τη στιγμή ακούγοντάς την, όπως έλεγε και ο αγαπημένος μου Γιώργος Λεβέντης, να “πηδηχτώ από το παράθυρο”. Είναι κατάντια να δουλεύεις και να πηγαίνεις ψωμί στο σπίτι σου για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου; Σοκαρίστηκα με τη λέξη “κατάντια” που χρησιμοποίησε. Μια χαρά ήταν ο άνθρωπος, δούλευε και ζούσε αξιοπρεπώς...
Πρόσφατα είχαμε τη Eurovision. Θέλω να θυμηθείς το 2005 τον εαυτό σου και τα συναισθήματά σου όταν ανέβηκες στο stage...
Πολύ άγχος! Όχι ότι δεν έχω άγχος σήμερα πάνω στην σκηνή, αλλά τώρα που είμαι 40 χρόνων και όχι 23 μπορώ να το κοντρολάρω καλύτερα. Είχα πολύ πίεση χρόνου αλλά και μεγάλη χαρά, έμενα άυπνη, έφευγα από το δωμάτιο στις 8 το πρωί και γυρνούσα πίσω στις 11 το βράδι... Θυμάμαι είχα πληρώσει και τα εισιτήρια στον δάσκαλο φωνητικής μου, τον Χρήστο Λυριτζή, για να είναι δίπλα μου και του είχα βγάλει πάσο για να με συνοδεύει παντού, επειδή έδινα συνεχώς συνεντεύξεις και φθείρονταν οι φωνητικές μου χορδές. Είχα γαντζωθεί επάνω του και του ζητούσα να μου κάνει συνέχεια τοποθετήσεις. Επίσης είχα μεγάλη υποστήριξη, τότε ήταν όλοι δίπλα μου, ο Χρήστος Δάντης, η Ναταλία Γερμανού, η δισκογραφική μου και ο τότε σύντροφός μου.
Η Eurovision πώς σου φάνηκε φέτος;
Δυστυχώς είναι η πρώτη φορά που φέτος δεν είδα Eurovision, γιατί έτρεχα, και πραγματικά στενοχωρήθηκα πολύ. Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα, εγώ να μη δω Eurovision - κι όμως συνέβη! Άκουσα, όμως, το τραγούδι της Αμάντας και ήταν εξαιρετική (δείτε εδώ βίντεο από την εμφάνισή της), είναι ένα νέο ταλέντο, έχει μια γαλήνη αυτό το πλάσμα που για μένα μεταφράζεται σε δύναμη. Διαθέτει μια σπιρτάδα που περιμένεις αλλά δεν ξέρεις πότε θα κάνει αυτό το “τσαφ” και θα απογειωθεί. Η 8η θέση που πήρε ανάμεσα σε 46 χώρες δεν είναι καθόλου κακή.
Περισσότερα στο νέο τεύχος του YOU που κυκλοφορεί σήμερα, Τετάρτη 25/5, σε όλα τα περίπτερα
