Τον ''έπνιξαν'' τα χρέη - Ο Στέλιος Παρλιάρος συγκλονίζει με την οικονομική καταστροφή που υπέστη

«Το να πάω φυλακή από...»

Ελένη Μήτση
Youweekly Editor
Τον ''έπνιξαν'' τα χρέη - Ο Στέλιος Παρλιάρος συγκλονίζει με την οικονομική καταστροφή που υπέστη

Ο Στέλιος Παρλιάρος βρέθηκε καλεσμένος στην παρέα της εκπομπής ''Μέρα μεσημέρι με την Μάριον'' την Πέμπτη 2/6 και μεταξύ των δηλώσεων που έκανε μίλησε για τα δύσκολα χρόνια της ζωής του και πιο συγκεκριμένα για τις οικονομικές δυσκολίες, που αντιμετώπισε.

Ο ζαχαροπλάστης και ιδιοκτήτης καταστημάτων μπορεί να είναι πολύ πετυχημένος στο επάγγελμα του αυτό όμως δεν σημαίνει πως είχε το ταλέντο να κουμαντάρει με τον καλύτερο τρόπο τις επιχειρήσεις του. Για δέκα ολόκληρα χρόνια λοιπόν έκανε λανθασμένες κινήσεις και το αποτέλεσμα ήταν να μεσολαβήσει δικηγόρος για να τον ''ξελασπώσει'', αφού είχε χρειαστεί να να κρυφτεί στην τουαλέτα μαγαζιού του.

Οι δηλώσεις του Στέλιου Παρλιάρου για τα χρέη του

«Ήταν πάρα πολλά τα έξοδα. Τα οικονομικά ήταν λίγα για να φτιάξω το μαγαζί. Με έβγαλαν έξω τα οικονομικά. Δεν μπορούσα να τα πληρώσω και το μαγαζί δεν έβγαζε τα έξοδά του. Αναγκάστηκα να ανοίξω μαγαζιά για να παίρνω λεφτά από κάποιες συνεργασίες κι εκεί έγινε ακόμα πιο χειρότερο.

Δέκα χρόνια ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ. Βρέθηκα σε πολύ δύσκολη κατάσταση το να πάω φυλακή από τα χρέη αλλά το αντιμετώπισα γιατί είχα πολύ καλή δικηγόρο. Προσπάθησαν να μου πάρουν και την επιχείρηση αλλά τα κατάφερα» είπε ο Στέλιος Παρλιάρος.

«Παραλίγο να μπω φυλακή, κρυβόμουν στην τουαλέτα του μαγαζιού μου»

Το μεσημέρι της Τετάρτης 4/5 μέσα από την εκπομπή «Ελένη» προβλήθηκε η συνέντευξη που παραχώρησε στην κάμερα της εκπομπής ο γνωστός pastry chef, Στέλιος Παρλιάρος όπου μίλησε για όλους και για όλα. Πιο συγκεκριμένα, δεν δίστασε να αναφερθεί και για την απώλεια του αγαπημένου του πατέρα καθώς ξεκίνησε λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ως παιδί δεν αγαπούσα το διάβασμα και το σχολείο. Ο πατέρας μου ήταν φίλος μου, δεν με πίεσε ποτέ. Οφείλω στους γονείς μου ότι βρήκα τον δρόμο μου. Η μητέρα μου ήταν άγια. Ήρθα στην Αθήνα όταν ήμουν δέκα ετών. Έμενα στη νονά μου και επισκεπτόμουν την Κωνσταντινούπολη στις γιορτές.

Ο πατέρας μου ήρθε με το ζόρι στην Ελλάδα. Πέθανε από μελαγχολία στα 67 του. Ο άνθρωπος που με στήριξε, ο πατέρας μου, δεν έζησε να δει την επιτυχία μου. Κατάφερε να καταξιωθεί στον χώρο του χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν συνάντησε και δυσκολίες στην πορεία του.

Παραλίγο να μπω φυλακή λόγω χρεών προς το Δημόσιο. Κρυβόμουν στην τουαλέτα του μαγαζιού μου για να μην με συλλάβουν οι αστυνομικοί. Ήμουν τόσο κουρασμένος από τη δουλειά που κινδύνευσα να σκοτωθώ σε τροχαίο».