''Πέρασα μεγάλες δοκιμασίες με την υγεία μου...'': Συγκινεί ο Φλωρινιώτης στη νέα του συνέντευξη
Όσα είπε για την υγεία και τα παιδικά του χρόνια
Ο γνωστός και μοναδικός στο είδος του τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν», όπου εστίασε στα προβλήματα υγείας του, αλλά και στα δύσκολα παιδικά του χρόνια και την απώλεια την γονιών του. Οι δυσκολίες της ζωής τον έβγαλαν πιο δυνατό και τον έκαναν να πατήσει στα πόδια του χωρίς να στηρίζεται σε κανέναν, ενώ δηλώνει έτοιμος για το νέο του επαγγελματικό βήμα αν και δεν είναι όπως πριν.
Πρόσφατα σε συνέντευξη του κληθείς να μιλήσει και για συναδέλφους που τον έχουν στεναχωρήσει, είχε βάλει στο στόχαστρο τον Λευτέρη Πανταζή, ο οποίος θεωρούσε ότι του έκλεβε τραγούδια, ενώ όπως είπε, δεν του κράτησε κακία, αν και δεν κατάφεραν ποτέ να το συζητήσουν, όπως θα έπρεπε.
Οι συγκινητικές αποκαλύψεις του Φλωρινιώτη για την υγεία του και για τα παιδικά του χρόνια
Η συνέντευξη όπως παρατίθεται στο περιοδικό «Λοιπόν»:
-Επαγγελματικά έχετε κάποια σχέδια;
«Έχω κάποιες επαγγελματικές προτάσεις, αλλά τώρα τελευταία πέρασα μεγάλες δοκιμασίες με την υγεία μου. Πριν πάω στην Κύπρο για δουλειά, είχα κάνει την τρίτη δόση εμβολίου για να ταξιδέψω και μόλις πήγα εκεί, στις πρόβες, με έπιασε ένας δυνατός πόνος, με πήγανε στο νοσοκομείο και μου είπαν ότι ήμουν πολύ σοβαρά.
Μάλλον το εμβόλιο με πείραξε και πέντε μήνες τώρα είμαι με οξυγόνο. Είμαι σαφώς καλύτερα, έκανα τις θεραπείες και τις εξετάσεις που χρειαζόταν. Είναι καλύτερα τα πνευμόνια μου απλά όταν περπατάω, λίγο λαχανιάζω.
Ωστόσο μπορώ και τραγουδάω, ήδη έκανα κάποιες εμφανίσεις. Οπότε μπορώ να δουλέψω, απλά δεν χορεύω όπως πριν. Όταν μπήκα στο νοσοκομείο μου είπαν ότι δεν μπορώ να εργαστώ και να αναβάλω τις εμφανίσεις μου, αλλά εγώ δεν το δέχτηκα καθώς ένιωθα καλά και δεν ήθελα να κρεμάσω τους συνεργάτες μου. Υπέγραψα και έφυγα αλλά τελικά μου έκανε κακό και δεν άντεξα γιατί χειροτέρευε η κατάσταση».
-Φοβηθήκατε;
«Όχι, τον θάνατο δεν τον φοβάμαι, γι’ αυτό και υπέγραψα κι έφυγα από το νοσοκομείο. Ωστόσο μετά αφού έβλεπα ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα, αποφάσισα να σταματήσω τις παραστάσεις, ήρθα Αθήνα και πήγα αμέσως στο νοσοκομείο. Σημασία έχει ότι τώρα είμαι πολύ καλύτερα και μπορώ να τραγουδήσω».
-Μιλήστε μου για τα παιδικά σας χρόνια…
«Έχω μεγαλώσει με τη γιαγιά μου. Μετά πήγα στο ορφανοτροφείο της Φλώρινας και ήθελαν να με στείλουν να γίνω γεωργός. Δεν ήθελα καθόλου, έκλαιγα και τελικά με έβαλαν σε μια τεχνική σχολή για να γίνω ηλεκτρολόγος αλλά δεν είχα μυαλό, από πάντα ήθελα να γίνω τραγουδιστής».
-Πόσο σκληρό είναι για ένα παιδί να μεγαλώνει χωρίς τους γονείς του;
«Είναι σκληρό, αλλά ήμουν δυνατός. Ευτυχώς με αγαπούσαν όλοι στα ορφανοτροφεία και έπαιρνα δύναμη.
Όταν βγήκα έξω, κόντεψα να πάθω κατάθλιψη γιατί πήγα στη Φλώρινα στον γάμο της μάνας μου και μας είπε ότι ο πατριός θα μας αγαπάει, αλλά μια μέρα επειδή είχα αρρωστήσει και μου έδωσε η μητέρα μου ένα γιαούρτι να φάω, της ζήτησε τον λόγο που μου το έδωσε ενώ οι άλλοι θα έτρωγαν νερόβραστα φασόλια.
Την έβρισε, την έπιασε από τον λαιμό, πήγε να της δώσει μια μπουνιά και εκεί τρελάθηκα, όρμηξα πάνω του, πλακωθήκαμε στο ξύλο κι έφυγα. Εκεί πια είπα ότι από εδώ και πέρα είμαι μόνος μου».
«Μετά από μένα μόνο ο Ρουβάς έγινε είδωλο»
Στο ίδιο περιοδικό ο τραγουδιστής είχε αναφερθεί στην καριέρα του στην μουσική βιομηχανία αλλά και για το φλερτ και τον έρωτα.
Θα μοιραστείτε μαζί μας κάτι ξεχωριστό που έχει κάνει κάποιος θαυμαστής σας για να σας πλησιάσει;
Πολλά τέτοια έχω ζήσει. Μια θαυμάστρια θυμάμαι ανέβηκε πάνω στην πίστα, με αγκάλιασε, με φίλησε στο στόμα και δάγκωσε τη γλώσσα μου, την οποία κόντεψε να μου την κόψει. Θυμάμαι έβαλα τις φωνές γιατί πόνεσα, αλλά το έκανε από την πολλή αγάπη.
Σας φλέρταραν μόνο γυναίκες ή και άντρες;
Η επιτυχία του τραγουδιστή είναι να το αγαπάνε και οι άντρες και οι γυναίκες και ευτυχώς εγώ τα είχα και τα δύο. Μετά από εμένα, μόνο ο Ρουβάς έγινε είδωλο και αγαπήθηκε από όλους.
Ο έρωτας είναι σημαντικός για εσάς;
Ο έρωτας είναι πολύ σημαντικός. Όταν έφυγα από το σπίτι μετά από το σκηνικό που σου διηγήθηκα παραπάνω με τον πατριό μου, είχα πάθει κατάθλιψη, έμεινα μόνος μου. Ενώ στη πίστα ήμουν μια χαρά, μετά με έπαιρνε από κάτω. Αυτό που έκανε να νιώσω καλά είναι οι τρεις σχέσεις που είχα στη ζωή μου. Αυτές ήταν, δεν είχα άλλες. Ήταν μακροχρόνιες και με αγαπήσανε πάρα πολύ. Ένιωθα πολύ ευτυχισμένος και μεγάλη σιγουριά.
