Oι τελευταίες κουβέντες του Δάκη λίγο πριν πεθάνει - Η συγκινητική αποκάλυψη του Μάκη Δελαπόρτα
«Έβλεπε ότι φεύγει και μου έλεγε...»
Ο Μάκης Δελαπόρτας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Love it την Τετάρτη 8/6 και μεταξύ των δηλώσεων που έκανε δε μπόρεσε να μην αναφερθεί σε έναν αγαπημένο φίλο του παρελθόντος, ο οποίος δεν είναι πια τη ζωή και τον αποχαιρέτησε με λυγμούς προ ολίγων ημερών.
Ο λόγος για τον ταλαντούχο Δάκη, ο οποίος είχε πολύ καλές σχέσεις με τον ηθοποιό και από ότι φάνηκε από τις αποκαλύψεις που έκανε του εκμυστηρεύτηκε πολλά πριν πεθάνει σιγά σιγά. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ο τρόπος, με τον οποίο μιλάει για τον εκλιπόντα, καθώς για άλλη μια φορά εκθείασε τα στοιχεία του χαρακτήρα του και το τι άνθρωπος ήταν.
Οι δηλώσεις του Μάκη Δελαπόρτα για τον Δάκη
«Ο Δάκης ήταν ένας άνθρωπος της καθημερινότητάς μου, της ζωής μου. Ήξερα τα πάντα, ήξερα πως θα φύγει και το ήξερε ότι θα φύγει. Μιλούσαμε καθημερινά. Έβλεπε ότι φεύγει, μου έλεγε ''δεν φοβάμαι το θάνατο, θα ήθελα να μην ταλαιπωρηθώ και τελικά ταλαιπωρούμαι''.
Κάποιοι τον στεναχώρησαν στο τέλος, βρέθηκαν άνθρωποι που έγραψαν ότι “έμεινε 42 κιλά, υποφέρει, είναι μόνος του, δυστυχισμένος”, όλα αυτά. Τα διάβασε αυτά και στεναχωρήθηκε πολύ», είπε αρχικά ο Μάκης Δελαπόρτας.
Ο Μάκης Δελαπόρτας πρόσθεσε επίσης: «Ήταν ένας πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος, έζησε επτά ζωές, έφηβος πάντα, δεν είχε ηλικία. Γι’ αυτό έκλαψα εγώ όταν έφυγε ο Δάκης, για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν γιατί δεν είχε ηλικία, ήταν σαν να έφευγε ένας συνομήλικος μου και ο δεύτερος γιατί ήταν ένας πάρα πολύ καλός άνθρωπος».
Οι 3 επιθυμίες του Δάκη πριν πεθάνει
Στις 31/5 φίλοι και συγγενείς είπαν στον Δάκη το τελευταίο αντίο. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, μετά από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, σκορπίζοντας το πένθος τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Ο πόνος που του προκαλούσε η αρρώστια του τον είχε λυγίσει και δεν ήθελε τα μέσα ενημέρωσης να ασχολούνται με αυτό το θέμα, γιατί, όπως έλεγε χαρακτηριστικά, δεν επιθυμούσε να στενοχωριέται ο κόσμος για εκείνον. Αυτός ήταν και ο λόγος που μόλις γύρισε σπίτι του, έπειτα από την τελευταία νοσηλεία του, ζήτησε να αλλάξει ο αριθμός του σταθερού τηλεφώνου του για να μην τον βρίσκει κανείς.
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης είχε μιλήσει στον δημοσιογράφο Νίκο Νικόλιζα δέκα ημέρες πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε το μη αναστρέψιμο της κατάστασής του. Η συνομιλία τους δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Espresso».
«Δάκη, καλησπέρα, πώς τα πηγαίνεις με την ασθένεια σου ;» τον είχε ρωτήσει ο Νικόλιζας. Σχεδόν 10 μήνες βρίσκομαι σε ένα κρεβάτι. Τι καλά να πηγαίνω; Άθλια πηγαίνω και δεν ξέρω πού θα βγάλει αυτό. Σε παρακαλώ, μη γράψεις τίποτα γιατί δεν θέλω να στενοχωριέται ο κόσμο για μένα» του είχε απαντήσει ο τραγουδιστής, δείχνοντας περίτρανα, ακόμη και στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του, το ήθος που τον διέκρινε ως άνθρωπο.
«Σου εμπιστεύομαι όλη μου τη ζωή»
Ο αγαπημένος τραγουδιστής επιθυμούσε να γίνει η ζωή του βιβλίο, να τον γνωρίσει ο κόσμος όχι μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά και ως άνθρωπο. Έτσι, κάλεσε στο σπίτι του τον μετρ των καλλιτεχνικών βιογραφιών, τον Μάκη Δελαπόρτα, ο οποίος ξέσπασε σε κλάματα στον αέρα του «Πρωινού», μιλώντας για την απώλεια του τραγουδιστή.
«Αποχαιρετώ τα εφηβικά μου χρόνια, αλλά κι έναν πολύ δικό μου άνθρωπο. Έναν άνθρωπο της ζωής μου, της καθημερινότητας μου, της καρδιάς μου. Είμαι από τους λίγους ανθρώπους που με κάλεσε και να μου δώσει το αρχείο του. Και μου είπε πως "εσύ ξέρω πως τα αγαπάς και ξέρω και τι πρέπει να κάνεις όταν εγώ πια δεν θα είμαι εδώ"», εξομολογήθηκε κλαίγοντας ο Μάκης Δελαπόρτας, ο οποίος κατέρρευσε στην κηδεία του.
«Για τα παιδιά»
Ο Δάκης ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε αλλά και είχε αγαπηθεί πολύ. Μπορεί να μην δημιούργησε δική του οικογένεια, αλλά λάτρευε τα παιδιά. Έτσι, τις τελευταίες μέρες της ζωής του και ενώ έβλεπε το τέλος να έρχεται, εξέφρασε στους στενούς του φίλους ότι θα ήθελε ακόμη και η κηδεία του να έχει κάποια προσφορά.
Έτσι, στην εξόδιο ακολουθία του, φίλοι και συγγενείς, αντί στεφάνων κατέθεσαν χρήματα στην «Κιβωτό του Κόσμου», ώστε να ενισχυθεί το έργο του Πατέρα Αντώνιου.
Πηγή: Λοιπόν
